Jongeren op weg naar The Passion

Witte donderdagviering in Duivendrecht

Op Witte Donder­dag­avond, voor­af­gaand aan The Passion, werd in de Sint Urbanus­kerk in Dui­ven­drecht een jon­ge­ren­vie­ring gehou­den: de Mis van Witte Donder­dag met zang van het jon­ge­ren­koor Aloud uit Hoog­karspel.
Na de vie­ring en een kop soep gingen de jon­ge­ren met een lunchpakket op weg naar The Passion, dit jaar in de nabij gelegen Bijlmer (Am­ster­dam Zuid Oost).

Con­ce­le­branten bij de vie­ring waren pastoor Marianus Jehandut svd van Dui­ven­drecht en pastoor dr. Bart Putter, kanselier van het bisdom. dr. Erik Sengers was diaken.

Tijdens de Mis heb ik de volgende preek gehou­den

Homilie

Marte­laar?

Als je iemand vraagt
wat een marte­laar is,
denken de mensen nu
aan een moslim-terrorist,
die mensen terroriseert en opblaast.

Mis­bruik

Dat is eigen­lijk een schan­de­lijk mis­bruik
van een woord dat juist betekent
dat iemand die on­schul­dig is
lijdt en zelf sterft
voor het ge­tui­ge­nis dat hij of zij geeft,
niet door anderen iets aan te doen,
maar door zelf iets te onder­gaan.
In het gebruik van het woord “marte­laar”
voor een terrorist
krijgt de dader
de naam van het slacht­of­fer!
Dat is na­tuur­lijk volstrekt mis­plaatst.

Getuige

Het woord “marte­laar”
komt uit het Grieks
en betekent let­ter­lijk “getuige”.
Een marte­laar is iemand
die moet lij­den
voor een recht­vaar­dige zaak.
Dé marte­laar bij uitstek
is Jezus Christus onze Heer.

Lelijk behandeld

Mis­schien heb je zelf mee­ge­maakt
dat je onrecht hebt moeten onder­gaan,
gepest werd op school,
iemand je iets ontnomen heeft,
dat je niet kreeg waar je recht op had,
lelijk werd behandeld,
aan­gerand, bestolen of mis­handeld werd.

Verzoenen

Het is niet dat je dat maar weg moet duwen,
doen alsof het niet gebeurd is,
er niet meer aan denken,
want het gaat pas weg
als het er mag zijn.
Nee, je moet het juist aan­ne­men,
het onder ogen proberen te zien,
je ermee verzoenen dat je kwaad hebt onder­gaan.
Die pijn verenigt je met Jezus.

Jezus, de ware marte­laar

Je moet uit­ein­delijk doen
- al moet je daar soms een lange weg voor gaan -
wat Jezus heeft gedaan.
Want van­avond zien we
hoe Hij, de ware marte­laar, rea­geert
op het onrecht dat Hem wordt aan­ge­daan.

Wat een vrien­den

Jezus wéét wie met Hem aan tafel zitten.
Het zijn mensen die zich zijn vrien­den noemen,
maar als het moei­lijk wordt
vluchten ze bijna allemaal weg;
op wie kan Hij nu bouwen?
Één van hen zal Hem verloochenen,
zeggen dat hij niets met Hem te maken heeft;
een ander zal Hem verra­den
voor der­tig zilver­stukken
en die zit bij deze maal­tijd nota bene
met dat plan in zijn hoofd
en Jezus wéét dat,
Hij heeft die spel­le­tjes dóór.

Reactie

Vanavond zien en horen we
wat Zijn reactie is:
Hij knielt voor ieder van die leer­lin­gen neer
- ook voor Judas -
en wast hun voeten,
wat een slaven­werkje was,
geen werkje voor een Heer en meester.

Het mooiste

En Hij laat hen juist op deze avond
het kost­baarste en mooiste na
wat Hij te geven heeft:
de heilige Eucha­ris­tie:
“Dit is mijn lichaam, voor jullie gegeven;
dit is mijn bloed,
dat voor jullie vergoten wordt”.
Zo keert Jezus die daad van verraad
als het ware helemaal om:
wat Hij doet maakt het verraad
onder­deel van een daad
van uiterste liefde.
Meteen na dit maal
gaan ze naar de hof van olijven
en begint Zijn passie
- de leer­lin­gen vallen dan direct in slaap:
dit is zó saai, niet leuk meer,
ja, dat zijn Zijn vrien­den... -.

Omgeturnd

Hij zal wor­den verra­den
door haat en heb­zucht;
maar Hij geeft zich­zelf
als een cadeau aan ons;
zo wordt die avond het grootste kwaad
omgeturnd in de daad van hoogste liefde,
alles zon­der geweld.

Beltrame

Heel veel mensen zijn daardoor
geïnspireerd geraakt,
zoals afgelopen week nog
die Franse luitenant-kolonel van de gendarmerie
Arnauld Beltrame,
die zijn leven gaf voor een caissière
in de super­markt van Trèbes.

Een band met Jezus

Je kunt iemand niet dwingen
jou aar­dig te vin­den.
Met geweld en dwang kunnen we het hart
van een ander mens niet bereiken,
met de liefde kun je dat wél.
Als je ziet dat een ander veel voor je over heeft,
geeft dat een band van vriend­schap en ver­trouwen.
Dat is de band die Jezus Christus met ons wil,
met U en jou en jou en jou....
heel bij­zon­der door de Eucha­ris­tie.
Iedere keer als je ter communie gaat,
word je uit­ge­no­digd
dat heel bewust en liefde­vol te doen
om die band te ver­die­pen.
Want je ont­vangt Jezus,
maar je ont­vangt Hem niet ‘zomaar’;
je ont­vangt Hem als je vriend en Heer
die Zijn leven voor je geeft:
Mijn lichaam voor U, mijn lichaam voor jou.

Een mooi cadeau aan God

De jon­ge­ren gaan straks naar The Passion.
Jullie lopen dan in het voetspoor van Jezus.
Ik hoop dat deze avond
jullie veel in­spi­ra­tie zal geven
om “mar­te­la­ren” te wor­den
- hope­lijk zon­der voortij­dig te sterven -
dat wil zeggen: getuigen,
in woord en daad door geloof en liefde,
door een mooi en waarde­vol leven;
maak van je leven
een mooi cadeau aan God.