Johannes de Doper: een stem in dienstbaarheid

Liefde verandert de wereld

Op de derde zon­dag van de Advent, zon­dag "Gaudete"(Verheugt U) was ik in Heiloo voor de heilige Mis. Deze zelfde zon­dag neemt de overste van de zusters, moe­der Iuxta Crucem, afscheid om naar een con­tem­pla­tief klooster van haar reli­gi­euze familie te gaan. Dat afscheid vindt plaats met een Eucha­ris­tie­vie­ring om 16.00 uur 's mid­dags.

HOMILIE

De stem

Op deze derde zon­dag van de Advent,
vieren we dat de komst van de Heer
al dichtbij komt.
We vieren Zijn komst volgende week,
op het kerst­feest,
Hij is er dus bijna!
De vreugde om die komst
staat vandaag centraal:
het is zon­dag Gaudete, zon­dag “verheugt U”.
De grote figuur van deze dag
is Johannes de Doper
die zich­zelf noemt:
De stem,
de stem van degene
die de Heer aankon­digt.
Johannes wijst niet naar zich­zelf,
de reden van zijn leven,
de reden waarom hij bestaat
is naar Jezus te ver­wij­zen.

Een verhaaltje

Tot de mooiste her­in­ne­ringen uit mijn jeugd
behoren de keren dat mijn vader
‘s avonds naast mijn bed kwam zitten
om mij een verhaaltje te ver­tellen.
Dat deed hij niet vaak,
hij was druk met zijn werk en met van alles
en hij was ook niet zo’n verhalen­ver­tel­ler,
maar mis­schien ook juist daarom
vond ik het als kind heel speciaal
als hij dat deed.
Hij deed iets een­vou­digs, iets kleins
- een verhaaltje ver­tellen aan een kind -
om mij te plezieren
en daaruit sprak liefde.
Of hij het goed kon of niet
was eigen­lijk niet zo be­lang­rijk.

Liefde schept een band

Zo is het met bijna alles in ons leven:
wanneer we ons klein maken, een­vou­dig,
wanneer we dienst­baar zijn,
er voor iemand zijn,
laten we heel concreet liefde zien
en die liefde schept een on­ver­ge­te­lijke band.

Wat ont­hou­den we?
Wat maakt een blijvende indruk op ons?
Wat heeft invloed op ons leven?
Het zijn vaak niet de grote zaken
die voor de buiten­we­reld be­lang­rijk leken,
maar de kleine dingen,
waaruit liefde bleek
of juist het gebrek eraan.
Een kind dat liefdeloos behandeld is,
kan daar een leven lang last van hou­den.

Meer dan de grote gebeur­te­nissen
is het de liefde die de wereld veran­dert.
En God kan alleen in ons hart zijn,
als daar liefde is,
want God is liefde.

Een gezin zon­der moe­der

Ik weet van een gezin
waarin de moe­der kwam te over­lij­den
- de kin­de­ren waren nog klein -;
het gezin is er sterk uit te voorschijn geko­men,
doordat ze - juist door dat gebeuren mis­schien -
heel hecht verbon­den wer­den met elkaar.
Er kwam door dat over­lij­den
iets serieus’ in de sfeer van dat gezin,
want ze misten allemaal de moe­der
- maar dat serieuze was niet eens zo slecht,
ik denk dat het bij­voor­beeld hielp
om het geloof te bewaren
en een mooie, hechte band met elkaar te hebben.

Liefde veran­dert de wereld

Wanneer we iets voor iemand over hebben,
in feite ons­zelf klein maken in dienst­baar­heid,
en er zijn voor een ander,
zijn we heel groot,
omdat ons leven bete­ke­nis krijgt door de liefde
en we zo de wereld ver­an­de­ren.

Zo zou Jezus eens over Johannes de Doper zeggen
dat er niemand groter was dan hij
onder wie uit vrouwen zijn geboren,
Daar­mee bedoelde Jezus te zeggen
dat Johannes de Doper een groot man was.
Mensen keken tegen Johannes op,
ie­der­een trok uit
om zich door hem te laten dopen
en ze kwamen hem vragen
of hij niet de Messias was.

Dienst­baar­heid

Maar de kleinste in het rijk der hemelen
was groter dan Johannes,
had Jezus eraan toe­ge­voegd.
Dat betekende
dat de ware groot­heid van Johannes was
dat hij nederig en be­schei­den,
klein en dienst­baar was,
dat hij de schijn­wer­pers niet
op zijn eigen ego richtte
maar op de Christus die moest komen.
Hij leefde voor een ander,
zijn leven was dienen.

De verlei­ding

De mensen vragen of hij het niet is,
die Messias, die komen moest.
Hij heeft de kans zijn eigen ster te laten stralen,
eer en roem te vergaren,
zich­zelf op het podium te hijsen,
maar hij doet het niet.

Dit is een verlei­ding die wij mensen
vaak maar moei­lijk kunnen weerstaan.
Als mensen de keuze hebben
tussen iets te doen
waardoor zij zelf rijker wor­den,
carrière kunnen maken
en geëerd kunnen wor­den
of in het verborgene
iets goeds doen voor God of Maria
of voor een naaste, een zieke, oudere, arme of zo...,
dan zullen de meeste mensen het eerste kiezen.
Ze gaan voor rijkdom, carrière en macht.

Het goede in stilte

En toch maakt dat laatste,
het goede in stilte gedaan,
de dienst­baar­heid met nede­rig­heid en liefde,
de wereld wél mooier
en het eerste meestal niet.

Hoeveel maken mensen kapot
door te kiezen voor hun eigen gelijk,
hun eigen eer, hun eigen voor­deel,
door niet over iets heen te stappen
omdat de eigen eer is aangetast,
terwijl wie gevend leeft
de wereld zo veel mooier maakt.

Weerloos

Volgende week is het al zover:
we gaan weer kerst­mis vieren:
God komt mid­den onder ons
in de gestalte van een weerloos kind
en als we naar Hem kijken,
weerloos liggend in een stal
dan weten we eigen­lijk gelijk
welke weg
we door dit leven mogen gaan
in het voetspoor van Jezus...

Ik zou maar volgen
wat er aan moois in je hart opkomt
als je dat kleine Kind zo weerloos in de kribbe ziet. Amen.