Ik zat in het zonnetje mijn brevier te bidden
Wanneer werd je geraakt?
Soms worden we geraakt, positief of negatief: ontroering, kwaadheid, verdriet, verbazing of hoe dan ook. Wat doen we met onze gevoelens? Worden ze weggestopt? Gaan ze voorbij? Wat nemen we mee?
Geraakt, buiten jezelf...
Als je het evangelie hoort
over het optreden van Jezus
in de synagoge van Kafarnaüm (Mc. 1,21-28)
als je hoort hoezeer de mensen onder de indruk waren,
geraakt door Zijn woorden en door Zijn gezag,
zou je kunnen denken
aan je eigen leven
en jezelf de vraag kunnen stellen
wanneer je zoiets zelf hebt meegemaakt.
Wanneer werd je zelf zo geraakt
door mensen, door woorden, door gebeurtenissen,
dat je "buiten jezelf van verbazing" was?
Anders terug...
Het is eerlijk gezegd niet zo gek
die momenten voor jezelf eens op een rijtje te zetten.
Wat heeft er bijvoorbeeld toe bijgedragen
dat ik tot geloof ben gekomen?
Waardoor heb ik een persoonlijke band
met Onze Lieve Heer gekregen?
Vaker heb ik gemerkt
dat mensen door het overlijden van een dierbaar iemand
en door het afscheid en de viering in de kerk
anders tegen het leven en de dood
aan gaan kijken
en ineens over en langs die overledene heen
die band met Christus krijgen.
Ook heb ik vaker zo iets gemerkt
als mensen een retraite deden,
een week van bezinning, van stilte en gebed..
Ze zeiden vroeger wel als je op retraite ging:
AKom anders terug, kom anders niet terug@,
maar inderdaad: veel mensen kwamen en komen
anders terug.
Door de stilte en de rust
ga je heel anders - dieper - tegen dingen aankijken.
Hij klopt op de deur
Als zich ergens iets van God toont,
als de genade van God als het ware tastbaar
en Zijn aanwezigheid ervaarbaar wordt,
wordt er ook iets zichtbaar in ons mensen.
Op zo'n moment klopt de Heer als het ware aan je deur.
Er zijn mensen die zich verzetten
en die deur met een harde klap zullen dicht slaan.
De man die in de macht was van een onreine geest
in het evangelie van vandaag
is daar een voorbeeld van.
Hij reageert heftig, afwerend:
Jezus van Nazaret, wat hebt Gij met ons te maken?
Maar dat is nog niet het einde van het verhaal,
want Jezus drijft die duivel bij hem uit.
Een heftige reactie
Dit kom je feitelijk regelmatig tegen.
Als je iets over geloof en godsdienst zegt,
iets laat blijken van je gelovig vertrouwen,
van je band met de Heer,
kan het zijn dat er zelfs heftig wordt gereageerd.
Ik had eens ooit op een prachtige zonnige dag
mijn auto aan de kant gezet
en was in de berm van de weg
lekker op het gras in het zonnetje
mij breviergebed aan het doen.
Na een poosje kwam er in volle vaart
een wielrenner aan.
De man stopte abrupt
en begon mij op een vreselijke manier
uit te schelden.
Hij ervoer mijn rustig biddend daar zitten blijkbaar
- misschien door een traumatische ervaring, vroeger -
als een druk die op hem werd gelegd
als een aanklacht,
als dat hij iets moest,
maar waartegen hij zich verzette.
Moeten
Dat is wat mensen soms kunnen ervaren
als ze met Jezus in aanraking komen:
dat zij iets moeten,
dat zij hun leven moeten veranderen,
dat er iets van hen gevraagd wordt,
iets waar ze niet aan willen,
wat ze niet op willen geven,
waartegen ze zich schrap zetten.
En dan kun je een heftige afweerreactie krijgen.
Waarom zou je?
Maar eigenlijk heeft dat vaak te maken
met te weinig vertrouwen:
Hij houdt toch van je,
je bent Zijn veelgeliefde kind,
waarom zou je bang zijn
om je in Zijn armen te laten vallen?
Gaat het voorbij?
Die andere mensen in de synagoge
reageren positief,
buiten zichzelf van verbazing, geraakt zijn ze.
Zij hebben de deur van hun hart
niet gesloten en zijn bereikbaar gebleven voor de genade,
zou je zo zeggen.
Ook jou is dat dus wellicht al gebeurd
dat je zo geraakt werd.
Het leven gaat daarna weer verder
en die ervaring kan weer spoedig
naar de achtergrond raken.
Je moet er dus ook bewust op verder gaan,
er worden stappen van geloof van je verwacht,
moedige stappen,
stappen van vertrouwen
en overgave!
De stemming slaat om
De mensen in de synagoge toen
waren hun geraaktheid weer gauw vergeten.
De kritiek op Jezus begint al heel gauw.
Jezus zegt iets of doet iets
dat mensen op een gevoelige plek raakt
en de stemming slaat om,
ze wilden Hem al gauw in de afgrond storten,
vergeten is dan de geraaktheid en de instemming
van kort daarvoor.
Wat neem je mee?
Zo kan het gemakkelijk gaan:
dat je vergeet wat er gebeurd is:
hoe je geraakt was;
dat de ervaring verbleekt,
je goede voornemen zijn glans verliest,
dat je een teleurstelling krijgt
(dat gebeurt altijd:
als je geraakt bent en je hebt stappen gezet,
word je beproefd).
Uiteindelijk zijn er maar weinigen
die Jezus volgen,
want onder het kruis
is de spoeling heel dun:
zijn moeder en een paar getrouwen
zijn daar nog te vinden
Ervaringen verdiepen
Je moet verder,
verdiepen wat je hebt gekregen,
de genade koesteren
die je hebt ontvangen,
volhouden, doorgaan,
eenvoudig en rustig, overgegeven.
Laat je niet van de goede wijs brengen!
Hij wil alleen maar
dat je langs die smalle weg
van geven, vertrouwen, offers brengen,
voor altijd gelukkig wordt.
