Tien jaar geleden verongelukten twee diakens...

Herdenking in Nieuwe Niedorp

Op vrij­dag 15 de­cem­ber was ik in het Re­demp­to­ris Mater­semi­narie voor de Eucha­ris­tie ter ge­dach­te­nis aan twee pasgewijde diakens Juan Torres Rincón en Quinton Peters, die tien jaar gele­den bij een ver­keersongeluk om het leven kwamen.

Tien jaar gele­den, op zater­dag 23 de­cem­ber, keer­den de beide pasgewijde diakens terug van een vie­ring van de Neo­ca­te­chu­me­nale Ge­meen­schap in Schoon­hoven. Zij zou­den enkele maan­den later tot pries­ter wor­den gewijd. Ook Franklin Brighitha was erbij, de hui­dige pastoor van Alkmaar. De auto waarin zij reden raakte in een slip en kwam in het water terecht. Juan en Quinton kwamen om, Franklin kon zich tenauwer­nood red­den. Op 28 de­cem­ber wer­den zij vanuit de Sint Bavo-ka­the­draal in Haar­lem begraven. Ieder die de dagen van onzeker­heid eerst, daarna van opba­ring in het semi­na­rie en uit­vaart in de ka­the­draal, heeft mee­ge­maakt, zal die zeker nog goed kunnen her­in­ne­ren. Het waren dagen van ongeloof en ont­zet­ting, maar vooral van geloof in het eeuwig leven.

Sindsdien is er veel gebeurd: velen hebben de voor­spraak inge­roe­pen van deze twee jong gestorven diakens en verho­ring gekregen. Anderen zijn door dit gebeuren ge­sterkt in hun geloof of in de relatie met hun man of vrouw. Op de avond van de her­den­kings-Eucha­ris­tie werd daar­van door ver­schil­lende mensen getuigd. Onder die ge­tui­ge­nissen waren er van de moe­der van Juan en andere fami­lie­le­den. Ook Franklin ver­telde zijn erva­ring. Dat was niet alleen ontroerend maar ook een mooi ge­tui­ge­nis van geloof en van Gods werk in het leven van mensen.

Tijdens de homilie heb ik vooral stil­ge­staan bij de grote keuze waar mensen voor staan: blijf je klagen over wat God doet (in het evan­ge­lie van de dag ging het over de kin­de­ren op het markt­plein, Mt. 11,16-19) of houd je oog voor de won­de­ren die Hij doet? Laten we ons mee­voeren door de beko­ringen van het lij­den of ver­heer­lij­ken we God ook in wat alleen maar te­gen­spoed lijkt? Het is zeker geen ge­mak­ke­lijke strijd, maar alleen de keuze voor God brengt ons stromen van vrede en maakt ons leven vrucht­baar als de zand­kor­rels aan het strand van de zee (1e lezing van deze dag).

Heel wat pries­ters waren geko­men om de Mis mee te vieren, evenals fami­lie­le­den van Juan Torres. De familie van Quinton woont in Zuid-Afrika, waar ik hen enkele jaren gele­den heb bezocht.

Na de Eucha­ris­tie was er bij een buffet­maal­tijd (agapè) gelegen­heid om erva­ringen rond het over­lij­den van Juan en Quinton en daarna uit te wisselen.