Laat je hart niet verontrust worden...
vijfde zondag van de Paastijd (A) en Moederdag
Op de vijfde zondag van Pasen keren we even terug naar de zaal van het Laatste Avondmaal. De gesprekken van Jezus met zijn apostelen, zoals in het evangelie voilgens Johannes weergegeven, zijn een voorbereiding op de zending die de apostelen na de verrijzenis en met Pinksteren ontvangen.
De Eucharistieviering is terug te zien via Kathedraal-TV
HOMILIE
“Laat Uw hart niet verontrust worden.
Gij gelooft in God, geloof ook in Mij”.
Onrustig
Deze woorden van Jezus tot Zijn leerlingen
- ze zijn dus ook tot U en mij gericht -
zijn wel toepasselijk
want voor veel mensen is dit een moeilijke tijd,
je kunt er best onrustig van worden.
Er zijn nogal wat mensen
voor wie de eenzaamheid zwaar weegt
of bij wie pijnlijke ervaringen
nu des te meer naar boven komen.
Er is een stevige toename
van psychische klachten.
Veel mensen vinden het moeilijk
dat een bepaalde structuur is weggevallen
of ze raken gedeprimeerd en onrustig
van al die berichten over Corona
en er zijn natuurlijk ook heel wat mensen
die in onzekerheid zijn
over hun eigen toekomst,
hun werk, hun bedrijf.
We denken aan U!
Als dat voor U misschien ook geldt
of een beetje zo is:
we denken aan U
dagelijks, hier in het gebed in de kathedraal
en in zoveel andere kerken.
Ook ik leef met U mee.
Ik hoop en bid
dat God U zal bijstaan
en dat we allemaal
de gaven van de heilige Geest
mogen ontvangen
die op het Pinksterfeest
over de leerlingen neerdaalde:
wijsheid, inzicht, raad,
sterkte, kennis, vroomheid
en ontzag voor God.
Die gaven schenken tegelijk
overgave en rust.
Met die gaven
komen we er doorheen.
"Ga jij maar rustig slapen..."
Toen paus Johannes XXIII
net tot paus gekozen was, in 1958,
kon hij ‘s avonds de slaap niet vatten:
de zorgen en problemen van de hele kerk
lagen nu op zijn schouders,
hij vond dat maar een heel gewicht.
Totdat hij inwendig een stem hoorde, die zei:
“Angelo, Angelo (dat was de eigen naam van deze paus)
het is niet jouw kerk,
de kerk is van mij,
ga jij maar rustig slapen”.
En dat is wel een goed advies
ook voor deze tijd:
geef het af, geef het over,
die zorgen en problemen
en leg ze in de handen van de goede God.
“Laat uw hart niet verontrust worden”.
Structuur
En wat ons ook kan helpen, dat is:
breng wat structuur aan in je dag,
orde in de dag
brengt orde in de geest:
je vaste werk, je vaste ritme, je gebeden,
dat alles houdt ons in het spoor.
De avond dat diezelfde heilige Johannes XXIII
tot paus was gekozen,
was hij op een gegeven moment
helemaal zoek,
terwijl iedereen bezig was
om de pauselijke vertrekken
in gereedheid te brengen.
Tenslotte werd de nieuwe paus
door zijn secretaris in een hoekje gevonden,
met een gebedenboek in zijn hand.
“Ja, beste vriend”, zei de paus,
“door alles wat vandaag gebeurd is,
ben ik achterop geraakt met m’n brevier”.
Met structuur en ritme
kunnen we vaak veel meer aan
en blijft de rust in ‘t hart bestaan.
Die laatste avond...
In feite is dit het ook min of meer
wat Jezus tot Zijn leerlingen zegt
in het evangelie van deze dag,
in de zaal van het Laatste Avondmaal.
Het is een moment dat verontrusting brengt.
De leerlingen zijn angstig en onzeker,
want al weten ze nog niet precies
wat er te gebeuren staat,
ze beginnen al wel aan te voelen,
dat het ingrijpend zal zijn.
En inderdaad,
nog geen dag later
hangt Jezus al dood aan het kruis.
Tegen de achtergrond van die situatie
spreekt Jezus de woorden
die we in het evangelie hebben gehoord.
“Laat uw hart niet verontrust worden”.
Ik ben de weg...
Dan gaat Jezus verder
over de zorg van God voor ons allen:
er is ruimte voor jou in het huis van de Vader,
daar is al een plaats voor jou bereid,
laat je hart niet verontrust worden.
En die bekende woorden horen we dan:
“Ik ben de weg, de waarheid en het leven”.
Die zijn een uitnodiging
als een antwoord op de vraag van Thomas,
die bang is dat hij de weg niet weet.
Dit antwoord betekent:
Laat het toch los,
jouw weg,
jouw waarheid,
jouw leven,
laat dat los,
natuurlijk we zijn allemaal heel verstandige mensen,
hebben we onze eigen plannen,
onze eigen waarheid, ons eigen leven, eigen wegen
maar laat dat toch een beetje los,
geef het af...
Dat is misschien ook het goede
van dat we in deze Corona-tijd
even niet zelf “in control” zijn:
dit is een uitnodiging
om mee te gaan in die beweging
van los laten, over geven, vertrouwen
dat je gedragen wordt.
Verruiming
Mogelijk wordt onze situatie
nu weer iets anders:
er is meer uitzicht
en als het goed blijft gaan
komen er langzamerhand
wat meer mogelijkheden
om naar buiten te gaan.
Ook voor het kerkelijk leven
verwachten we vanaf Pinksteren
enige verruiming;
de nieuwe maatregelen daarvoor
zullen in de komende dagen
naar buiten komen.
Moederdag
Maar vandaag zal het voor velen van U
misschien nog een beetje zwaarder wegen
dat feestjes en familiebijeenkomsten
nog niet zo goed mogelijk zijn.
Want het is vandaag Moederdag.
Graag wil ik alle Moeders met deze dag
feliciteren
en hen hierbij ook bedanken
voor alles was zij doen en hebben gedaan
voor hun gezin en in de samenleving.
We zien steeds weer
hoe belangrijk het is
om een goed thuis te hebben.
Heel veel levensgeluk is daarmee verbonden.
Ik las deze dagen een interview
met rapper Boef
die er heel mooi op reflecteerde.
Hij heeft geen fijne jeugd gehad,
maar hij zag duidelijk
hoe die niet zo leuke jeugd
bij hem had uitgewerkt
en hoe dat hem beïnvloed had
bij het maken van soms echt verkeerde keuzes,
Ik hoop dat hij zo doorgaat met reflecteren
dan komt het wel goed met die jongen!
Wat fijn als je een goed gezin,
een fijne moeder hebt!
Dus: dank aan alle moeders
die zich hebben ingezet
om hun kinderen een goed en veilig thuis te bieden!
Van harte!
Deze misschien voor ons
niet zo prettige periode
kan ons helpen
om ons in te leven
in hoe de apostelen
deze tijd tussen Pasen en Pinksteren
hebben beleefd,
wachtend op de komst
van de heilige Geest.
Die Geest mogen wij ook ontvangen:
openheid, eenvoud,
zeker ook reflectie
en overgave in vertrouwen
op Gods zorg voor ons,
zijn daarbij basis elementen.
Dat geloof en vertrouwen,
met rust en vrede
wens ik U allen toe!
