Migrantenparochies zijn vol leven!

in Heiloo bijeen

In het kader van het heilig jaar van de barm­har­tig­heid was er op zater­dag 18 juni een speciale vie­ring voor mi­gran­ten­paro­chies in Heiloo. Het was een dag vol leven, vol geloof en en­thou­sias­me waar bijna zes­hon­derd gelo­vi­gen uit deze pa­ro­chies op af waren geko­men.

De dag begon om 12.30 uur met een Eucha­ris­tie­vie­ring in de grote kapel, die werd opge­luis­terd door koren die in allerlei ver­schil­lende stijlen hebben gezongen: de Suri­naamse ge­meen­schap, de indonesische ge­meen­schap, de Poolse pa­ro­chie, de Ghanese pa­ro­chie en de Oegandese ge­meen­schap waren actief met zang (en dans), gelo­vi­gen uit de Spaanse en Poolse pa­ro­chie deden lezingen, de voor­beden wer­den vanuit een heel aantal ge­meen­schappen ver­zorgd.

De Neder­lan­ders onder de aanwe­zigen ver­zuchtten: zo zou je de Eucha­ris­tie­vie­ring altijd wel willen. Veel jonge mensen, een groep kin­de­ren, mensen van alle leef­tij­den en veel en­thou­sias­me en geloof.

In de preek ben ik inge­gaan op het heilig jaar (zie onder).

Na de heilige Mis was er tijd voor ont­moe­ting in het naast het heilgdom gelegen Juliana­kloos­ter. Daar pre­sen­teer­den de ver­schil­lende ge­meen­schappen zich met allerlei hapjes en was er volop gelegen­heid elkaar te ont­moe­ten. Hier was ook de bis­schop, mgr. Jozef Punt bij aanwe­zig.

Het mid­dag­pro­gramma werd spon­taan tot een feest van saam­ho­rig­heid. Dans­groepen en koren tra­den binnen en buiten het Juliana­kloos­ter op waarbij twee of drie ge­meen­schappen tot spontane en ter plekke bedachte optre­dens kwamen; het was een hart­ver­war­mende dag.

Homilie

Broe­ders en zusters,

heilig jaar

In het jaar van de barm­har­tig­heid
wor­den we allemaal uit­ge­no­digd
om door een heilige deur te gaan,
te bid­den voor de paus,
ons geloof te belij­den
en het sacra­ment van de biecht
en de heilige communie te ont­van­gen.
Daar is de aflaat - indulgence, indulgencia -
van dit jaar
mee verbon­den.
Waarom is dat?

Cadeautjes

Goed, de biecht en de communie
dat kunnen we wel begrijpen:
het zijn gaven, cadeautjes
van de Heer zelf.
Hij heeft gewild
dat de bevrij­dende woor­den die Hijzelf
tot zon­daars had ge­spro­ken,
altijd zou­den wor­den herhaald
in de kerk,
door de apos­te­len en hun op­vol­gers,
door de bis­schop­pen en de pries­ters.
Het zijn woor­den
die een diepe dank­baar­heid en vreugde
in ons teweeg brengen
als ze met de macht van Jezus
over ons wor­den uit­ge­spro­ken:
Je zon­den zijn je ver­ge­ven,
ga in vrede,
de Heer heeft je bevrijd,
Hij ontslaat je van je schuld,
Hij zal je gees­te­lij­ke kracht verlenen
om opnieuw te beginnen.

Visite

Ook zal het voor ons geen vraag zijn
waarom we in dit heilig jaar
wor­den gevraagd
de heilige communie te ont­van­gen.

Het is de Heer die bij ons komt,
als gast van onze ziel.
Als we visite ont­van­gen,
proberen we er iets moois van te maken,
we ruimen de kamer op,
we berei­den het voor,
halen iets lekkers in huis,
zorgen ervoor dat die gast
zich welkom voelt.
Doe maar het­zelfde
als je naar de communie gaat:
de kamer van onze ziel maken we schoon,
we zetten ons hart voor Hem open,
voor die gast die we mogen ont­van­gen,
we ont­van­gen Hem met harte­lijke liefde,
zoals we met een gast
in het gewone leven zou­den doen.

Dan zal er vreugde zijn

De woor­den die we hebben gehoord
in het evan­ge­lie van Johannes
waren uit de gesprekken van Jezus
bij het Laatste Avondmaal,
toen Jezus ons de heilige Eucha­ris­tie
en de communie heeft nagelaten.
Daar heeft de Heer ons allen
met aan­drang gevraagd
om in Zijn liefde te blijven
en elkaar lief te hebben
door iets voor elkaar over te hebben.
Hij heeft ons toen beloofd
- we hebben het net gehoord -
dat er dan vreugde zal zijn in ons hart.
Als je de Heer liefhebt
en je mede­mens,
als we leven voor een ander
en voor de Ander, voor God,
zal er vreugde zijn in ons hart!
Dit moeten we niet vergeten,
zeker niet als we
een moei­lijke periode doormaken.

uni­ver­seel

Vorig jaar waren we in Rome,
ruim acht­hon­derd pelgrims uit ons bisdom
ston­den op het Sint Pieters­plein
bij de au­diën­tie van paus Fran­cis­cus.
Maar we waren niet alleen,
er waren tien­dui­zen­den mensen aanwe­zig
uit alle volken en talen
en iedere groep werd welkom geheten
en liet en­thou­siast van zich horen.
Op zo’n moment beleef je en merk je:
we zijn een wereld­kerk, uni­ver­seel,
een ge­meen­schap uit alle volkeren;
we zijn allemaal geschapen naar Gods beeld en gelijkenis,
je kleurtje of je taal, je positie in de maat­schap­pij:
het doet er niet toe,
het meest be­lang­rijke
dat over je gezegd kan wor­den, is
dat de Vader in de hemel
je als Zijn kind heeft aan­ge­no­men,
dat Hij van je houdt,
dat Hij je graag ziet,
dat Hij wil dat je gelukkig wordt
en dat we in die grote we­reld­wijde kerk
allemaal broe­ders en zusters zijn,
zoals we dat vandaag
in deze vie­ring mogen beleven.

So many brothers and sisters

“Holy Communion” we call
the heavenly Bread we will recieve.
Recie­ving holy communion
with faith and hope
and full of love
we are one with Jesus Christ,
who is there:
His presence in holy Communion
is there to strengthen us,
to help us and guide us,
to give us joy.
And we may realize
while recie­ving holy communion,
that we are united
with so many brothers and sisters
all over the world,
who want to live the faith
and follow Jesus
in His Church.

Share the faith

I am really glad that you are here
to express this communion
in the one body of Christ.
May the Lord help us
to be really
brothers and sisters of each other
in our diocese.
Let us share our faith,
our love and hope.
If we see someone praying
with love and devotion,
we feel encouraged
to be a real believer;
if we see someone
hel­ping the poor,
we feel stimulated
to do good to a person in need;
The example we see,
the example we give,
is a help for others
to live their faith,
to act alike.
Please, show yourself
a catholic christian
in daily life.

The holy door

We are invited this Jubilee-year of Mercy
to enter the holy door.
This door is a symbol.
If you enter a door,
you cross a bor­der,
you leave the past behind
and you enter into a new reality.
That is the profound mea­ning
ot this holy year
and of the indulgence
connected to it:
we are invited
to leave behind
our bur­dens, our sins,
our past,
and - through the mercy of God -
have a fresh start.
Don’t be afraid,
the Lord is there
to help you.

Toch is Hij er!

Broe­ders en zusters,
het is goed dat U geko­men bent
om samen deze Eucha­ris­tie te vieren,
deze pelgrimage te doen,
deze dag te beleven!
We leven in een maat­schap­pij
waar voor God niet veel plaats is.
Veel mensen weten alleen maar
iets nega­tiefs over geloof en religie te zeggen.
Tege­lijk is God er
en mensen zijn overal
met Hem en het geloof bezig.
Wij hebben daarin een bij­zon­dere taak te vervullen,
omdat ons ge­tui­ge­nis bestaat
in wat Jezus ons vandaag zegt
in het evan­ge­lie:
Blijf in Mijn liefde
door Gods gebod van liefde te vol­bren­gen
en heb elkaar lief
door jezelf voor anderen te geven.
Zo zullen we vrien­den zijn van God,
er is geen andere weg.

Laten we ver­der gaan

We gaan vandaag door de heilige deur
en we kunnen dat nog vele malen opnieuw doen.
Zo is ons leven:
we moeten telkens weer opnieuw beginnen
met God te beminnen
en de liefde te beleven.
Laten we ver­der gaan,
met moed en ver­trouwen
en moge de heilige Maagd Maria,
die we hier eren als
Onze Lieve Vrouw ter Nood
daarbij ons voor­beeld en onze voor­spreek­ster zijn.
Amen.

La mirada fija en Jesús

El año jubilar Extraordinario anunciado por el papa Fracisco es una “Puerta de la Misericordia, a través de la cual cualquiera que entrará podrá experi­mentar el amor de Dios que consuela, que perdona y ofrece esperanza” (MV). Ahora, tenemos la mirada fija en Jesús y en su rostro misericordioso para obtener estos dones en abundancia.