Vrijwilligers zijn enorm belangrijk in de kerk!

Grote opkomst voor vrijwilligersdag in Heiloo

Zater­dag 13 ok­to­ber vond in het Dio­ce­saan centrum bij Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo de vrij­wil­li­gers­dag van het bisdom plaats. De opkomst overtrof de ver­wach­tingen, waardoor er de nodige aanpas­singen had­den moeten plaats­vin­den. Een luxe probleem en zulk soort problemen hebben we graag! Het was een geslaagde dag, mede door de in­spi­re­rende lezing van Leo Fijen.

De foto's onderaan zijn van Wim Koopman.

Vrij­wil­li­gers zijn heel be­lang­rijk in de kerk. Zonder vrij­wil­li­gers gaat het gewoon niet. Deze dag was dus ook bedoeld om voor al die gewel­dige inzet te danken! Fijn dat ze met zovelen kwamen waardoor we voor de lezing moesten uitwijken naar de grote kapel.

De lezing van Leo Fijen ging over ‘De kansen en moge­lijk­he­den van kerken en pa­ro­chies’ mede naar aan­lei­ding van het boek dat hij onlangs samen met de bekende bene­dic­tijn Anselm Grün publi­ceerde. Het is een hoop­vol boek (ver­sche­nen bij uit­ge­ve­rij Adveniat) en zo was ook de lezing die uitno­digde om vooral de kansen te zien en missio­nair te zijn. Zo beval Leo Fijen sterk aan om als pa­ro­chie ook bre­dere eve­ne­menten te or­ga­ni­se­ren waar mensen zich door aan­ge­spro­ken kunnen voelen die ver­der af staan van het ker­ke­lijk leven. Het was dui­de­lijk dat de lezing de aanweizgen zeer inspireerde. Daarna volgde de Eucha­ris­tie­vie­ring waarin mgr. Jozef Punt hoofd­cele­brant was en ik de homilie hield die U hier­on­der aantreft.

Na de lunch waren er twee rondes work­shops gewijd aan allerlei thema's die met het bisdom en de inzet van vrij­wil­li­gers te maken hebben. Heel populair was de rond­lei­ding over het bede­vaarts­ter­rein dat dus nog lang niet bij alle dio­ce­sanen voldoende bekend is. Andere thema’s waren de exhor­ta­tie van paus Fran­cis­cus over hei­lig­heid, een zangwork­shop, oefenen in bid­den, de neo­ca­te­chu­me­nale weg; de zen­ding van de ‘blauwe zusters’, het jon­ge­ren­werk, de caritas, de organi­sa­tie van het bisdom en vragen aan de bis­schop, welke laatste work­shop door mij ver­zorgd werd.

De reacties waren en­thou­siast en dat sti­mu­leert ons zeker, zoals se­cre­ta­ris-generaal Eric Fennis aan het einde van de dag zei, om opnieuw zo’n vrij­wil­li­gers­dag te or­ga­ni­se­ren.

Homilie

In­spi­ra­tie

Aller­eerst wil ik na­tuur­lijk graag
mijn dank uit­spre­ken dat U geko­men bent.
Het is gewoon heel goed en heel be­lang­rijk
dat we ons bisdombreed verbon­den weten
in onze inzet voor Christus en de Kerk.
En ik wil mijn dank uit­spre­ken
omdat U zich inzet.
Er zullen vast ook wel mensen zijn
die meehelpen omdat ze het leuk vin­den
om samen met anderen een klusje te doen of zo,
maar over het alge­meen
is de in­spi­ra­tie waar­mee we dit doen
- U en ik, wij allen - ons geloof;
we doen dit
omdat we ons geloof en de Kerk lief­heb­ben.

Waarom zijn we in de kerk?

Dat is niet van­zelf­spre­kend,
zeker niet in onze tijd.
We horen over misstan­den in de kerk, mis­bruik
over die heeft dit gedaan
of die heeft daar niet goed gehandeld
en dan lijkt er soms niets anders meer te zijn dan dat
en zou­den we onze mooie en goede her­in­ne­ringen en erva­ringen
bijna vergeten;
maar we zijn niet in de kerk
voor een pastoor, ook niet voor een bis­schop of een paus,
hoeveel waar­de­ring we ook
voor bepaalde voor­gan­gers kunnen hebben;
we zijn in de kerk voor Jezus Christus,
om Zijn woor­den te over­we­gen,
Zijn sacra­menten te vieren,
ons geloof te voe­den
en in­spi­ra­tie op te doen
om een goed mens te kunnen zijn
met liefde voor God en liefde voor de naaste.

Die boeven zitten daar niet meer!

Kun je je geloof uiter­lijk beleven?
Ja, dat kan en dat gebeurt na­tuur­lijk ook.
Vroe­ger zei­den ze:
de grootste boeven door de week
zitten zon­dags voor in de kerk.
Maar die boeven zitten daar niet meer,
daar zitten de ge­han­di­capten en bejaar­den
en zo hoort dat ook!
Maar word je een beter mens
door niet naar de kerk te gaan?
Zeker niet!
We wor­den in de kerk juist
steeds weer aan­ge­spro­ken
op onze opdracht als christen,
het gaat er tenslotte
over geloof, hoop en liefde.

Bedankt!

Dus: bedankt
dat u zich daarvoor als vrij­wil­li­ger inzet,
dat die ge­meen­schap dóórgaat
en het geloven levend houdt
met de zorg voor de mede­mens in de caritas,
catechese, li­tur­gie en alles wat daarbij komt kijken.
Bedankt!

Vrij­wil­li­ger zijn we niet om ons be­lang­rijk te voelen,
het is een mooie dienst, een bijdrage,
het is voor anderen, voor God en de ge­meen­schap.

'T Putje

We zijn hier in Heiloo bij ‘t Putje.
Hier kun je altijd terecht
om te biechten (iedere dag), om te praten,
om een kaarsje op te steken,
je te be­zin­nen of een kop koffie te drinken,
ook weer dankzij vele vrij­wil­li­gers.
We zijn hier
op een plaats waar Maria
bij­zon­der wordt vereerd,
ons dio­ce­saan hei­lig­dom.

Zij is er voor gegáán

Ook in het heel korte evan­ge­lie
dat we net hebben gehoord,
wordt Maria geëerd:
“Zalig de schoot die U gedragen heeft
en de borsten die U hebben gevoed”,
roept een vrouw uit de menigte.
Het ant­woord van Jezus klinkt nogal kri­tisch:
“Veel meer gelukkig
zijn zij die naar het woord van God luis­te­ren...”.
Dat is geen kri­tiek op Maria,
want Maria heeft juist dat gedaan:
zij heeft naar het woord van God geluisterd
en zij is daarvoor gegáán.

Posities

Maar het is wel een kri­tiek op mensen
die denken in posities:
ik heb deze functie, deze taak,
niemand mag daaraan komen,
dat is mijn positie.
Dan sluiten we ons af,
we plaatsen een soort muur
om onze positie,
terwijl de dienst die we ver­rich­ten
juist veel mooier wordt
als we anderen erbij betrekken,
als we uitzien naar mensen met talenten
en als we een open ge­meen­schap zijn
die nieuwe mensen wil verwel­ko­men.
Nodig rus­tig eens iemand uit
om naar de kerk te komen en mee te doen.

De Eucha­ris­tie

We staan in de kerk
voor grote ver­an­de­ringen.
Ja, er zal nog veel ver­an­de­ren.
Nu al zijn de leven­digste pa­ro­chies
die met veel mensen
met een niet-Neder­landse ach­ter­grond.
Gelukkig dat we een wereld­kerk zijn,
heet hen harte­lijk welkom!
Som­mi­ge ge­meen­schappen wor­den klein
en al is het goed om plaat­se­lijk samen te komen
om te bid­den,
bij het kerk-zijn hoort de heilige Eucha­ris­tie
die Jezus zelf ons als vie­ring heeft gegeven,
de vie­ring van Zijn lij­den, sterven en verrijzen.
De kerk leeft van de Eucha­ris­tie.
We kunnen daarom alleen kerk zijn met elkaar
als we het geloof ook vieren in ruimer ver­band,
om een levende ge­meen­schap te vormen
met oud en jong
rond de vie­ring van de Eucha­ris­tie.

Één lichaam

En in die ge­meen­schap zijn we allemaal van belang,
het gaat niet om afkomst of positie,
het gaat om liefde, het gaat om dienst;
of zoals Paulus in de eerste lezing zei:
Jullie zijn allemaal kin­de­ren van God.
We vullen elkaar aan,
we zijn allemaal ledematen van één lichaam
en als mee doen en onze bijdrage te leveren,
zoals wij dat kunnen,
ont­staat een prach­tig werkend geheel,
het lichaam van Christus
dat de kerk is.

Dat Maria, moe­der van de Kerk
ons allen zal zegenen, be­scher­men en gelei­den!
Amen.