Arsacal
button
button
button
button


Jubileumjaar 750 jaar Amsterdam is geopend!

Burgemeester Halsema sprak tijdens TV-Mis vanuit de Nicolaasbasiliek

Overweging Preek - gepubliceerd: zondag, 27 oktober 2024 - 1175 woorden
Jubileumjaar 750 jaar Amsterdam is geopend!
Enkele van de bijzondere gasten
Enkele van de bijzondere gasten
Bavopenning voor  Mgr. Tschang In-Nam
Bavopenning voor Mgr. Tschang In-Nam

Op 27 ok­to­ber vier­den we in de Sint Nicolaas­basi­liek van Am­ster­dam het begin van het jubileum­jaar van de stad: precies over een jaar zal het 750 jaar zijn dat de stad Am­ster­dam voor de eerste keer werd genoemd. We vier­den de heilige Mis met de aanwe­zig­heid van de burge­mees­ter van Am­ster­dam, mw. Femke Halsema, die een ope­nings­woord sprak en ver­schil­lende andere eregasten. Maar er was meer...

Zang en muziek

De prach­tige Eucha­ris­tie­vie­ring werd opge­luis­terd door de Cappella Nicolai o.l.v. dirigent Christiaan Winter, met als Organist Jos Maters en koperblazers: leden van het Ko­nin­klijk Concert­ge­bouw Orkest en het Neder­lands Philharmo­nisch orkest.

De vie­ring is terug te zien op Eucha­ris­tie­vie­ring | NPO Start

(foto­se­rie: Wim Koopman [groten­deels])

Bij­zon­dere gasten

Bij de vie­ring waren ver­der onder meer aanwe­zig Hunne Excelenties mw. Mona Keijzer, minister van volkshuis­ves­ting en ruimte­lijke orde­ning, prof. Jan Anthonie Bruijn, voor­zit­ter van de Eerste kamer der Staten Generaal, drs. Ed Nijpels, oud minister en voor­zit­ter van de stich­ting van de Friezen­kerk in Rome, Am­bas­sa­deur van Ecuador Andrés Horacio Terán Parral, ver­te­gen­woor­diger van de Soevereine Orde van Malta, de Ridder­lijke Orde van het H. Graf en de Heilige Mili­tai­re Constan­tijnse Orde van Sint Joris, ver­te­gen­woor­digers van de andere bin­nen­stads­paro­chies, andere kerken, ver­schil­lende katho­lie­ke in­stel­lingen.

Con­ce­le­branten

Pastoor-deken Eric Fennis, rector van de basiliek heette de gasten welkom. Onder de con­cele­branten waren ver­der de Apos­to­lisch Nuntius Z. Exc. mgr. Paul Tschang In-Nam en councellor van de Nuntiatuur mgr. Jan Thomas Limchua, mgr. Willem van de Valk, de pastoor van de Spaans­ta­lige pa­ro­chie Giancarlo Rizzo, pater Jan Suyt s.J., paters Aad van Ruiten en Pieter van Wielick. Bis­schop mgr. Jan van Burg­ste­den sss was in koorkle­ding bij de H. Mis aanwe­zig.

Draaiorgel en Receptie

Na de heilige Mis stond voor de basiliek een draaiorgel klaar dat het fees­te­lijk karakter van de dag onder­streepte. Daar bood Björn Stenvers de burge­mees­ter ook zijn publi­ca­tie aan over de nog aanwe­zige overblijfselen van de Mid­del­eeuwse ver­ering van het H. Sacra­ment, het Mirakel van Am­ster­dam. Daarna was er een drukke receptie in het naast­ge­le­gen hotel-restaurant De Kroonprins en in kleinere kring was er een lunch met de Apos­to­lisch Nuntius. De ko­men­de week, 30 ok­to­ber, zal de Nuntius de leef­tijd van 75 jaar bereiken en dat betekent dat hij in de ko­men­de maan­den zijn ont­slag zal aanbie­den aan de paus.

Bavopen­ning voor Z. Exc. mgr. Tschang In-Nam

Deze gelegen­heid wil­den we enige luister bij zetten. Met de Apos­to­lisch Nuntius, mgr. Tschang In-Nam zijn de afgelopen jaren niet alleen goede contacten geweest, hij heeft zijn taak als Nuntius vervuld met inzet, was vaak aanwe­zig bij allerlei gelegen­he­den, gaf ook bijstu­ring waar nodig en facili­teerde wat het ker­ke­lijk leven kan bevor­de­ren. En na­tuur­lijk is het de Nuntius die de bis­schopsbenoe­mingen voor­be­reidt. Als teken van onze dank­baar­heid en erken­ning van zijn inzet mocht ik hem bij deze gelegen­heid de Bavopen­ning uitreiken, het erteeken van ons bisdom voor mensen die bij­zon­dere ver­diensten hebben.

Homilie

Als je aan de kant staat

30e ZONDAG DOOR HET JAAR B - ST. NICOLAASBASILIEK AMSTERDAM,

bij de ope­ning van het 750 jarig jubileum van Am­ster­dam

Voor­keur en afkeer

Aan welke mensen heb je een hekel?
We zullen bijna allemaal wel
bepaalde mensen weten op te noemen
met wie we niet graag te doen hebben.
Waarom voelen we een afkeer
van bepaalde mensen?
Wat staat ons dan niet aan?
Of daar­en­te­gen:
waarom mogen we die en die zo graag?

Er zijn redenen...

Dat is mis­schien niet altijd
helemaal goed te verklaren,
ons gevoel speelt daarbij een rol,
maar vaak ook kunnen we er wél
iets over zeggen:
we delen de opvat­tingen niet van die persoon,
of we kunnen ons niet vin­den in diens levens­stijl,
we vin­den hem of haar er niet sympathiek uitzien,
die is niet begrip-vol maar lomp in de omgang
en ga zo maar door.

Buiten gesloten?

Mis­schien voelen we ons­zelf
ook weleens buiten gesloten,
dat we er niet bij horen
of niet mee mogen doen
terwijl we ons afvragen:
waarom moeten ze me niet?
Wat heb ik ver­keerd gedaan?.

Wie zie je wél zitten en wie niet,
wie ziet ons wél zitten en wie niet?

Wat is inclusivi­teit?

Nu gaan we, denk ik, allemaal wel min of meer
voor begrip en inclusivi­teit,
maar we lopen tege­lijk het risico
dat die inclusivi­teit in feite
alleen die mensen betreft
die we in zekere zin
tot “onze groep” kunnen rekenen.
Zeker betekent inclusivi­teit niet
dat je het met ie­der­een eens moet zijn
of dat niets je iets mag uitmaken,
alles je on­ver­schil­lig moet zijn.
We hebben allemaal een zeker recht
op onze eigen opvat­tingen en over­tui­gingen
- ook dat na­tuur­lijk weer binnen bepaalde grenzen
van recht en wet -
en we hebben een recht om het
met iemands opvat­tingen niet eens te zijn
en recht om daar­van blijk te geven.
Tege­lijk heeft ie­der­een er recht op
met respect
voor zijn fun­da­men­tele men­se­lijke waar­dig­heid
behandeld te wor­den.
Mogen die en die andere mensen erbij horen?
Wie mogen er niet zo zeer bij horen?
En is dat goed of niet goed?

Wie er niet bij mogen horen

Het gevaar is altijd aanwe­zig
dat we de zwakste en meest onmach­tige mensen
het eerst aan de kant laten staan.
Zij hebben niet de moge­lijk­heid
zich te verweren, voor zich­zelf op te komen
en het vraagt bij­zon­dere aan­dacht
om hun nood­kre­ten,
die soms stille nood­kre­ten zijn,
te kunnen horen.

De stad Am­ster­dam,
één van de meest inter­na­tio­nale ste­den ter wereld,
zal bij uitstek een leer­school
voor respect­vol sa­men­le­ven,
moeten zijn en blijven.

In Jericho

Jezus trekt in het evan­ge­lie van deze dag
 met Zijn leer­lin­gen Jericho binnen.
Het is er druk als op een mooie dag
in het centrum van Am­ster­dam.
Maar er zit een bede­laar
langs de kant van de weg.
Dat is na­tuur­lijk heel herken­baar,
zulke mensen komen wij ook tegen;
vaak lopen we er aan voorbij,
zon­der er aan­dacht aan te geven.
Die man in Jericho is ook nog blind.
Hij is dus aan alle kanten een buiten­staan­der:
arm en blind.
Als je arm bent kun je niet meedoen
en als je blind bent
sta je er ook daarom nog eens buiten.

Maar dan begint hij hard te schreeuwen:
“Zoon van David, heb medelij­den met mij”.

Storend

Dat geroep van die blinde bede­laar
wordt in eerste instantie ervaren
als een inbreuk op het leuke feestje
omdat Jezus Jericho bezoekt.
Dat geroep is storend.
Velen snauwen hem toe te zwijgen.
Maar die bede­laar roept nog veel har­der!

Aandacht

De aan­dacht die Jezus hem ver­vol­gens geeft
veran­dert heel de situatie.
Nu de arme bede­laar aan­dacht krijgt
van een ge­res­pec­teerd persoon,
stijgt die arme man in ieders ach­ting,
of in ieder geval geeft de aan­dacht die Jezus geeft
de aanzet aan anderen
om die arme bede­laar
even­eens po­si­tie­ve belang­stel­ling te geven.

De aan­dacht en steun die wij geven
aan mensen die niet mee­tellen,
kan ook andere sti­mu­leren
om hun naaste lief te hebben.

750 jaar, onze bede

Op 27 ok­to­ber 1275 werd Am­ster­dam
voor het eerst genoemd - zover bekend -
bij de verle­ning van tol­vrij­heid.
Het 750e jaar gaat dus vandaag in.

Onze bede mag vandaag zijn
dat allen hier goed zullen sa­men­le­ven
met begrip en respect voor elkaar
en zorg en aan­dacht
vooral voor hen
die het minste mee­tellen.
Moge de Geest van Jezus
ons daarbij in­spi­re­ren.

post deze webpagina op: Facebook X / Twitter

Fotoserie

Klik op een foto voor een uitvergroting.
Terug