Hoe vluchtelingen welkom heten?

in de kerk, in de samenleving

Afgelopen zon­dag 11-12 no­vem­ber werd het Caritas­week­end gevierd. Dit jaar was het thema: "Welkom?! Wie heet ze welkom?" Veel pa­ro­chies hebben daar samen met de PCI's aan­dacht aan besteed. De Dienst Caritas gaf en bro­chu­re uit met in­for­ma­tie en tips. Hier­on­der het voor­woord dat ik voor deze bro­chu­re schreef.

Christen-vluch­te­lingen

Met een zekere regelmaat ontmoet ik mensen die zich voor vluch­te­lingen hebben ingezet. Soms zijn daaruit vriend­schappen gegroeid. De chris­te­nen onder hen zijn op som­mi­ge plaatsen met een speciale vie­ring welkom geheten en opgeno­men in de geloofs­ge­meen­schap en op ver­schil­lende plaatsen zijn zij actief gewor­den in de pa­ro­chie. Het is voor deze mensen daar­naast ook be­lang­rijk dat zij contact kunnen hou­den met hun land­ge­no­ten en eigen gelo­vi­ge traditie. Ver­schil­lende mi­gran­ten­ge­meen­schappen doen hun best om hun net in Neder­land aange­ko­men mede-gelo­vi­gen op te sporen en bijeen te brengen voor een feest, een be­zin­ning of een vie­ring. Als katho­lie­ken hebben wij na­tuur­lijk een bij­zon­dere opdracht om deze mede-broe­ders en - zusters in het geloof te helpen zich thuis te voelen in Neder­land en in onze geloofs­ge­meen­schap.

Nieuwe Neder­lan­ders

Daar­naast zijn er vele andere vluch­te­lingen, de meesten van hen met een Islami­tische ach­ter­grond. We willen ons niet laten lei­den door angst en afkeer. Juist door hen als gelo­vi­ge mensen en met onze waar­den te bena­de­ren, kunnen we hen helpen tot een uit­wis­se­ling, een dialoog te komen en zich thuis te gaan voelen in ons land en niet vervreemd te raken van de maat­schap­pij waarin zij leven. Wie zij zich thuis voelt, vriend­schappen krijgt met ‘oude’ Neder­lan­ders, zich aanvaard weet en zijn plaats kan vin­den, zal niet zo gauw een gera­di­ca­li­seerde outcast wor­den. Deze nieuwe Neder­lan­ders vormen trouwens vaak een verrij­king voor ons land: een flink aantal van bij­voor­beeld de Syrische, Iraakse en Iraanse mensen die ons land binnen komen, zijn hoog opgeleid. Het gaat bijna altijd om gelo­vi­ge mensen die in ons seculiere land een goede aan­vul­ling zijn en een nieuwe dimensie en een ander geluid brengen.

Herberg­zaam Neder­land

In 2015 schreven de Neder­landse bis­schop­pen een kerst­brief over “Herberg­zaam Neder­land”. Daarin gaven zij aan dat het Evan­ge­lie van ons vraagt om ge­rech­tig­heid te doen en liefde te betonen in onze omgang met vluch­te­lingen. Respect voor de men­se­lijke waar­dig­heid, soli­da­ri­teit en naasten­liefde zijn voor ons chris­te­nen lei­dende basis­regels.

Laten we ons daarvoor inzetten!

Vandaar dat ik hoop dat U allen ruimte wilt maken voor en aan­dacht wilt beste­den aan de the­ma­tiek van deze Caritas­zon­dag. Want onze aan­dacht en zorg voor vluch­te­lingen houdt niet op bij de eerste opvang en nood­hulp en in­te­gra­tie gaat niet alleen om de inzet van de vluch­te­ling zelf, maar ook om je harte­lijk opgeno­men weten in het land dat je ont­vangt. Laten we ons daarvoor inzetten! Als wij hen de hand reiken dragen we bij aan een maat­schap­pij die niet uit ge­schei­den werel­den bestaat maar groeit naar een veel­kleu­rige samen­le­ving van mensen die - hoe ver­schil­lend ook - elkaar leren verstaan.

God zegene U allen!

+J. Hendriks

Hulp­bis­schop/vica­ris-generaal