Het goede werk van de zusters van Moeder Teresa

Zondag­mid­dag 9 sep­tem­ber was ik voor de Eucha­ris­tie bij de zusters van Moeder Teresa, de mis­sio­na­rissen van de naasten­liefde. Wie kri­tiek heeft moet maar eens gaan kijken, of liever: helpen!

Feesten

Die zon­dag lag precies tussen twee feesten in: op 5 sep­tem­ber was de feest­dag van de H. Moeder Teresa van Calcutta gevierd, maan­dag 10 sep­tem­ber is de dag waarop deze heilige stichteres de in­spi­ra­tie kreeg voor de missionaries of charity. De zusters zijn er voor ie­der­een, die arm is en in nood zit, zij zijn voor ‘the poorest of the poor’.

In de kapel van het huis aan de Egelan­tiers­straat in Am­ster­dam stond de beeltenis van Moeder Teresa opge­steld en die was mooi met bloemen versierd. Samen met de zusters en de mensen van buiten hebben we devoot de Mis gevierd.

Een zaal vol voor de maal­tijd

Na afloop kwamen de mensen om te eten: dak­lo­zen, mensen zon­der papieren, mensen met schul­den of andere problemen. Ie­der­een wordt zon­der on­der­scheid des persoons binnen­ge­la­ten en de zaal zat helemaal prop­vol. De zusters nodig­den me uit om iets tot de mensen te zeggen, te bid­den en hen te zegenen en dat heb ik na­tuur­lijk graag gedaan. de zegen werd van­wege het feest gegeven met de bloedreli­kwie van moe­der Teresa.

Een vrouw die onderdak had

Mijn aanwe­zig­heid was zeker ook bedoeld als morele steun voor de zusters. Onlangs was er enige commotie omdat de zusters een vrouw niet zou­den hebben toe­ge­la­ten omdat zij les­bisch was. Het ging hier om verblijf in de kleinschalige opvang voor vrouwen die geen onderdak hebben (ik begrijp dat dit heel beperkt is). De zusters hebben ruimte voor slechts enkele vrouwen in nood, waarbij zij voorrang geven aan vrouwen met (kleine) kin­de­ren. Het is be­grij­pe­lijk dat zij nagaan of iemand al onderdak heeft (dat bleek bij die vrouw wél al het geval te zijn) en zij moeten beoor­de­len of de opname van een bepaalde persoon past in het kleine groepje dat er al is en of die persoon aan de huis­regels wil voldoen. De geaard­heid van de vrouw heeft hierbij geen rol gespeeld: de zusters staan open voor ieder mens in nood, zoals ook blijkt uit de maal­tij­den die zij bijna dage­lijks ver­zorgen voor de armen.