Wie volgt?

Eeuwige professie van zuster Maria Vrede

Zondag 22 ok­to­ber vond onder grote belang­stel­ling om 16.00 uur de H. Mis met eeuwige professie van zuster Maria koningin van Vrede in de Haar­lemse ka­the­draal plaats. Talrijke fami­lie­le­den, onder wie de ouders, zusters en pries­ters en hon­der­den andere gelo­vi­gen waren in de ka­the­draal aanwe­zig om hier getuige van te zijn.

Ook de bis­schop van Haar­lem-Am­ster­dam, mgr. Jozef Punt, kwam na afloop van de vie­ring fe­li­ci­te­ren.

Fotogalerij

Op de web­si­te van het Katho­liek Nieuws­blad zullen vele prach­tige foto's te bewon­de­ren zijn, gemaakt door Jan Peeters.

Gewijd leven

De Pontificale vie­ring heeft veel ele­menten die her­in­ne­ren aan de diaken- en pries­ter­wij­ding: de presentaite van de kan­di­daat, de ondervra­ging door de bis­schop, de litanie van alle heiligen en het gebed van de bis­schop over de zuster die haar professie doet, zijn onder­de­len van de vie­ring die aan de wij­dingen doen denken. Het gaat dan ook om een toe­wij­ding aan God voor het hele leven, zoals een wij­ding iets voor het hele leven is. Het reli­gi­euze leven wordt "gewijd leven" (vita consacrata) genoemd.

Eigen ele­menten

Daar­naast zijn er ook eigen ele­menten: de overste reikt de geprofeste zuster de Con­sti­tu­ties en regels van het reli­gi­eus instituut aan en de bis­schop doet de ring om haar vin­ger als teken van het gees­te­lijk huwe­lijk dat zij aangaat met de hemelse bruidegom.

Zusters en pries­ters

Een koor van zusters luisterde de vie­ring prach­tig op. Zusters van het reli­gi­eus instituut Dienaressen van de Heer en van de Maagd van Matará, beter bekend als blauwe zusters waren uit heel Neder­land en Lu­xem­burg geko­men, pries­ters van de familie van het Mens­ge­wor­den Woord waren er onder meer uit Neder­land, Duits­land en Schotland, de pries­ters van Heiloo waren er en ook pries­ters die met de zuster verbon­den waren toen zij deel uitmaakte van de Ge­meen­schap Emmanuel.

Feest

Na afloop van de vie­ring was er een gezellige receptie en feest in het bis­schops­huis naast de ka­the­draal.

Van harte wensen we zuster Maria Vrede, zoals zij ge­woon­lijk wordt genoemd, Gods rijkste zegen toe!

Homilie

Beste zuster Maria, koningin van Vrede, Moeder en zusters en u allen, 

Uit­ver­kie­zing

De eerste twee lezingen van vandaag
zijn wel heel toepas­se­lijk;
zij spreken over uit­ver­kie­zing.
In de eerste lezing is het Cyrus,
de koning van de Perzen die
- niet direct voor de hand liggend -
Gods uit­ver­ko­rene, Zijn gezalfde
zal zijn.

Anders dan je denkt

Dat is dan gelijk de eerste les van deze dag:
Denk niet te men­se­lijk,
niet over jezelf en niet over anderen.
Ga niet af op je eigen logica.
God gaat andere wegen.

Werk van God

In de tweede lezing
wordt opnieuw over uit­ver­kie­zing ge­spro­ken:
de chris­te­nen van Thessalonica
zijn uit­ver­ko­ren
want het geloof heeft in hen wor­tel geschoten
en heeft vrucht gedragen
en Paulus heeft dat geloof
met kracht en heilige Geest en volle over­tui­ging
kunnen ver­kon­di­gen.
Paulus ziet daarin dus het werk van God,
een teken van Gods liefde:
Dit heeft de Heer gedaan!
Zo moet je het zien.

Niet de enige advocaat...

Mis­schien is dit dan ook wel aller­eerst
een dag van grote dank­baar­heid aan God,
want het is niet logisch of van­zelf­spre­kend of zo
dat U, beste zuster Maria Vrede,
vandaag deze stap van Uw eeuwige professie
gaat zetten.
U was advocaat
en een advocaat gaat voor het grote geld,
zou je zeggen.
Toch bent U niet de enige advocaat
die naar het klooster gaat.

Stelt niks voor...

Mis­schien dat je
als je in zo’n wereld ver­keert
op een gegeven moment ontdekt
hoe betrekke­lijk alles is
en hoe weinig zulke zaken je kunnen vervullen.
Geld stelt niets voor,
soms weten mensen dat pas
als ze geld hebben
en vaak zelfs dan nog niet.
Maar Onze Lieve Heer
kwam met een speciale genade
naar U toe!
Dat U Hem hebt ontdekt,
is een teken van Zijn liefde.

Hij was het...

Soms zijn er ouders
die zelf heel erg hopen
dat een dochter van hen naar het klooster gaat,
maar nee, ook dat was het niet:
Het zijn niet uw ouders geweest
die U op de weg van het reli­gi­euze leven
hebben gezet.
Het belang van geloof en kerk,
de waarde daar­van voor uw leven
hebt u zelf mogen ont­dek­ken.
Ook dat was een genade, een grote genade,
een teken van Gods liefde,
dat U tot op deze dag
met een grote inner­lijke vreugde vervult.

Dank aan God

Het is mooi om terug te zien
hoe God alles geleid heeft:
langs de Emmanuel­ge­meen­schap
waar U als lid en toegewijde
de Heer beter leerde kennen
om binnen die roe­ping
Uw reli­gi­euze roe­ping te leren kennen.
Dank aan God dus,
die U langs Zijn geheim­volle wegen
tot deze dag heeft geleid.

Dat mag u nooit gebeuren!

Het evan­ge­lie van vandaag
lijkt er op het eerste gezicht niet bij te passen:
wij vieren hier iets moois
en dan komen er een stelletje Fari­zeeën
met de Herodianen op Jezus af
en stellen Hem met mooie praatjes
een strik­vraag
om Hem in de val te lokken.
Toch hoort dit er vandaag ook bij,
dit evan­ge­lie is als het ware
bijna een waar­schu­wing,
want die Fari­zeeën waren mensen
die hun leven aan God had­den toegewijd,
reli­gi­euze lei­ders,
maar het mooie van hun roe­ping
had­den zij verloren:
zij waren bezig met geld en ere­plaatsen,
met oor­de­len over anderen
en spitsvon­dige redene­ringen,
maar de kern van hun leven,
die gave aan God, de liefde voor Hem,
waren zij uit het oog verloren.
Zuster, dat mag U niet gebeuren,
maar het is een gevaar voor ie­der­een.

Alles

Houd altijd voor ogen:
Geef aan God wat God toe­komt
en dat is: alles!
Alles is van Hem.
Alles hebben we van Hem gekregen,
alles komt Hem toe.

Zien hoe Hij er altijd was

Het is goed dikwijls te over­we­gen,
hoe Hij er altijd voor U was,
hoe Zijn Voor­zienig­heid uw leven heeft geleid,
hoe Hij vanaf het moment dat Hij U schiep
U voor die mooie roe­ping al had voor­be­reid
en dat Hij ook de wegen heeft bepaald
waarlangs U Uw roe­ping zou kunnen ont­dek­ken.

Geen stapels geld

Dat geeft U moed en kracht en liefde
om nu vandaag met volle over­tui­ging
U helemaal toe te ver­trouwen
aan die goede Bruidegom,
uzelf aan Hem aan te bie­den als offergave
met het verlangen
om alleen zijn Wil te doen,
niets te willen dan wat Hij wil,
geen stapels geld,
geen mooie baan,
geen leuke man,
geen fijn gezin,
niet de ver­wach­tingen
van de mensen of van Uzelf.

Offergave

“Niet mijn wil,
maar Uw wil geschiede”.
Heel bewust wordt vandaag
de stap die U zet
ver­schil­lende keren
offergave genoemd.
Uw leven is een offergave
en het is goed dat altijd zo te blijven zien.

Lijden met vreugde

Toen Jezus die woor­den uitsprak
“Niet mijn wil...”
Stond Hij voor Zijn lij­den en dood.
Een vrouw die deze stap zet
van de eeuwige professie
weet niet precies waar zij “ja” op zegt,
de toe­komst is een verras­sing,
alles is verborgen in het plan van God,
maar dat plan zal goed zijn, hoe dan ook.
We weten alleen
dat er ook lij­den bij zal horen
- naast de vreugde die er altijd zal zijn,
als u met Gods hulp trouw blijft
aan Uw gave van deze dag
en er inner­lijk niets van terug neemt.
“Ik ben van Hem”.

Viva memoria

Ja, ik bid vandaag bij­zon­der voor U
dat U elke ver­dere dag van uw leven
mag leven in een grote edel­moe­dig­heid
naar Jezus toe, Uw Heer en bruidegom.
Dan zult U zijn,
beste zuster Maria Vrede,
een “viva memoria”,
een levende ge­dach­te­nis,
een levende her­in­ne­ring
aan Jezus het levende Woord,
zoals dat straks in de professieformule
door U zal wor­den gezegd.

Van Hem voor­taan

U zet een stap vandaag,
maar eigen­lijk is God het die iets doet:
Hij wijdt U aan Hem toe,
U bent van Hem voor­taan,
voor­goed.

Wie volgt?