Mantelzorgers geëerd in katholieke kerk van Uitgeest

Concert met Soedarynja en Ronald Willemsen

Zondag­mid­dag 1 de­cem­ber was ik in de O.L. Vrouw geboorte­kerk in Uitgeest waar een concert werd gegeven ter ere van man­tel­zor­gers en vrij­wil­li­gers. Een mooie gelegen­heid om mijn waar­de­ring uit te spreken voor hun inzet!

Er waren veel mensen geko­men voor het concert, de kerk was goed gevuld en aan de reacties te horen na afloop waren de bezoekers niet teleur­ge­steld! Het Russisch Neder­lands Dames Vocaal Ensemble Soedarynja, onder lei­ding van Svetlana Tsariova, zong een flink aantal prach­tige lie­de­ren uit de traditie van Rusland en Oekraïne en bariton Ronald Willemsen, die ook tekende voor de organi­sa­tie, zong ver­schil­lende fraaie solo-stukken. Na de beide ope­nings­lie­de­ren van deze bariton, heb ik een woord van welkom en waar­de­ring uit­ge­spro­ken.

Hulde aan de man­tel­zor­gers en vrij­wil­li­gers

Van harte wil ik U allen welkom heten bij dit bij­zon­dere concert, dat is geor­ga­ni­seerd om alle man­tel­zor­gers en vrij­wil­li­gers te bedanken.

Doordat we ons hart erin leggen...

Daar ben ik heel blij mee. We kunnen niet genoeg onder­stre­pen hoe be­lang­rijk de inzet van vrij­wil­li­gers en man­tel­zor­gers is voor onze samen­le­ving. Als we vrijwillig, zon­der finan­ciële vergoe­ding iets goeds doen, straalt de liefde die zit in wat we doen alleen maar dui­de­lijker uit.
Ik wil dus absoluut niet zeggen dat mensen die pro­fes­sio­neel met zorg bezig zijn, dat niet met liefde doen, integen­deel. Ik denk dat je zo’n beroep alleen maar kiest omdat je een hart hebt voor mensen die zorg behoeven.Tege­lijk is dui­de­lijk dat werk wat we doen niet alleen van waarde is omdat ervoor betaald wordt. Het wordt van waarde doordat we ons hart erin leggen.

Huma­ni­se­ren!

In onze samen­le­ving is dat meer dan ooit nodig. Ie­der­een heeft haast, ook deze week kwam weer de oproep van bepaalde politici aan vrouwen naar buiten om meer betaald werk te gaan doen. Ik was blij dat andere politici zich daartegen keer­den, want het gaat er niet om dat we de samen­le­ving meer moeten vercom­mer­cia­li­se­ren, we moeten die vermen­se­lijken, huma­ni­se­ren.

Moeder Teresa wilde daarom dat haar zusters, de mis­sio­na­rissen van de naasten­liefde, vooral aan­dacht zou­den beste­den aan de mensen die voor niemand mee­tellen: de ster­ven­den, de “poorest of the poor” (de armsten van de armen).

Een samen­le­ving met verbin­ding

De inzet van man­tel­zor­gers en andere vrij­wil­li­gers is daar een heel be­lang­rijke bijdrage aan. Ik heb dat zelf vaak ervaren. Ook al mankeren mensen mis­schien veel, ze wor­den gelukkig door het contact dat zij hebben met mensen om hen heen; liefde­volle mensen die met zorg om hen heen staan maken het leven voor mensen de moeite waard. De liefde maakt het leven waar­dig en de moeite waard, een mens zon­der liefde heeft het pas echt moei­lijk. Er is geen groter en akeli­ger angst dan alleen gelaten te wor­den, in de steek gelaten in een samen­le­ving waarin mensen alleen aan zich­zelf denken. Laat ons dat sti­mu­leren om te bouwen aan een samen­le­ving met verbin­ding, verbin­ding met elkaar, aan­dacht en liefde. Laten we vechten tegen het indi­vi­dua­lis­me dat zwakke mensen aan hun lot overlaat.

Erbarmen

De or­ga­ni­sa­toren wer­den bij de organi­sa­tie van dit concert gedreven door een woord van de kerk­va­der Au­gus­ti­nus: “Als het hart ziet wat voor het oog onzicht­baar scheen dan ont­staat erbarmen diep in mij”. Dit contact van hart tot hart, van mens tot mens beleeft een man­tel­zor­ger, een vrij­wil­li­ger.

Stralen en verwarmen!

Dus heel veel dank aan de or­ga­ni­sa­toren van dit concert, de heer Ronald Willemsen en mede­wer­kers en aan U allen. Dank voor Uw komst, dank voor Uw inzet, dank dat U niet aan mensen voorbijgaat, dank voor uw dienst­baar­heid!
Bij zijn uit­no­di­ging citeerde Ronald Willemsen een woord van Nelson Mandela, dat ik hier graag wil herhalen: “We zijn geboren om te stralen en om de glorie van God die in ons is naar buiten te brengen”. Deze in­spi­ra­tie zal weer­klin­ken in wat hier van­mid­dag ten gehore wordt gebracht. En ik wil die woor­den van Mandela hier graag tot de mijne maken: “Mens, je bent geboren om het licht van God dat in je is te laten stralen, om deze aarde en je mede­mens, je naaste, te verwarmen met het licht van dienst­ba­re naasten­liefde”.

Van harte wens ik U een mooi concert toe en heel veel zegen over alle zorg en inzet die U heeft voor mensen om U heen, dank aan alle man­tel­zor­gers en vrij­wil­li­gers!