Een dagje in Rome...
In verband met de zitting van de Apostolische Signatura was ik even in Rome. Het was maar kort maar het is altijd weer mooi om daar mensen te ontmoeten en ervaringen te horen vanuit de hele wereld. Wat is het toch goed en mooi dat we tot een wereldkerk mogen behoren!
De zitting van de Signatura nam de gehele woensdagochtend in beslag. In totaal vijf rechters - kardinalen en bisschoppen - beoordelen de zaken.
De avond voor de zitting ontmoette ik aan tafel in het huis waar ik logeerde een bisschop uit Argentinie die vertelde over het klein-seminarie dat hij drie jaar geleden begonnen was. Het was geen internaat zoals dat vroeger het geval was, maar een project waarbij jongens die over een roeping denken, iedere veertien dagen samenkomen voor een vormingsprogramma, waar ook de gezinnen bij betrokken worden. Het idee komt uit het Mexicaanse bisdom Guadalajara, waar het grootste groot-seminarie ter wereld staat. Een mooi idee dat jonge mensen de gelegenheid geeft een vorming en voorbereiding te ontvangen.
Er was ook een bisschop uit Venezuela waar de situatie dramatisch is. Veel mensen zoeken een goed heenkomen in andere landen omdat voedsel schaars is en de munt niets meer waard. In Suriname en Curacao komen bijvoorbeeld veel mensen uit Venezuela binnen. laten we hopen en bidden dat een oplossing wordt gevonden.
De bisschoppen van het Caribisch gebied waren met hun Ad Limina bezoek bezig. Onder hen ook de bisschop van Willemstad, mgr. Luigi Secco en de bisschop van Paramaribo (Suriname), mgr. Karel Choennie, die ik beiden even heb kunnen zien.
Uit België waren de Vlaamse seminaristen uit Leuven in Rome voor een bedevaart. Zij zijn intussen weer in Vlaanderen terug gekeerd.
En ik ontmoette er zomaar op straat, op een brug over de Tiber, een diaken van ons bisdom met zijn echtgenote.
Met deze en andere ontmoetingen merk ik weer hoe mooi het is een universele kerk te zijn: "Gaat uit en verkondigt het evangelie aan alle volken"
