Een doel voor ogen, bij alles wat je doet

Feest van Sint bavo in de kathedraal

Zondag 7 ok­to­ber was ik in de ka­the­drale basiliek van Sint Bavo in Haar­lem waar het feest van deze heilige werd gevierd, die rond 650 werd geboren en rijk en van adel, alles achterliet om als monnik te gaan leven.

De lezingen waren dan ook van dit feest met als evan­ge­lie Mt. 19, 27-29, waar de apos­te­len Jezus zeggen: "Zie, Heer, wij hebben alles prijsge­ge­ven, wat zullen wij dan krijgen?" Het is hun reactie op het afdruipen van de rijke jongeman, die zijn geld en goed niet kan missen.

We hebben in de Mis ook gebe­den voor de vele slacht­of­fers van de ramp in Sulawesi en in Haiti en in andere gebie­den van de wereld.Vele mensen moeten lij­den. Ook in de kerk was een familie aanwe­zig met een man die na een jaar huwe­lijk zijn vrouw had moeten afstaan. De afgelopen week was van haar afscheid geno­men. We hebben bij­zon­der voor hen gebe­den om kracht bij dit nog onwer­ke­lijke grote verlies.

Eigen­lijk had de bis­schop van Gent met een ver­te­gen­woor­diging uit dat bisdom in Haar­lem moeten zijn. Het is de traditie dat om het jaar af­wis­se­lend vanuit Haar­lem Gent wordt bezocht of vanuit Gent Haar­lem. Deze traditie is ontstaan van­wege de ver­ering van de H. Bavo, die uit Gent afkoms­tig is en ook van die stad en ka­the­draal patroon is. Maar de bis­schop moest van­wege de synode in Rome zijn en dus is het bezoek een jaartje opgeschoven.

HOMILIE

Wat is be­lang­rijk?

Niet wat je hebt
is het be­lang­rijk­ste in het leven,
maar wat je weet te geven.
In dat wat we weten te geven,
ligt onze liefde
en de oprechte liefde
maakt ons leven de moeite waard.
Dat klinkt heel simpel,
maar dat is het in feite niet.

In relatie tot het doel

Stel: je, U wilt een mooie kans grijpen:
een studie, een reis, een jaar in het bui­ten­land,
een baan of carrière-switch
of noem maar op.
Maar de bete­ke­nis van die stap
die we dan mis­schien gaan zetten,
zal verschillen,
al naar gelang de plaats en de bete­ke­nis
die deze stap in ons leven krijgt,
in relatie tot het doel
waarvoor God ons geschapen heeft.
Ik bedoel dit:
als we zo’n stap zetten voor ons­zelf
- ik vind het leuk, ik doe dat graag, ik wil dat -,
dan is dat anders
dan wanneer we die stap zetten
omdat we daar­mee een mooi doel dienen:
ik word er een beter mens van,
ik kan meer dienen,
ik kan beter zorgen voor degenen
die aan mijn zorgen zijn toe­ver­trouwd,
het wordt een stap die ik zet
op mijn pelgrims­tocht door dit leven
op weg naar een hemels leven.
Als we onze keuzes maken
met een mooi, goed doel voor ogen,
uit­ein­delijk met de hemel voor ogen,
heeft zo’n keuze iets verrijkends;
we hebben mis­schien iets fijns gedaan,
maar ook iets gegeven,
een stap gezet die diende voor dat mooie doel
en daar zat dus ook iets van liefde in.

Ze vormen ons...

En dat geldt al helemaal
als we bepaalde offers brengen:
dingen die moei­lijk zijn
maar waar­van we ervaren
dat ze goed zijn om te doen
- zorgen voor iemand, iemand bijstaan bij­voor­beeld.
Alle mooie, goede offers die we brengen
vormen ons en maken ons
- als we ons hart erin weten te leggen -
tot mooiere en betere mensen.
Dat is precies de kern van het voor­beeld
dat Jezus door Zijn leven heeft gegeven:
Zijn leven was een offer uit liefde voor ons,
Hij had een mooi doel:
ons vrij te maken, wer­ke­lijk vrij,
ons te verlossen.

Allowin werd Bavo

Een goed doel voor ogen hebben
bij alles wat we doen,
iets van liefde leggen en van geven
in alles wat we doen,
dat is ook het voor­beeld
van het leven
van de heilige patroon van deze ka­the­draal:
de heilige Bavo.
Hij heette eigen­lijk Allowin
en die naam betekent zoveel als ‘winstbejag’.
Hij was rijk en van adel
maar ook snel ongedul­dig en kwaad
als alles niet ging
zoals hij dat wilde.
Hij leefde erop los, voor zich­zelf,
zon­der God of gebod.
Maar toen stierf zijn vrouw, nog jong
en zijn wereld stortte in.
Hij had van haar gehou­den
en nu werd hij er ruw mee in aanra­king gebracht
dat hij het leven niet zelf kon bepalen of kiezen.
Het over­lij­den van zijn vrouw schokte zijn leven
als een aard­be­ving
en een tsunami van verdriet
kwam over hem heen.
Maar toen ontmoette hij een monnik, Amandus,
die hem de weg leerde
die ook de apos­te­len waren gegaan,
de weg van geven, prijs­ge­ven, loslaten
niet alles zelf onder controle moeten hou­den,
leven voor een mooi en uit­ein­delijk eeuwig doel.
Het zal een weg met vallen en opstaan zijn geweest,
maar toen kreeg Allowin, de heb­zuch­tige,
zijn nieuwe naam: Bavo,
wat ‘geliefde’ betekent
en dat werd de leidraad van zijn leven:
de erva­ring dat hij een door God geliefde mens was;
dat gaf hem kracht om los te laten met ver­trouwen.
Het inspireerde de heilige Bavo
alles achter te laten, zijn geld en zijn goed,
om als monnik zijn leven aan God te geven.

Mooie tronen

We hoor­den vandaag in het evan­ge­lie
dat ook de apos­te­len dat hebben gedaan:
“Heer, we hebben alles prijsge­ge­ven,
om U te volgen”.
Jezus geeft dan in Zijn ant­woord aan
dat ze er veel voor terug zullen krijgen:
ze krijgen een mooie troon en macht in het eeuwige leven
en alles krijgen ze hon­derd­vou­dig terug,
zo staat het er.
We zou­den nu kunnen denken:
dan doen ze alles toch weer om gewin, uit winstbejag,
om er zelf beter van te wor­den.
Zoals mensen vaak alleen maar bid­den
als ze iets moeten hebben:
ge­zond­heid of een goed examen.
Maar zo werkt het niet
want onze gaven, onze gebe­den en offers
tellen mee als er liefde in zit en dienst­baar­heid.
Maar dan is het in feite wél zo
dat we er veel voor terug krijgen.
Wat we uit liefde geven, schept een band.
we krijgen een band met God, met Jezus
door de aan­dacht die we aan Hem geven;
we krijgen een band met andere mensen
door wat we voor hen over hebben.

Dus laten we niet bang zijn
om te geven, ons­zelf uit liefde te geven
dan zijn we veel rijker
dan wanneer we alles hebben.
AMEN.