Betrokkenheid en gemeenschapszin rond door brand verwoeste kerk in Limmen

Sommige heiligen hebben het goed overleefd, andere minder

Het ziet er niet mooi uit, die door brand gedeelte­lijk verwoeste kerk van Limmen. Toch kwam ik opgewekt terug van een bezoek aan de kerk en de mensen van het pa­ro­chie­bestuur, de pa­ro­chieraad en lokale coördinatoren van het herstel en na­tuur­lijk het pas­to­raal team. Ook mgr. Punt bezocht de kerk, de dag erna.

De dag na terug­komst uit Assisi was ik al even langs geweest om de schade aan de kerk te zien en met wat mensen te praten en na­tuur­lijk had ik op het bisdom van bouwinspecteur Charlotte Wentges die in gere­geld contact is met Limmen, in­for­ma­tie gekregen over de stand van zaken. Dins­dag­avond 22 mei kreeg ik tij­dens mijn bezoek een goed ver­slag van de gebeur­te­nissen tij­dens en na de brand en van de eerste ver­volgstappen. Dat gaf mij een goede indruk en veel ver­trouwen in de manier waarop men het met elkaar aanpakt.

Samen met pastoor Herman Helsloot en pas­to­raal werker Johan Olling die ter plaatse de eerst aanspreek­ba­re is, en met de vice-voor­zit­ter en leden van het pa­ro­chie­bestuur en pa­ro­chieraad bezochten we eerst de kerk. Er is daar veel verloren gegaan, maar de beel­den van de heilige Familie en van Antonius van Padua zien eruit alsof er niets gebeurd is. Ook het hoofdaltar en het altaar van de patroon­hei­lige paus Cornelius zien er goed uit, al is wel het schil­derij over deze paus wat boven dat altaar hing, verloren gegaan. Sint Petrus is verkoold, maar als beeld nog goed herken­baar. Hij kan in een her­stelde kerk een mooie stille getuige wor­den van wat er is gebeurd. Een koororgel is volle­dig vernield, ook het grote orgel op het doxaal heeft schade opgelopen, maar kan moge­lijk wor­den her­steld.

Gelukkig is de kerk verzekerd en wordt de pa­ro­chie goed bijgestaan door verzeke­raar Donatus. Hoe het gebeurd is, moet nog formeel wor­den vast­ge­steld. De hoop is dat het dak eind voor de winter weer dicht is en de kerk eind volgend jaar her­steld kan zijn. Of dat allemaal gaat lukken, is na­tuur­lijk nog even afwachten.

Afgelopen zon­dag op Pink­ste­ren kon­den de klokken in de gespaard ge­ble­ven kerktoren weer wor­den geluid. Menig pa­ro­chi­aan, voor de vie­ring naar de uitspan­ning tegen­over de kerk geko­men, moest toen even een traantje wegpinken... De betrok­ke­nen ervaren veel meeleven en ge­meen­schapszin, vanuit allerlei plaatsen, maar na­tuur­lijk vooral vanuit de ge­meen­schap van Limmen die sterk meeleeft met het lot van deze beeldbepalende kerk.