Mothers prayers bestaan tien jaar in Nederland!
‘Verheug je in het moederschap’
Mothers prayers is een Engels initiatief dat tien jaar geleden naar Nederland overwaaide: moeders bidden voor hun kinderen en degenen die aan hun gebed worden toevertrouwd. Zo voegen zij bij het natuurlijk moederschap een geestelijk moederschap. Een kerk vol moeders vierde het tienjarig jubileum in de "Drie Stromen"-kerk in Amsterdam Zuid-Oost met hun geestelijk adviseur pastoor J. van der Mee.
Catechiste Santa Jaddoe van de parochie in Amsterdam Zuid-Oost ("De Graankorrel") is zelf ook bij Mothers prayers betrokken en trad op als gastvrouw voor het feestvierende gezelschap. Landelijk coördinatrice is mw. Jacintha Lagemaat. Intussen zijn in het hele land meer dan 130 gebedsgroepen ontstaan en de bijeenkomsten worden als zeer inpirerend en gezellig ervaren. Wie interesse heeft kan contact opnemen met mothersprayers_nl@hotmail.com of via www.rkactiviteiten.nl/mothersprayers
Op deze feestelijke dag vierde ik de heilige Eucharistie en hield daarbij de volgende homilie:
Homilie
Het is mij een vreugde vandaag dit tienjarig bestaan van de Mothers prayers in Nederland samen met U te vieren en met Uw geestelijk leidsman, pastoor J. van der Mee.
U heeft dit jaar als thema gekozen: “Verheug je in het moederschap” en ik kan daar alleen maar mijn grote waardering voor uitspreken, want het moederschap is werkelijk iets prachtigs en het is het echt waard dat u er vreugde aan beleeft en het als iets moois en vreugdevols ziet.
Het is in het leven altijd een kunst vooral en bovenal de gaven te zien die je geschonken zijn, dat wat je is toevertrouwd.
Het is menselijk, maar ook al te menselijk, om vooral te zien wat je niet hebt, wat je mist.
Geniet van je kinderen, wees dankbaar voor je kinderen, zie de mooie, unieke gave die je door hun leven is toevertrouwd.
Daarmee wil ik niet weg poetsen dat U het misschien wel heel erg moeilijk hebt gehad met uw kinderen, dat zij u misschien zelfs veel tranen hebben gekost en dat er misschien nog steeds heel veel mee aan de hand is, maar de kunst van het geloof is toch de gave te zien en niet alleen wat u mist of wat er fout is.
Dat is een kwestie van geloof, overgave en vertrouwen.
Zeker, zet u in alsof alles van u afhangt, maar vertrouw dat alles in Gods hand ligt.
“Verheug je in het moederschap”.
Veel vrouwen hebben vroeger met een zekere bitterheid terug gedacht aan de kansen die aan hen werden onthouden.
Jongens mochten studeren, waren vrij, mochten werken, hoefden thuis ook vaak niet veel te doen, terwijl de meisjes geen carrière konden opbouwen, niet die kansen kregen.
Dat kan pijn doen het kan je doen voelen dat je iets belangrijks is ontnomen, maar uiteindelijk moeten we toch niet vergeten dat het moederschap veel mooier is dan een carrière of een studie.
Ook hier geldt weer: richt jezelf op de gave, focus op wat je wél is toevertrouwd.
Concentreer je op wat je geschonken is; het is een kwestie van geloof en vertrouwen maar dáár ligt je reden tot dankbaarheid.
En wie dankbaar leeft, die leeft gelukkig.
Een van de zaken die ons leven het meest kunnen vergallen, is de gedachte dat het gras bij anderen veel groener is.
Probeer gelukkig te zijn, probeer je te vinden in wat je hebt gekregen.
Ik zou daar bij willen voegen: wat is belangrijk in het leven, wat is er dat blíjft? Hier in dit aardse leven is dat vooral de band die je met mensen hebt, het belangrijkste is de liefde.
Het zijn die banden van het leven, die altijd blijven en verbondenheid geven.
Dat je moeder bent, blijft altijd, dat is een band die er is en altijd zal zijn, zelfs als de relatie met kinderen moeilijk is: je blijft altijd moeder, dat gaat nooit weg, dat is een band van liefde.
Je moederschap is belangrijker en veel invloedrijker dan welke baan of carrière ook.
Naast het fysieke moederschap kan dat ook een geestelijk moederschap zijn.
We kwamen dit tegen in de eerste lezing van vandaag: Paulus schrijft aan de christenen van Filippi dat hij zich zal blijven verheugen omdat de verkondiging zal uitlopen op zijn redding, “dankzij uw gebed”, zo schrijft hij.
Paulus wordt gesteund door het gebed van anderen en dat gebed is zo wezenlijk, zo belangrijk dat hij mede daaraan zijn redding dankt.
Paulus heeft dus geestelijke moeders achter hem staan, mensen die voor hem bidden.
Dit geestelijk moederschap dat zich uit in het gebed is bijzonder belangrijk, maar om dit belang te zien moeten we geloven in het moederschap en in de waarde van het gebed, als uiting van liefde.
Als wij bidden voor anderen en als u als moeders bidt heel bijzonder voor Uw kinderen en al degenen die U zijn toevertrouwd, brengen wij een stroom van liefde in deze wereld, wij verenigen ons met de verlossende liefde van Christus, die alleen deze wereld veranderen kan.
Het evangelie liet ons vandaag zien hoe de genodigden aan tafel de beste plaatsen uitzochten.
We kunnen ons dat goed voorstellen; zo doen mensen maar al te gauw: zij pakken het beste voor zichzelf, de beste plaats, het lekkerste eten, de beste positie, het hoogste en grootste, het mooiste en duurste voor onszelf, dat zit nu eenmaal in ons mensen.
Toch weten we tegelijkertijd ergens eigenlijk wel dat we daarvan niet gelukkig worden: deze manier van doen houdt in dat we altijd meer willen, eigenlijk nooit echt tevreden zijn en gelukkig met wat ons gegeven is.
Maar als je tevreden kunt zijn en blij met wat je hebt ontvangen, je eigen kleine plaats, dan zal er vreugde zijn in je hart en dankbaarheid.
Wie niets verwacht en toch iets krijgt, is gauw tevreden en gelukkig; wie altijd meer wil, haakt naar groter, zal nooit vervulling vinden.
Laten wij vandaag ons voornemen in dankbaarheid te ontvangen, aan te nemen wat de Heer ons geeft om vanuit die ervaring van tevredenheid, van dankbaarheid en overgave, ons geestelijk moederschap uit te kunnen oefenen tot heil en welzijn van velen.
Ik wens de Mothers prayers van harte proficiat met hun tienjarig bestaan!
AMEN
