om bescher­ming tegen het corona­vi­rus

O goede Moeder, Onze Lieve Vrouw ter Nood,
Wij geloven in uw zorg, in uw medeleven
en uw voor­spraak bij Jezus uw Zoon.
Daarom komen wij vol ver­trouwen tot u
en wij vragen door U aan de Heer:
Bevrijd ons land van de Corona-epidemie,
genees en sterk de zieken en zegen hen die zorg voor hen dragen.
Geef wijs­heid aan onze be­stuur­ders en geef dat wij spoe­dig
weer kunnen samen­ko­men om ons geloof te vieren.
Bevrijd ons van onrust en angst, verlicht ons in pijn en verdriet.
Geef ons hoop waar wij het niet meer zien zitten,
geef ons kracht als wij er niet tegenop kunnen,
geef ons licht waar het donker is.
Maria, bescherm ons en onze dier­ba­ren,
geef ons overgave aan de wil van de Vader
en leid ons veilig naar Jezus, uw Zoon.
Amen

Verenigd in gebed tot Maria
Onze Lieve Vrouw ter Nood

Ver­die­pende teksten, te gebruiken bij de noveen

Een boer vindt tij­dens zijn werk op het land een houten beeldje van Maria. Maria draagt het kindje Jezus in haar armen, dicht bij haar hart. Als zij Jezus aanschouwt, haar Zoon, Emmanuel, God met ons, vloeit haar hart over van vreugde. Tege­lijker­tijd maakt ditt haar stil: zo’n groot mysterie kan men slechts met grote bewon­dering en nede­rig­heid aanschouwen. God is mens gewor­den en Hij heeft onder ons gewoond.

Laten wij het stil maken in ons hart,
ondanks alles wat er buiten ons gebeurt, en Jezus aanschouwen.

Lieve moe­der Maria Ter Nood, wij vragen door u om Gods genade
om nooit de vrede en de vreugde in ons hart te verliezen,
in het besef dat Jezus met ons zal zijn tot het einde der tij­den.

Op zee komt een koopman in een hevige storm terecht. Het einde lijkt nabij, de storm onoverwin­baar.

“Heer, red ons, want wij ver­gaan!” (Mt. 8, 26) Wat is ons geloof soms klein. “Waarom zijt gij bang, klein­ge­lo­vigen?” (Mt. 8, 27), berispt Jezus ons. Ben Ik niet bij je? Ben Ik niet de almach­tige? “Ik ben al zo lang bij u en gij kent Mij nog niet?” (Joh. 14, 9)

Lieve moe­der Maria ter Nood, help ons te groeien
in het geloof in de altijd­du­rende bijstand van uw zoon.
Wij smeken u: “Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp!” (Mc. 9, 24)

Plot­se­ling hoorde de koopman een stem uit de Hemel: “Als ge mij zult eren, zal de wind gaan keren.” Een zachte, moe­der­lijke stem. Wie anders kon het zijn dan Maria, de moe­der van Jezus en ook onze Moeder?

“Eert uw vader en uw moe­der” (Ex. 20, 12). Wie kan die weder­liefde tussen Jezus
en Maria, Zoon en moe­der, bevatten? Jezus verlangt dat wij, net als Hij, Zijn
moe­der zullen eren en op haar voor­spraak zal Hij de storm doen bedaren.

Lieve moe­der Maria ter Nood, u wil ik eren met mijn woor­den en met mijn daden.
Laat mij groeien in liefde tot u, dan zullen ook in mij alle stormen bedaren.

De koopman belooft Maria haar op een speciale manier te eren. De storm bedaart ogen­blikke­lijk, de almacht van God wordt geopen­baard en het hart van de koopman wordt vervuld van ontzag. Een zoek­tocht begint: wat kan ik doen voor Maria; hoe kan ie­der­een haar liefde en devotie leren kennen?

Lieve moe­der Maria ter Nood, geef mij een vrijgevig en edel­moe­dig hart dat
slechts leeft tot meer­dere eer en lof van Gods Naam,
Ad Maiorem Dei Gloriam. H. Ignatius van Loyola
Dat mijn enige vreugde en eer mag zijn dat uw naam wordt bemind en geëerd,
en dat ik altijd uw nederige die­naar mag zijn.

Rond het jaar 1400 wordt een kapel gebouwd ter ere van Maria en haar beeltenis wordt er vereerd als Onze Lieve Vrouw ter Nood. Sindsdien komen de mensen naar haar met al hun noden en verlangens. Bidden wij samen met de heilige Bernardus van Clairveaux:

Gedenk, o aller­hei­ligste maagd Maria, dat het nog nooit gehoord is dat iemand
die tot u zijn toevlucht nam, om uw hulp kwam smeken en om uw bijstand
vroeg, door u in de steek werd gelaten. Ver­sterkt door dat ver­trouwen kom ik
tot u, Maagd der maag­den, en kniel hier neer in mijn armzalig­heid en zon­den.
Moeder van het Woord, versmaad mijn woor­den niet, maar in uw goed­heid
luister en wil mij ver­ho­ren.

In 1573 wordt de kapel neer­ge­haald uit afkeer van de ver­ering van Maria.
Niets is er meer over... Alles lijkt verloren.

Hoe vaak wor­den de tempels, de heilige tempels die onze zielen zijn, tempels van de Heilige Geest, verwoest door de zonde! Bele­digingen, ondank­baar­heid, nutte­loze zorgen, oor­de­len, lui­heid. Het zijn als zware hamer­slagen waar­mee wij de tempel van ons hart afbreken.

Lieve moe­der Maria, Onze Lieve Vrouw ter Nood, bescherm ons tegen al
het kwaad waar­mee wij het beeld van uw Zoon in onze ziel verminken of
zelfs verliezen. Leer ons om zuiver te zijn naar lichaam en ziel en geef ons
nede­rig­heid en moed om onze zon­den te belij­den in het Sacra­ment van de
Biecht.

In 1713 woekert een veepest over het hele land. Er lijkt geen eind aan te komen... Een onover­win­nelijke nood. Een aantal boeren neemt zijn toevlucht tot Maria op de ruïnes van de Genade­ka­pel van Maria ter Nood. “Maria, help ons, wij zijn in nood!” Maria strekt haar moe­der­lijke hand uit en zie: een bron van genezend water stroomt uit de put! “Voor God is niets onmoge­lijk.” (Lc. 1, 37)

Lieve moe­der Maria, Onze Lieve Vrouw ter Nood, wat een ver­trouwen zien wij
in deze een­vou­dige boeren. Vermeer­der ons ver­trouwen, want u wilt ons helpen.
“Vraagt en u zal gegeven wor­den, zoekt en gij zult vin­den, klopt en er zal
wor­den open­ge­daan.” (Mt. 7, 7) Laat ons, net als de dienaren op de bruiloft te
Kana, naar u komen met onze nood. Dan zult u aan uw Zoon zeggen: “Zie, zij
hebben geen wijn meer.” (Joh. 2,3)

In 1930 is de kapel opnieuw opge­bouwd, nog mooier dan voor­heen. Wij kunnen Maria weer vereren zoals haar toe­komt. “Door Maria tot Jezus”, staat op de kapel. Door Maria willen wij Jezus bereiken, omdat we weten dat Jezus geen nee kan zeggen aan Zijn lieve moe­der. Door Maria: zij zal onze zwak­he­den en zon­den bedekken met haar man­tel en ons tot Jezus lei­den, ook als onze tijd geko­men is om van deze aarde heen te gaan naar de ont­moe­ting met de Heer.

Lieve moe­der Maria, Onze Lieve Vrouw ter Nood, door u willen wij gaan tot
Jezus, want onder uw man­tel vin­den wij een veilige toevlucht. Ik houd van u en
vraag u de genade mij te be­ge­lei­den wanneer mijn aardse tijd voorbij is en ik
uw Zoon mag gaan ont­moe­ten in het Eeuwige Leven.

De bij­zon­dere muur­schil­deringen in de kapel tonen de mysteries van Maria. De achterwand stelt het Hemelse Paradijs voor. God de Vader verwacht ons op het bruilofts­feest waar wij met Jezus, Maria, alle engelen en heiligen voor eeuwig mogen genieten van de belo­ning die God aan ieder wil geven die in de moei­lijk­he­den met Hem hebben volhard.

Lieve moe­der Maria, Onze Lieve Vrouw ter Nood,
mogen wij door uw voor­spraak Gods genade ver­krij­gen
om tij­dens alle wisselvallig­he­den van deze wereld
onze ogen gericht te hou­den op het eeuwige,
opdat wij stand mogen hou­den in ons geloof en ons ver­trouwen.
Dank u wel voor uw moe­der­lijke bijstand en voor­spraak.
Ik ben uw die­naar, ik ben de uwe.
Totus Tuus Maria ego sum! (H. Johannes Paulus II)