Omgekomen vluchtelingen herdacht
Allerzielen bij de Amstel
Helaas kon ik er niet bij aanwezig zijn: de herdenking van de omgekomen vluchtelingen heeft weer plaats gevonden ditmaal in de Mozes en Aäronkerk. Zo’n 3000 mensen stierven, veelal in de Middellandse zee, op hun vlucht uit de ellende van een leven van armoede, oorlog en vervolging.
Het speet me bijzonder dat ik er niet bij kon zijn, maar in de geest was ik er wel, want we mogen deze mensen niet vergeten en de tragiek van wat er rond de Middellandse zee gebeurt. Ik hoorde dat gelukkig veel mensen naar deze herdenking zijn gekomen, die dit jaar een meer liturgisch karakter had.
Het is niet iets waar wij in Europa buiten staan, want het is een gevolg van de ongelijke verdeling van de welvaart in de wereld en van situaties die het rijke westen mede heeft geschapen. Verschillende problemen zijn het gevolg van uitbuiting en van kolonialisme of zelfs van klimaatverandering die door ons consumptiegedrag mede is ontstaan. De verschillende pausen hebben in hun Encyclieken steeds aangedrongen op een rechtvaardiger verdeling van de welvaart en voorspeld wat zou gaan gebeuren en we nu inderdaad beleven: de bestorming van het fort Europa. Natuurlijk willen mensen die arm zijn en in ellende verkeren naar een plaats waar het beter is, veilig en welvarend.
Het initiatief van Sant’ Egidio om een veilige overtocht te bieden aan mensen die een intake hebben gehad in het land van herkomst, zou nog meer aandacht en navolging mogen krijgen.
Ik vind het bemoedigend dat mensen hier aandacht schenken aan de omgekomen vluchtelingen en dank de organisaties, waaronder de Raad van kerken, Sant’ Egidio en het dekenaat Amsterdam, voor dit initiatief.
