Conflicten: over vrede en verdeeldheid

Op de twin­tigste zon­dag door het jaar was ik voor de Eucha­ris­tie in de ka­the­draal. Het evan­ge­lie ging over vuur en over strijd, over de ver­deeld­heid die Jezus is komen brengen.... Dat zijn niet de woor­den die je ge­woon­lijk uit de mond van Jezus verwacht.

Homilie

Verdeeld­heid en con­flic­ten

Helaas moet bijna ie­der­een weleens ervaren
dat het moei­lijk is
de vrede te bewaren.
In families, onder vrien­den
kunnen con­flic­ten ontstaan
en ook al proberen we dan
ver­zoe­nings­ge­zind te zijn,
te praten, uit te leggen,
soms wat water bij de wijn te doen,
dan lukt het toch nog niet altijd
om de problemen op te lossen.

De woor­den van Jezus
in het evan­ge­lie van vandaag
gaan over ver­deeld­heid en con­flic­ten,
met name de familie­sfeer
wordt daarbij genoemd.

Oordelen langs de zijlijn

Mensen langs de kant
hebben dan vaak hun oor­de­len:
die zou dat moeten doen;
die zou soepeler moeten zijn,
of die zou toegeeflijker moeten zijn,
dan is het conflict zo op te lossen.
Zo ge­mak­ke­lijk is dat echter niet altijd,
jammer genoeg,
zelfs al zijn we van goede wil.
Wat we als christen dan kunnen en moeten doen
is terug­hou­dend zijn
en liefde­vol in ons spreken,
geen kwaad door ver­tellen aan allerlei anderen,
de ander niet zwart gaan maken,
rus­tig blijven,
de zaak in Gods han­den te leggen
en in die van Maria.

Beïn­vloed­baar

Mensen zijn heel beïn­vloed­baar,
gaan gauw mee in de emoties van een ander.
We zagen dat in de eerste lezing van vandaag:
iemand zegt iets lelijks voer de profeet jeremia
en die wordt ter dood ver­oor­deeld;
een ander zegt iets posi­tiefs
en dan wordt hij weer gered!

Bracht Hij geen vrede dan?

Maar mis­schien dat u toch wel even
de wenkbrauwen hebt gefronst
bij het horen van het evan­ge­lie:
“Denkt U dat ik vrede ben komen brengen,
nee, juist ver­deeld­heid!”

Want hebben we de engelen in de kerst­nacht
niet horen zingen
dat met de geboorte van het Kind Jezus
vrede op aarde was gebracht?
En we herhalen in iedere Eucha­ris­tie­vie­ring toch
na het Onze Vader
de woor­den van Jezus:
“Mijn vrede geef ik U,
mijn vrede laat ik U na”?
Brengt Jezus
nu wel of geen vrede?

De vrede van de Heer

Het klinkt inder­daad te­gen­strij­dig
en toch is het allebei waar.
De vrede die Jezus ons brengt,
komt door het kruis.
Jezus zinspeelt daar even op
in het evan­ge­lie van vandaag
als Hij het heeft
over een doopsel dat Hij moet onder­gaan:
dat gaat over Zijn lij­den.
Door Zijn dood op het kruis
en Zijn ver­rij­ze­nis,
heeft Jezus Christus
verlos­sing en ver­zoe­ning gebracht.
De vrede waar Jezus op doelt
heeft dáárop betrek­king
en wij krijgen deel
aan die ver­zoe­ning en vrede van de Heer
door de genade van de sacra­menten
samen met ons verlangen
om als oprechte christen te leven.
Vandaar dat we elkaar
de vrede van de Heer wensen
vlak voordat we in de communie
het sacra­ment van de Eucha­ris­tie ont­van­gen.
Dat is een vrede waardoor we kunnen zeggen:
Mijn hart is in vrede,
al leef ik met strijd....

Geweten

De weg naar de vrede
die Jezus heeft gebracht,
liep dus over het kruis.
Hij had kunnen vluchten,
Hij had met mooie woor­den kunnen proberen
de hoge­pries­ters en Schrift­ge­leer­den
te paaien,
Hij had veel kunnen voor­ko­men
door zaken niet op scherp te zetten,
maar dat heeft Hij niet gedaan.
Jezus had ook een geweten,
Hij leefde voor waar­heid en ge­rech­tig­heid,
Hij wilde Zijn zen­ding niet verloochenen.
Vele mensen zijn Hem daarin nage­volgd.

Romero en vele anderen

Denk bij­voor­beeld aan bis­schop Oscar Romero,
die vorig jaar heilig is verklaard
en die de schen­dingen van mensen­rechten
publieke­lijk aanklaagde
ook al wist hij dat zijn eigen leven werd bedreigd.
Hij werd aan het altaar vermoord.
Zo zou­den we tal van mensen kunnen noemen
die zich hebben ingezet
voor een recht­vaar­dige zaak,
voor de bescher­ming en het respect
voor het men­se­lijk leven en mensen­rechten.
Dat is de strijd
die Jezus is komen brengen.
De ge­schie­de­nis is gelukkig ook vol
van volgelingen van Jezus
die zich hebben ingezet voor ge­rech­tig­heid,
ook al moesten ze veel tegenstand ver­du­ren.
Ht waren mensen die de armen, slaven, onderdrukten
niet in de steek wil­den laten.

De vrede van een goed geweten

De weg van Jezus
is dus niet een zoetsappige,
die alles doet voor de lieve vrede.
De vrede van de Heer is aller­eerst
de vrede die een goed geweten geeft,
dat we in vrede zijn met God
en oprecht weten te han­de­len,
zelfs niet bang zijn voor kri­tiek en afwij­zing
- dat is die strijd waarover Jezus het heeft -
als het gaat om onze inzet
voor een goede zaak.
Als niemand zijn nek uitsteekt,
gebeurt er nooit wat.
Tege­lijk moet naar het voor­beeld van Jezus
ons streven altijd
naar ver­zoe­ning en een oplos­sing zijn,
ook al moeten we daarvoor lij­den,
iets opgeven.

De strijd

We moeten dus een strijd aan­gaan.
Die strijd is aller­eerst tegen ons­zelf,
tegen emoties, beko­ringen en verlei­dingen
waar wij zelf aan bloot staan.
En het is een strijd
voor de goede waar­den van het evan­ge­lie.

Wat is het goede doel
en hoe kunnen we dat bereiken?
We moeten in ieder geval
zelf een voor­beeld geven,
anders hebben we niets te zeggen.

Vandaag zegt Jezus:
“Vuur ben ik op aarde komen brengen
en hoe verlang ik
dat het reeds oplaait”.

Laten we dus opkomen
voor ge­rech­tig­heid en waar­heid,
vurig, zeker, maar ons hart moet in vrede zijn
en de vrede van de Heer is ons doel.