Retraite... Zoals paus Franciscus wilde

De retraite die ik samen met andere bis­schop­pen op uit­no­di­ging van de Con­gre­ga­tie voor de bis­schop­pen heb gedaan, was een idee van paus Fran­cis­cus zelf. Hoe wilde hij zo’n retraite?

Helaas had­den weinig bis­schop­pen aan de uit­no­di­ging gevolg gegeven. Van de meer dan 160 invi­ta­ties aan de bis­schop­pen die zo ongeveer vijf jaar gele­den zijn gewijd, wer­den er uit­ein­delijk maar zeven posi­tief beant­woord! Mis­schien dat de beperkt­heid van de groep alleen maar heeft bij­ge­dragen aan het mooie en intieme karakter van deze erva­ring, temeer daar de aanwe­zige bis­schop­pen wel uit alle delen van de wereld kwamen: Australie, Latijns- en Midden-Amerika, Europa en een bis­schop die lang als mis­sio­na­ris in Afrika had gewerkt. Dit uni­ver­se­le karakter kwam de uit­wis­se­ling, die aan de retraite vooraf ging, zeker ten goede.

De retraite zelf vond plaats in een retraitehuis in Camaldoli in Italië, gelegen op een mooie, eenzame plaats met een heel goede ver­zor­ging door de zusters Pie discepole del Divin Maestro. De retraite werd gegeven door een drietal Jezuieten, geheel op Igna­ti­aanse wijze. Iets anders had­den we ook niet mogen ver­wach­ten van een paus die zelf Jezuiet is! Bis­schop Rodrigo Mejia Saldarriaga s.j. gaf dage­lijks twee inlei­dingen over de bergrede. De paters Stefano Titta en Michele Lavra gaven dage­lijks een inlei­ding met aan­wij­zingen voor het gebed op grond van de Gees­te­lij­ke Oefe­ningen van de H. Ignatius van Loyola.

De deel­ne­mers werd gevraagd iedere dag omgeveer vier gebeds­tij­den te hou­den, medi­ta­ties van elk ongeveer een uur en een gesprek te hebben met een gees­te­lijk bege­lei­der, die we kon­den kiezen uit een van de drie. De acht­daag­se retraite was in stilte. De laatste dag was een af­slui­ten­de H. Mis in de Hermitage van Camaldoli waar de heilige Romualdus heeft geleefd. Bij die gelegen­heid werd ook een gees­te­lij­ke evaluatie gehou­den.

Zowel ikzelf als alle andere deel­ne­mers hebben deze dagen een mooie, rijke erva­ring gevon­den, die eigen­lijk ie­der­een aan­be­vo­len kan wor­den: in de stilte kijk je met een blik vanuit de Heer anders op je leven en je ziet zeker ook punten die voor ver­be­te­ring vat­baar zijn. Vroe­ger zei­den ze als je op retraite ging: “Kom anders terug, kom anders niet terug”. Ik weet het niet helemaal, maar ik hoop dat de retraite heeft bij­ge­dragen om toch weer een beetje anders terug te komen.

Ter afslui­ting van de retraite is een ont­moe­ting met paus Fran­cis­cus voor­zien.