Romano Prodi maakt zich zorgen over ‘barometer-politiek’

Twintig bisschoppen naar de gevangenis...

Zater­dag­och­tend sprak de voormailig voor­zit­ter van de Europese com­mis­sie, Romano Prodi, op de con­fe­ren­tie van Sant’ Egidio dui­de­lijke woor­den.

Het was dui­de­lijk dat Prodi zich op zijn gemak voelde temid­den van het gezel­schap van Sant’ Egidio, al had hij nooit eer­der - zo verklaarde hij - voor zoveel bis­schop­pen ge­spro­ken. “ik zal niet lang spreken, min­der lang dan jullie preken”, was zijn ope­ningszet. Maar de toon was eigen­lijk al gezet door Aarts­bis­schop Vincenzo Paglia die de bij­een­komst voorzat en over Prodi sprekend opende met: “som­mi­gen zei­den: hé, die ken ik van tele­vi­sie. Maar van dichtbij is hij mooier”.

Prodi gaf een beeld van de poli­tieke en econo­mische ont­wik­ke­lingen op wereld-niveau en dat vond ik eigen­lijk geen nega­tief verhaal. Duide­lijk werd dat volgens hem China een grote rol speelt in dit verhaal omdat dit land dat toch altijd nog een flinke econo­mische groei kent buiten China finan­cieel-econo­mische expansie­moge­lijk­heden moet zoeken en daarom onder meer in Afrika zeer actief is: een miljoen Chinezen zijn in Afrika werk­zaam! Hij wees op Zuid Korea als land dat voorop loopt in de toepas­sing van allerlei tech­nische ont­wik­ke­lingen en een enorme groei kent, hoewel het geboorte­cij­fer er niet hoog is. Het lage geboorte­cij­fer zag hij wel als een probleem voor veel lan­den, buiten Afrika ten zui­den van de Sahara. Ook in Islami­tische lan­den vermin­dert het geboorte­cij­fer.

Inte­res­sant vond ik wat hij zei over de Europese politici die volgens hem een ' baro­me­ter-poli­tiek' volgen, dat wil zeggen: een beetje achter het poli­tieke gevoelen van de dag lopen, maar geen grotere visie hebben. Dat komt onder meer tot uiting in de vluch­te­lingen­pro­ble­ma­tiek. Prodi gaf aan zich daarover grote zorgen te maken.

Ook zag hij geen oplos­sing voor de problemen in het Midden Oosten tenzij Rusland en de Verenigde Staten hun aanpak weten af te stemmen, wat hij met zoveel kleinere con­flic­ten op allerlei plaatsen voorlopig geen waar­schijn­lijk scenario vond.

Vrij­dag­mid­dag waren de bis­schop­pen bezig met cari­ta­tieve ac­ti­vi­teiten: twin­tig bis­schop­pen bezochten ge­van­ge­nen, ik zelf deed mee met het bedienen van dak­lo­zen en armen aan tafel in het restaurant van Sant’ Egidio. Een mooie erva­ring.

Zater­dag­och­tend vier­den we de Eucha­ris­tie in de Sint Paulus buiten de muren en gingen de heilige deur binnen.