Flink in de weer voor jezelf?

25e zondag door het jaar C

Zondag 22 sep­tem­ber - 25e zon­dag door het jaar - was ik in de ka­the­draal, waar we in ver­band met de Vredesweek bij­zon­dere aan­dacht hebben besteed aan de grote intentie van de vrede in de wereld, juist in deze dagen nu wij onze vrij­heid vieren en gedenken; we hebben gebe­den om vrede in deze wereld vol span­ningen. De Bavo­can­to­rij hield een crowdfun­dingsactie aan het einde van de Mis om hun koorreis naar Portugal gesponsord te krijgen. Maar waarom prees Jezus die onrecht­vaar­dige rent­mees­ter?

HOMILIE

Oplichter

Denk niet dat de Heer
die onbe­trouw­ba­re rent­mees­ter
zo fan­tas­tisch vindt.
Niet voor niets gaat Hij
na die parabel over die oplichter
ver­der over betrouw­baar­heid
en de voor­de­len van betrouw­baar zijn
en de prijzens­waar­dige aspecten daar­van.

Een list

Nee, Jezus heeft graag dat U betrouw­baar bent
en dat ik betrouw­baar blijk,
maar Hij wil met dit verhaal
iets heel anders zeggen.
De onbe­trouw­ba­re rent­mees­ter
heeft het allemaal heel knap uitgedokterd:
hij wordt eruit gegooid,
want hij heeft er niet veel van gebakken,
van dat rent­mees­ter­schap.
Dan bedenkt de man een list,
in feite een heel oneer­lijk, corrupt plan,
om zijn eigen toe­komst veilig te stellen.
O, het is zo slim bekeken
en het is tege­lijk heel oneer­lijk,
een vorm van oplich­ting.

Flink in de weer voor jezelf?

Daar gaat het Jezus om:
als wij mensen voor ons­zelf in de weer zijn,
weten we vaak heel goed te bedenken
wat we precies moeten doen
om er goed van af te komen.
Rijkere mensen
verzinnen allerlei inge­wik­kelde con­struc­ties
om geen belas­ting te hoeven betalen
of geld wit te kunnen wassen.
Som­mi­ge politici blijken ineens
toch grote geschenken te hebben gekregen
of op een ander manier
niet helemaal recht door zee te zijn geweest.
En we willen bijna allemaal weleens graag
een speciale be­han­de­ling,
ook al hebben we er geen recht op,
een voor­deeltje wat anderen niet hebben,
zoals we allemaal voor ons­zelf
graag een goede plaats uitzoeken
in een concert­zaal of bioscoop
of waar dan ook.
Als het voor ons­zelf is,
zijn wij mensen vaak flink in de weer
om de voor­de­len binnen te halen.
Maar wie is zo voor een ander in de weer
zon­der er zelf baat bij te hebben?

Wat is echt be­lang­rijk?

Zeker, die mensen zijn er wel
en ze maken de samen­le­ving mooi.
Maar voor de zaken die echt be­lang­rijk zijn,
is de inzet vaak een stuk min­der.
Bij­voor­beeld voor de zaken
die het gees­te­lijk leven betreffen
of het eeuwig leven.
Na­tuur­lijk zijn er mensen
die zich inzetten
om een mooi gees­te­lijk leven op te bouwen
en hun band met God gestalte te geven.
Het is heel mooi bij­voor­beeld
dat in deze Pa­ro­chie
zoveel mensen hebben deel­ge­no­men aan de bijbel­cur­sus.

Waar staan we voor in de rij?

Maar toch,
als ergens een kerk helaas moet sluiten,
nemen veel mensen niet de moeite
om een paar kilo­me­ter ver­der
naar een kerk te gaan,
terwijl om uit te gaan of te winkelen
een paar kilo­me­ter geen probleem is;
en als er staat dat een nieuw model smart­phone te koop is,
staan de mensen al uren in de rij
voordat de winkel open gaat.
Som­mi­ge mensen gaan met een slaap­zak voor de winkel liggen.
Maar als het om gees­te­lij­ke zaken gaat,
ligt dat toch een beetje anders.
U hoeft niet met een slaap­zak voor de biecht­stoel te gaan liggen
en zelfs voor de bijbel cursus is er plaats genoeg!
Dat is waar Jezus het vandaag in het evan­ge­lie over heeft:
hebben we dezelfde inzet en slim overleg bij gees­te­lij­ke zaken
als die we hebben
om een mate­rië­le winst of een voor­deeltje te pakken?

Kijk naar jezelf

En we moeten dan niet meteen
naar de anderen kijken
die vandaag niet naar de kerk geko­men zijn.
Zeker u hebt de inzet gehad
om deze dag van de Heer te heiligen
door de Eucha­ris­tie mee te komen vieren
en dat is mooi en zeer te waar­de­ren!
Maar laten we niet ver­ge­lij­ken
en toch vooral naar ons­zelf kijken,
de anderen moeten ook zich­zelf maar beoor­de­len,
dat is in feite het verhaal
van de balk in het eigen oog
en de splinter in het oog van een ander.
Laat ik ook vooral naar mezelf kijken:
heb ik de inzet voor gees­te­lij­ke zaken,
meer dan voor mate­rië­le zaken
of staat de materie bij mij bovenaan?
Ook ik moet toe­ge­ven dat ik daarin te kort schiet;
een half uurtje medi­ta­tie
staat bij mij het eerst onder druk.
Iets doen is vaak ge­mak­ke­lijker
dan stil te zijn voor de Heer.

Naar het diepe...

Ik wil maar zeggen:
De verlei­dingen van het ik en van de materie zijn groot,
het is goed daar vaker bij stil te staan
ons daarin te her­ne­men
en naar het diepe te varen,
anders verdwijnt Onze Lieve Heer
eerst naar de laatste plaats in ons leven
en tenslotte verdwijnt Hij uit beeld...
Veel mensen geloven niet meer
omdat God geen reali­teit in hun leven was,
geen plaats had,
daarna wordt pas het om­ge­keerde waar.

Maar Hij roept ons op en nodigt ons uit
om betrouw­ba­re die­naars en vrien­den te zijn
en kin­de­ren van het licht,
te zien en te leven en beleven
dat er meer is dan de materie,
meer dan het hebben en hou­den....