Haarlemse jongeren picknicken met de armen van Praag

Op weg naar de WJD

Zater­dag, 23 juli. Praag is voor Dare2Share, de jon­ge­renreis van het bisdom Haar­lem-Am­ster­dam, de eerste etappe op weg naar de Wereld­jon­ge­ren­da­gen in Krakau. Gisteren heb ik me bij de 126 jon­ge­ren gevoegd die daar woens­dag­avond zijn aange­ko­men.

De mid­dag heb ik gebruikt om de bin­nen­stad van Praag te verkennen. Daar kon ik het goed merken: de Wereld­jon­ge­ren­da­gen zijn be­gon­nen! Overal in de stad liepen groepen wjd-gan­gers rond, ik sprak met Fransen, Span­jaar­den en Amerikanen. Een groep Fransen vroeg me de zegen te geven voor de evangeli­sa­tie die zij ’s avonds op een plein gingen doen.

Aan het begin van de avond kon ik me bij de groep van onze reis aan­slui­ten voor de Folklore-avond, echt een succes! Terwijl alle jon­ge­ren van een heer­lijke driegangen­maal­tijd genoten met bier of wijn erbij ( voor de jon­ge­ren onder de 18 frisdrank) speelde een orkestje muziek uit de streek en wer­den er dansen in kle­der­dracht uitge­voerd. Dat was niet alleen toekijken, de jon­ge­ren kregen zelf actieve rollen toe­bedeeld. Daar­naast was het een avond waarop ie­der­een tijd had om met elkaar te praten.

Zater­dag­och­tend begon de dag met de vie­ring van de Eucha­ris­tie, waarbij kap. Nico Kerssens een preekje hield en de eigen wjd-band er een fees­te­lijk­ge­beu­ren van maakte. Het was die dag feest van de H. Birgitta, zelf ook een pelgrim. De vie­rin­gen vin­den hier plaats op een lokatie die vlakbij het stu­den­tenhuis ligt waar de wjd- ers over­nach­ten (dat stu­den­tenhuis is een goede plek met prima voor­zie­ningen, trouwens): de kerk hoort bij het oudste Bene­dic­tijnen­kloosters van Tsjechie (Brevnov) dat al negen eeuwen bestaat en alleen tij­dens het communis­tisch regime niet door Bene­dic­tijnen is bewoond. De kerk is van iets later en heeft en fraai barok interieur. In het altaar wor­den relieken van bis­schop Adalbert van Praag bewaard.

De ochtend werd ver­der besteed aan het voor­be­rei­den van de picknick met de armen, die door Sant’ Egidio was georgansieerd. Alle jon­ge­ren waren druk met pannen­koe­ken bakken en het maken van hapjes.

De picknick zelf was een feest. Tien­tal­len dak­lo­zen waren geko­men en de jon­ge­ren deel­den voedsel uit, deden spel­le­tjes en praatten met de dak­lo­zen ( voorzover dat door het taalprobleem ging). Het was voor vrijwel ie­der­een een nieuwe erva­ring om dak­lo­zen als vrien­den te ont­moe­ten en met hen feest te vieren in een park van de stad Praag. In­druk­wek­kend en voor som­mi­gen mis­schien ook een beetje spannend.