Sint Agnes Kerk: Heilig Vormsel in de buitengewone vorm

Tien jaar Summorum Pontificum

Zondag 17 sep­tem­ber mocht ik aan acht kan­di­da­ten het heilig vormsel toedienen in de bui­ten­ge­wone vorm van de Romeinse Ritus in de Sint Agnes­kerk in Am­ster­dam, voor de pa­ro­chie die is toe­ver­trouwd aan de St. Petrus­broe­der­schap. We vier­den tege­lijk tien jaar Summorum Pontificum en vijf jaar personele pa­ro­chie. Alge­meen overste p. John Berg fssp celebreerde de heilige Mis.

Gepaste eer

Pater Martin Kromann Knudsen fssp is sinds 2008 in Am­ster­dam en vrucht­baar werk­zaam in de Sint Agnes­kerk. Tien jaar gele­den vaar­digde paus Benedcitus XVI het motu proprio Summorum Pontificum uit, geda­teerd 7 juli 2007, waar­mee hij de gewone uitdruk­king van de Romeinse ritus - vervat in het missaal van de Z. Paulus VI - en de bui­ten­ge­wone uitdruk­king van die ritus - volgens het missaal van de H. paus Johannes XXIII - naast elkaar plaatste en voorschreef dat de bui­ten­ge­wone vorm in “gepaste eer” moest wor­den gehou­den.

St. Petrus­broe­der­schap in Am­ster­dam

Op dat moment was de St. Petrus­broe­der­schap een jaar in Am­ster­dam aanwe­zig. In 2012 werd de pa­ro­chie van de heilige Joseph opgericht voor gelo­vi­gen die deze bui­ten­ge­wone vorm zijn toe­ge­daan en aan de Petrus­broe­der­schap toe­ver­trouwd. Sindsdien heeft dit apos­to­laat de nodige vruchten voort­ge­bracht: regel­ma­tig zijn er gelo­vi­gen toegetre­den tot de katho­lie­ke kerk, er zijn roe­pingen uit voortge­ko­men (deze zon­dag werd er nog even aan­dacht aan besteed dat een jongen deze maand naar het semi­na­rie van de Petrus­broe­der­schap gaat in Wigratzbad, een ander naar het dio­ce­saan semi­na­rie van ons bisdom) en mijn eigen erva­ring is dat de ge­meen­schap die daar kerkt zich behoor­lijk ver­jongd heeft en ook gegroeid is. Dat is na­tuur­lijk bij­zon­der vreug­de­vol, zeker in deze qua geloof vaak barre tij­den.

Cyprianus en het vormsel

Voor­af­gaand aan de heilige Mis heb ik het Vormsel toege­diend aan zes kin­de­ren en twee vol­was­se­nen. In de preek heb ik de heilige bis­schop Cyprianus (+ 256), die de dag ervoor zijn feest­dag had gehad, als voor­beeld geno­men: bij een eerste christen­ver­vol­ging vluchtte deze heilige weg naar het plat­te­land, van­waar hij zijn ge­meen­schap bleef lei­den met vele brieven; bij een tweede ver­vol­ging bleef hij, beleed zijn geloof en betaalde zelfs zijn eigen beul. Was hij de eerste keer laf geweest? Som­mi­gen von­den dat. Maar Cyprianus heeft een afwe­ging gemaakt voor het heil van zijn ge­meen­schap. Ook voor ons geldt dat: we moeten niet onze emoties (kwaad­heid, bedroefd­heid, ont­moe­di­ging enz.) volgen maar han­de­len met onder­schei­ding in de kracht van de heilige Geest. Dat betekent dat we afstand moeten nemen van onze gevoelens om een goede keuze te kunnen maken, zoals Cyprianus dat deed. Daartoe ont­van­gen we de heilige Geest in het vormsel. Dit woord komt van het oud-Neder­landse “vromen”, dat “sterken” betekent. We wor­den ge­sterkt om vroom en krach­tig te zijn, tegen de stroom in te durven gaan als God dat vraagt en goed te kunnen on­der­schei­den. Daarom meoten we dikwijls bid­den: “Kom, heilige Geest”.

Drie-heren-Mis

Na de vormsel­plech­tig­heid droeg de generale overste p. Berg de heilige Mis op. Het was niet alleen een “drie heren-Mis”, met diaken en subdiaken, maar ook met de pontificale assis­tentie, die ik bij deze plech­tig­heid verleende.

Na afloop was er nog ruim gelegen­heid de pa­ro­chi­anen te ont­moe­ten en werd aan vele vrij­wil­li­gers en aan mij een heer­lijke lunch aan­ge­bo­den.