Pleidooi voor ontwikkelingssamenwerking: vergeet de armen niet!

Cordaid op bezoek

Ik begrijp dat er aan vele kanten aan het kabinet wordt getrokken om bezuini­gingen ongedaan gemaakt te krijgen: onder­wijs, media, cultuur, jeugd­zorg, defensie er zijn vele noden. Toch zou ik het zeer betreuren als degenen die de luidste stem hebben in onze samen­le­ving het zou­den winnen van de armen die niet voor zich­zelf op kunnen komen. Op 14 april waren bestuursvoor­zit­ter Ferdinand Grapperhaus en directrice Heleen van den Berg van Cordaid, een organi­sa­tie voor ont­wik­ke­lings­hulp op bezoek.

Wat is Cordaid?

Cordaid is een Caritas-organi­sa­tie met katho­lieke roots en maakt nog steeds deel uit van het inter­na­tio­nale katho­lieke caritas-net­werk. Aanvanke­lijk een bun­de­ling van allerlei katho­lieke organi­sa­ties als (onder meer) Mensen in Nood en Memisa, is in 2021 ook ICCO deel gaan uitmaken van de organi­sa­tie. Waar ICCO zich meer op land­bouw richtte, was Cordaid meer betrokken op onder­wijs, nood­hulp, ge­zond­heids­zorg. Cordaid moest zich overigens toch meer gaan richten op taken die meer tot de eigen­lijke corebussiness behoren, nadat er problemen waren in Congo. De twee oorpronke­lijke organi­sa­tie zijn dus comple­mentair.

Respect en samen­wer­king

Op het terrein van de ge­zond­heids­zorg zijn er span­ningen geweest met de katho­lieke kerk. Het is be­lang­rijk dat die goed wor­den opgelost met respect voor de visie van de katho­lieke kerk op mens-zijn, huwe­lijk en gezin en het door­ge­ven van het leven. De respect­volle dialoog en communio met de plaat­se­lijke bis­schop­pen is een onder­deel van de oplos­sing. De ver­te­gen­woor­digers van Cordaid gaven in het gesprek aan hun katho­lieke wor­tels eer aan te willen doen, terwijl ik heb onder­streept dat we de armen niet de dupe mogen laten wor­den, zeker niet in een tijd dat ont­wik­ke­lingssamen­wer­king toch al zo onder druk staat. Goede on­der­lin­ge samen­wer­king van Caritas­orga­ni­sa­ties met een katho­lieke ach­ter­grond binnen de inter­na­tio­nale structuur van de katho­lieke kerk kan veel goeds tot stand brengen!

Ont­wik­ke­lingssamen­wer­king

Ik zou er dan ook voor willen pleiten dat we niet beknibbelen op de rela­tief geringe bedragen die aan ont­wik­ke­lingssamen­wer­king wor­den besteed. We hebben een ereschuld aan de arme lan­den: het is de rijke westerse wereld die de armen opzadelt met klimaat­pro­ble­men, met uit­put­ting van de na­tuur­lijke hulp­bronnen en de rijke lan­den zijn niet on­schul­dig aan oorlogen en con­flic­ten die in die gebie­den wor­den uitgevochten. Maar goed, dat is een lang verhaal...