Sint Bonifatiusinstituut opent studiejaar met vijftien nieuwe studenten
Vertrouwen, inzet en volharding
Zaterdagochtend 31 augustus was ik op De Tiltenberg voor de opening van het nieuwe studiejaar van het Sint Bonifatiusinstituut. Vijftien studenten begonnen aan de studie godsdienstwetenschappen en de uitval in de hogere jaren was minder hoog dan andere jaren.
Meer studenten besluiten dus de gehele studie te doen en dat is natuurlijk verheugend nieuws. Onder de nieuwe studenten zijn ook diakenkandidaten. Het kan zijn dat er zich nog de een of ander komt die de studie aan het Sint Bonifatiusinstituut, er zijn nog enkele mensen die door vakantie of om andere redenen de aanmelding nog niet konden doen.
Het gaat om een prachtige opleiding die op zaterdagen, in deeltijd dus, kan worden gedaan en die kan leiden tot graden in de godsdienstwetenschappen van de Pauselijke Lateraanse Universiteit.
Hieronder de toespraak/homilie die ik aan het begin van dit nieuwe studiejaar tijdens de openingsmis heb gehouden.
OPENING STUDIEJAAR SINT BONIFATIUSINSTITUUT
Een mooie band met Rome
Ik ben verheugd vandaag dit nieuwe studiejaar van het Sint Bonifatiusinstituut te mogen openen. Het instituut is 21 jaar geleden begonnen en bijna elf jaar geleden goedgekeurd en erkend als Hoger Instituut voor Godsdienstwetenschappen en verbonden met de Pauselijke Lateraanse Universiteit. Deze verbinding is voor ons belangrijk als teken van eenheid en verbondenheid met de paus en de universele kerk en ik hoop van harte dat velen van U gebruik zullen maken van de mogelijkheden die deze verbinding biedt om het baccalaureaat en het licentiaat in de Godsdienstwetenschappen te behalen. Dat is niet alleen mooi vanwege de extra kansen en erkenning die het U zelf biedt, maar ook voor de kerk en het Sint Bonifatiusinstituut zelf is het belangrijk dat er mensen zijn die deze volledige vorming hebben voltooid.
Misschien begint U net met de studie en denkt U: dat is nog heel ver weg, anderen zien misschien op tegen de inzet en tijd die daarvoor nodig is en het is waar: ook de minor biedt een heel mooie opleiding, maar ik hoop toch dat er mensen zullen zijn die ook de major weg willen bewandelen: er is in de katholieke kerk een goed gevormd kader nodig.
Talenten
Het evangelie wat we zojuist hebben gehoord, is al heel wat keren aan de orde geweest bij de opening van het nieuwe studiejaar. Het is het evangelie van deze dag - zaterdag in de 21 e week door het jaar -, maar het is tegelijk heel toepasselijk: Het gaat over het woekeren met de talenten. Ik heb het eerder gezegd bij deze gelegenheid: een talent was een kostbaar goudstuk, maar het heeft in onze oren al helemaal de betekenis die het in de parabel die Jezus vertelt, heeft gekregen: de talenten die we bezitten zijn de gaven die God ons heeft geschonken en die we met het leven hebben meegekregen. Aan ons de taak om die talenten te ontwikkelen en ze in te zetten.
Niet vergelijken; Inzet, vertrouwen, volharding..
Belangrijk is dat we ons altijd herinneren dat de Heer weliswaar aan de ene dienaar meer talenten geeft dan aan een andere, maar dat maakt op zich niet uit: beide dienaren die met de talenten aan de gang zijn gegaan, krijgen van de Heer dezelfde hartelijke woorden te horen. Bovendien is het zo dat we niet te veel moeten vergelijken: het kan zijn dat een heel eenvoudig, weinig opvallend talent meer impact heeft dan opzienbarende gaven. Veel belangrijker zijn: vertrouwen, inzet en volharding. Vertrouw dat God die het goede werk in je begonnen is, het ook tot voltooiing zal brengen; geloof en vertrouw dat het niet allemaal in je eigen handen ligt: het leven is onzeker, we weten geen van allen hoe de volgende seconde van ons leven er uit zal zien; er is wel enige waarschijnlijkheid natuurlijk, maar alles kan altijd in één klap veranderen.
Inzet en overleg
Verder is de inzet belangrijk. Luister naar de stem van God, die in je hart klinkt, overweeg wat Hij je ingeeft en probeer het te uitvoer te brengen met liefde en ijver en richt het leven in - zo goed mogelijk - om te kunnen focussen op wat echt belangrijk is. Het zijn juist die inzet en dat overleg die bij de derde dienaar ontbraken, die zijn talent in de grond stopte. Tegen hem was de Heer streng: je moet woekeren met je talenten.
Volharding
En tenslotte dus is volharding noodzakelijk, want er komen ongetwijfeld momenten van ontmoediging. Als we het niet meer zien zitten, is niet het juiste moment aangebroken om te stoppen. Wij zijn geneigd sterk in te gaan op de gevoelens van ons eigen “ik”, maar als christen is het nodig eerst los te laten en in de ruimte van God te gaan staan. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor de studie, het geldt voor alles: ga niet zomaar op je gevoelens in, laat het wat rusten, neem afstand, bid erover, spreek erover met een vertrouwd en evenwichtig persoon en beslis pas dan. Want dat er volharding nodig is, betekent altijd dat we ook door iets heen moeten om door te kunnen gaan, vol te kunnen houden, trouw te kunnen blijven aan onze beste en mooiste voornemens.
Daarom is het zo belangrijk, ja fundamenteel, dat in deze opleiding studie en gebed, viering en onderricht verbonden zijn.
Zegen
Van harte wens ik U allen Gods zegen toe en de blijvende voorspraak van onze Moeder Maria. Ik open graag dit nieuwe studiejaar en bid dat het voor U allen een zegenrijk jaar mag worden!