Het kruis centraal in viering gemeenschap Neocatechumenale Weg

In Missio Ad Gentes, Almere

De tweede gemeen­schap van de “Missio ad Gentes”, die enkele jaren gele­den vanuit de Neo­cate­chu­me­nale Weg in Almere-Poort is gestart, heeft deze dagen een belang­rijke ‘passage’ gedaan. Het gaat om een stap die deel uit maakt van een cate­che­tische geloofs­weg door middel van een nieuw catechu­menaat om de genade van het doospel mee te gaan beleven.

Dit keer stond onder meer de bete­ke­nis van het kruis van Christus en de bele­ving van het kruis in ons eigen leven centraal, wat na­tuur­lijk heel toepas­se­lijk was bij het begin van de Lijdens­tijd op deze vijfde zon­dag van de veer­tig­da­gen­tijd.

Voor bijna alle leden van de ge­meen­schap ging het om een diepere bele­ving van de genade van het doospel dat zij al ont­van­gen had­den, maar voor twee mannen maakt het deel uit van een eerste catechumenaat, omdat zij zich voor­be­reid­den op het doopsel.

Bij deze gelegen­heid was ik aanwe­zig om de woord­vie­ring te doen bij gelegen­heid van deze passage en de heilige Eucha­ris­tie te vieren.Tijdens de woord­vie­ring heb ik het onder meer gehad over de ver­wach­tingen die wij van God hebben (vaak: dat Hij ons allerlei cadeautjes geeft) en over wat Hij ons aangeeft: dat we een kruis op moeten nemen.

Tijdens de vie­ring van de Eucha­ris­tie heb ik gepreekt over het evan­ge­lie van deze zon­dag: de Grieken die naar Jezus kwamen om met Hem te spreken waren gelo­vi­ge mensen. Zij kwamen immers ter aanbid­ding naar Jeru­za­lem. Toch gaat Jezus niet op hun verzoek in, omdat dit verzoek nog ‘door het lij­den moet gaan’: Jezus spreekt over de graan­kor­rel die sterven moet, over het dienen van jezus door Hem na te volgen, over het ‘uur’ dat Hij nu moet onder­gaan. Maar daarna zal Hij allen tot zich trekken.

Het is iets wat wij­zelf ervaren: veel van wat wij denken en doen moet eerst de loute­ring van het lij­den onder­gaan, anders is het te veel onze glorie, onze pres­ta­tie, onze ver­heer­lij­kingen en te weinig dienst. Wij willen graag alles controleren, alles beheersen, goed, groot, be­lang­rijk, rijk en mach­tig zijn. Ook de leer­lin­gen moesten na de ver­heer­lij­king op de berg Tabor gezien te hebben, eerst nog zwijgen, tot zij het lij­den van de Heer had­den mee­ge­maakt. De preek ging op dit thema nader in maar was dit keer niet uitge­schre­ven.