Op weg naar het veld...

Avondwake WJD

Zater­dag 30 juli gingen de jon­ge­ren al op tijd naar de Campus Misericordiae (het veld van barm­har­tig­heid) voor de avond­wake en - de volgende dag - de slot­mis met paus Fran­cis­cus. Die tocht is echt een pelgrimage: hon­derd­dui­zen­den jon­ge­ren trekken door de stad, op weg naar het veld...

De dag begon nog een laatste keer op de catechese-lokatie waar we samen de heilige Mis vier­den. Hoewel dit een dag was dat de jon­ge­ren er ook voor kon­den kiezen wat lan­ger te rusten, was bijna ie­der­een aanwe­zig. Mgr. J. van den Hende was de hoofd­cele­brant en hij bemoe­digde de jon­ge­ren aan om de pelgrimage van geloof en hoop te doen en die thuis voort te zetten. Na afloop van de vie­ring wer­den alle jon­ge­ren bij de uitgang be­spren­keld met gewijd water als zegen voor de pelgrims­tocht naar het veld.

Daarna heb ik alvast afscheid geno­men van de deel­ne­mers van de bede­vaart van Haar­lem-Am­ster­dam omdat ik zon­dag na de slot­mis terugreis naar Neder­land en hen in de drukte van vele hon­derd­dui­zen­den (en morgen waar­schijn­lijk miljoenen) deel­ne­mers waar­schijn­lijk niet meer zal vin­den.

De jon­ge­ren zijn dus in lange stoeten naar het Campus Misericordiae getrokken, voor onze Neder­landse jon­ge­ren betekende dat een tocht van zo’n acht kilo­me­ter. De bis­schop­pen gingen in ‘klein paars’ naar het Campus Misericordiae en wer­den met de bus gebracht. 

Het terrein is enorm groot en in sectoren ver­deeld. Dichtbij het altaar is een poort van barm­har­tig­heid opge­steld. Voor de eigen­lijke gebeds­wake waren er allerlei optre­dens en voor­stel­lingen van ge­meen­schappen. Ook werd een nieuwe app gelan­ceerd voor de socialeleet van de kerk met uit­no­di­ging om de droom van paus Fran­cis­cus waar te maken: een miljoen jon­ge­ren of liever een hele gene­ra­tie die zich inzet voor een andere, betere wereld. Bij de avond­wake waren er zeker geen 1000 bis­schop­pen aanwe­zig, eer­der de helft. Ik vraag me dus af of het hoge aantal dat me eer­der gezegd werd wel klopt.

Paus Fran­cis­cus arri­veerde tegen 19.00 uur, na door de deur van barm­har­tig­heid te zijn gegaan, reed hij in de pausmobiel naar het altaar met in zijn wagen jon­ge­ren-ver­te­gen­woor­digers van alle continenten. Daarna volgde de gebeds­wake rond het thema van de barm­har­tig­heid en de werken van barm­har­tig­heid. Ook nu aan­dacht voor de oorlog in Syrie en de vluch­te­lingen met een ge­tui­ge­nis van een Syrische en van de dienst van de Kerk die doorgaat in het vernie­tigde Aleppo. Andere ge­tui­ge­nissen van jon­ge­ren volg­den. Daartegen­over ook ver­beel­dingen van indi­vi­dua­lis­me en zelf­ge­noeg­zaam­heid uit de westerse maat­schap­pij. Zo wer­den allerlei problemen van jon­ge­ren aan­ge­spro­ken.

De paus ging erop in in zijn toe­spraak: jon­ge­ren moeten niet in zich­zelf op­ge­slo­ten en passief blijven. Jezus navolgen vraagt moed en dat we de toe­komst opbouwen en dat niet zomaar aan andere Overlaten. Jezus verwacht iets van ons. Jon­ge­ren moeten het beste van zich­zelf geven. Geen divan-jon­ge­ren, die lui liggen af te wachten. Wij moeten onze vrij­heid verde­digen. Wij moeten werken aan een wereld die ge­ken­merkt wordt door broe­der­schap. We moeten leren bruggen te bouwen. En niet omkijken maar vooruitkijken. Tot twee keer toe vroeg de paus alle jon­ge­ren elkaar de hand te reiken.

De jon­ge­ren brengen de nacht hierna door op het veld waarop de wake plaatsvond met gebed, aanbid­ding en na­tuur­lijk wordt er ook geslapen!