Chrismamis, toch met velen verbonden....
Oliewijding in de kathedraal
Woensdagavond 8 april is in de kathedraal van het bisdom Haarlem-Amsterdam de Chrisma-Mis gevierd, maar zonder de beloften van de priesters, die er vanwege de buitengewone tijden niet bij konden zijn. Wel werden de heilige Oliën gewijd en waren velen met de viering verbonden door de live-stream.
Een paar cantores van het Kathedrale koor hebben de zang verzorgd, op gepaste afstand staande van elkaar, en dat hebben ze weer voortreffelijk gedaan. Erik Jan Eradus bespeelde het orgel weer kundig.
De heilige Oliën zullen via de dekens van de tien nieuwe dekenaten over de parochies worden verdeeld.
Inleiding aan het begin van de Mis
Hartelijk welkom, U allen die vanavond met ons verbonden bent om deze Chrisma-mis te vieren.
In andere omstandigheden...
In andere omstandigheden zou deze kathedraal gevuld zijn met vertegenwoordigers van de parochies, gezonden om de heilige oliën mee te nemen die wij vanavond zullen wijden, met mannen en vrouwen die in de komende paasnacht in deze kathedraal of in andere kerken van ons bisdom gedoopt en gevormd zouden worden, met vormelingen, jongens en meisjes die binnenkort het vormsel ontvangen en gezalfd worden met het heilig chrisma, de olie die ook de priesters bij hun wijding ontvangen en de dopelingen na het ontvangen van het doopsel. Ook de priesters en diakens zouden hier zijn om samen met elkaar de instelling van het wijdingssacrament te gedenken en de wijdingsbeloften te vernieuwen. Maar zij kunnen er allemaal niet zijn, vormsel en doopsel worden uitgesteld en ook die vernieuwing van de wijdingsbeloften moeten we later doen. Ik sta vanavond voor een lege kathedraal. Maar we zijn wel in de geest verenigd.
Mgr. Punt
Ook Mgr. Punt had hier graag willen zijn. Hij heeft hier naar uitgezien omdat het voor hem de laatste keer zou zijn dat hij in deze plechtigheid zou voorgaan. Maar helaas is hij geveld door een griepje. Het is gelukkig niets ernstigs, maar vanwege de Corona-crisis moeten alle mensen die een beetje verkouden of grieperig zijn - ook al is het een lichte verkoudheid - zich toch even afgezonderd houden. Ook hij is in de geest hierbij aanwezig en bidt met ons mee, zoals wij in ons gebed aan hem denken.
HOMILIE
“De Geest des Heren
is over mij gekomen”.
Die mens bestaat niet!
Één ding zouden we allemaal
uit de Corona-crisis mogen leren
- voor zover we ons dat nog niet realiseerden -:
alles kan anders lopen dan we zouden denken,
we hebben ons leven niet in de hand;
dat kan bedreigend overkomen
maar wat zou het mooi zijn
als het veel mensen zou brengen
tot overgave, vertrouwen,
tot geloof in de kracht van de heilige Geest.
De rijke, individueel ingestelde,
zelf zijn lot in de hand nemende mens
is een sprookje, een wensdroom, bijgeloof,
die bestaat niet echt
en we mogen hopen en bidden
dat de realiteit van mens-zijn
meer deel uit zal maken
van de gangbare levensvisie.
Onzichtbare macht
En misschien - ook dat mogen we hopen -
raken meer en meer mensen ervan overtuigd
dat niet alleen bestaat wat je kunt zien,
maar dat er ook een onzichtbare werkelijkheid is
en dat niet de grootste onzichtbare macht
dat virus is
maar dat de allerhoogste
de God en Vader is ,
die Schepper is van alles wat bestaat,
die ons door het lijden, sterven en verrijzen
van onze Heer Jezus Christus heeft verlost
en die met een persoonlijke liefde voor ieder van ons
aan ons leven
een zin en bestemming heeft gegeven.
En al is nu alles anders dan anders:
dat gaan we vieren
in deze komende dagen,
juist nu!
Wat we gaan vieren
- lijden, dood, verrijzenis -
is de basis voor de overtuiging
dat er ook een toekomst en een uitzicht is
waar wij die niet ontwaren.
Pierre Chanel
In 1837 landde de Franse missionaris
Pierre Chanel
- geen familie van de parfums, voorzover ik weet -
op het eiland Futuna.
Hij had er tien jaar lang naar uitgezien
en allerlei tegenslagen overwonnen
om zover te komen.
Op reis per schip passeerden zij
de Canarische eilanden;
daar raakte één van zijn metgezellen
besmet met een virus.
Toen ze verder trokken, werd die man ziek
en hij stierf onderweg,
maar Pierre Chanel bleef zelf in leven.
Geïsoleerd
Na een reis van tien maanden
kwam hij met één broeder op Futuna aan.
Hij had geen gemakkelijke tijd:
hij was er heel geïsoleerd, de taal was moeilijk,
het voedsel lastig om aan te wennen,
de gewoonten anders
en de openheid voor de boodschap van het evangelie
uiterst gering,
er kwamen bijna geen mensen luisteren
naar zijn catechese
en hij heeft maar een paar mensen gedoopt
en toen de zoon van de koning interesse kreeg,
vonden ze die Chanel gevaarlijk en werd hij vermoord.
Drie en een half jaar na zijn aankomst
was hij al dood.
Was alles mislukt?
Je zou het zo denken.
Over zijn graf
Maar de bisschop stuurde een jaar later
drie nieuwe missionarissen
en bijna heel Futuna werd katholiek,
zelfs de moordenaar bekeerde zich
en die vroeg op zijn sterfbed
begraven te mogen worden
op het pad naar het graf van pater Chanel
zodat iedereen over zijn graf zou lopen,
op weg naar het graf van de heilige pater.
Moedig doorgaan
Het was niet door menselijke berekeningen
dat Pierre Chanel zich had laten leiden.
Hij had gewoon een groot vertrouwen
dat de boodschap goed was, leven gevend,
dat hij mocht vertrouwen
op de kracht van de heilige Geest,
dat hij gewoon moest gáán voor zijn missie,
maar tegelijk ook alles aan God moest overlaten
want die heeft Zijn wijze en Zijn uur.
Moedig doorgaan, met geduld!
Denkend aan wie er nu niet zijn...
Normaal gesproken
vernieuwen de priesters in deze Mis
de beloften van hun priesterwijding.
Vanavond zal dat niet mogelijk zijn,
maar ik wil wel heel graag
bijzonder aan hen denken
en de priesters, diakens, pastoraal werkers, catechisten
en alle vrijwilligers die zich inzetten
voor kerk en geloof
bedanken
dat zij de vlam van hun geloof
brandend houden,
dat zij zoeken naar vuur
en dat zij met vuur en enthousiasme
zich inzetten voor de kerk en het evangelie.
We wijden vanavond wél
de heilige oliën
die worden gebruikt
bij de toediening van de sacramenten
van doopsel, vormsel, priesterschap en ziekenzalving.
Met de wijding van die olie
die teken is van de genade van de Geest
die door moge dringen in ons hart,
wil ik speciaal voor ieder bidden
die als gedoopte, gevormde, gewijde
zich wil laten leiden
door de Geest van God
en de inspiratie die Hij biedt.
Gezonden tot...
“De Geest des Heren is over mij gekomen
en Hij heeft mij gezonden...”.
In het evangelie dat we hebben gehoord,
waarin Jezus de woorden van de profeet Jesaja
op zichzelf toepast
gaat het in feite
over allerlei werken van barmhartigheid
waartoe de heilige Geest mensen inspireert:
zorg voor armen, gevangenen, blinden, verdrukten.
Als het gaat over de zending van Jezus
zouden wij misschien eerder hebben gedacht
aan de verkondiging, de instelling van de Eucharistie
en Zijn verlossend lijden.
Maar het zijn deze lichamelijke werken van barmhartigheid
die worden genoemd.
Zeker, die zijn teken
ook van een geestelijke werkelijkheid
- we zijn geestelijk gevangen en blind en arm en verdrukt -
maar het is een feit
dat Jezus in Zijn openbaar leven
zich dáár bijzonder voor heeft ingezet:
Hij heeft armen bijgestaan, blinden genezen,
allen heeft Hij wel gedaan.
Zo zal het ook vaak gaan in ons christen-zijn,
in ons leven als gedoopte, als gevormde,
als gewijde bedienaar,
door de barmhartigheid die wij bewijzen,
door het goede dat we doen,
door de hulp die wij geven,
mogen mensen het gelaat
van de barmhartige Jezus herkennen,
die voor ons tot het einde is gegaan.
Naar Pasen
Die barmhartige liefde van de Heer
gaan we in deze dagen gedenken en vieren.
Van harte wens ik U allen toe
dat die dagen U vreugde mogen geven en vrede,
dat ze U mogen bemoedigen
en U mogen sterken in Uw zending.
We leven in rare tijden, dat is zeker.
Naast dat andere virus
kan ook het virus van ontmoediging
ons gemakkelijk besmetten.
De geestelijke ontsmetting
is dan door onze vereniging
met het Pasen van Jezus
(Zijn verrijzenis - nieuw leven -)
en met Zijn inzet voor de naaste.
En daarin zullen we vinden
wat ons vreugde geeft,
hoop en vertrouwen.
Ik wens U in die geest
mooie dagen en alvast
een zalig Pasen!
