Het kwaad dat je wordt aangedaan...

Als je broeder gezondigd heeft... (23e zondag door het jaar A)

Op zon­dag 6 spetember was ik voor de Mis in de Vredes­kerk in Am­ster­dam (O.L. Vrouw, koningin van de vrede). Wat kunnen we doen als een ander kwaad doet of ons kwetst? Zwijgen is niet altijd het beste, maakte de eerste lezing uit de profeet Ezechiël dui­de­lijk (Ez. 33,7-9). Ook het evan­ge­lie beveelt aan om te spreken (Mt. 18, 15-20). Dat is meestal niet ge­mak­ke­lijk, want: hoe moet je dat doen? En hoe wordt het ont­van­gen?

Met alle Corona-beper­kingen was de kerk goed bezet met ongeveer hon­derd kerk­gan­gers. De maat­regelen waren goed gevolgd en dat geeft voor de gelo­vi­gen na­tuur­lijk ook rust waardoor men ge­mak­ke­lijker weer zal komen. Op het oksaal zong een groep koorle­den, wijd uit elkaar, een mooie Mis en passende gezangen. Broe­der Jan van de Fran­cis­ca­nen, in corona tijd in Den Bosch tot diaken gewijd, assis­teerde bij de Mis. Hij wordt zater­dag voor Christus Koning tot pries­ter gewijd.

Homilie

Wat kun je als je gekwetst wordt, als iemand zon­digt...

Ruzies en mis­ver­stan­den

Helaas zijn er altijd veel con­flic­ten onder mensen.
Ik denk dat we bijna allemaal
wel over de nodige probleem­si­tua­ties kunnen spreken.
Mis­schien in uw eigen familie,
met buren of andere mensen
met wie we te maken hebben.
We zien het maar al te vaak
en tv-zen­ders weten er
aan­trek­ke­lijke pro­gram­ma’s over te maken:
ruzies en mis­ver­stan­den.

Rondver­tellen

We zijn dan vaak geneigd
om er met anderen over te praten
en die persoon met wie we ruzie hebben
niet zo heel gewel­dig af te schil­de­ren,
maar juist aan anderen te ver­tellen
hoe fout die lelijke persoon zat
en hoe­zeer wij­zelf helemaal gelijk hebben.
Soms is het na­tuur­lijk zo
dat er één gelijk heeft en de ander niet
en niet elke wei­gering of afwij­zing
is alleen maar een meningsverschil:
de rij­dende rechter weet dat vaak haarfijn uit te zoeken.
Maar het werkt zel­den posi­tief
als we er met jan en Alleman over gaan praten,
maar niet met de persoon die het betreft.

Toon­zet­ting

En zo’n gesprek met die persoon
met wie we moei­lijk­he­den hebben,
kan ook nog heel ver­schil­lend van toon­zet­ting zijn.
Als de teneur van het gesprek is
dat we komen ver­tellen
hoe fout die ander is
en hoe ver­keerd die heeft gehandeld,
hoe groot ons gelijk is,
als de toon is dat we die ander
op zijn of haar kop geven,
dan hoeven we
meestal niet veel vrucht te ver­wach­ten
van de ont­moe­ting,
integen­deel: die ander zal zich
nu extra gekwetst voelen.

Om die ander te winnen...

Toch mogen we ver­tellen
wat ons pijn heeft gedaan.
We zullen gauw genoeg merken
of die andere persoon er open voor staat of niet.
Als we merken dat die ander niet posi­tief rea­geert,
is het meestal beter ver­der te zwijgen
en een andere manier te zoeken
om het probleem op te lossen.
Probeer in ieder geval te spreken
met een gericht­heid en een verlangen
om die ander te winnen.

Het voor­beeld van Jezus

Denk daarbij aan Jezus zelf
die naar ons mensen toege­ko­men is
toen wij nog zon­daars waren,
die in liefde en nederige dienst­baar­heid
bij ons is geko­men
en die uit­ein­delijk Zijn leven heeft gegeven,
uit liefde,
om ons te red­den.
Zijn ant­woord op de haat, de veroor­de­ling,
de geseling, de doornenkro­ning
en de spijkers door zijn han­den en Zijn voeten, was:
dat Hij van dit alles
wat Hem werd aan­ge­daan,
een offer maakte;
het kwaad dat Hij onder­ging
werd een liefdes­ge­schenk voor diegenen
die Hem al dat kwaad had­den aan­ge­daan.

Biedt het aan!

Dat is heel bij­zon­der
en na­tuur­lijk niet zo ge­mak­ke­lijk.
Wij hebben onze gevoelens
en die schakelen we niet zomaar uit;
we hebben onze gekwetst­heid
en we hebben onze inzichten
en die laten we niet zomaar los.
Maar het is wel de weg:
overgave!
Ben je gekwetst,
hebben ze je bele­digd, pijn gedaan?
Biedt het aan!
Geef het aan Jezus,
die ons zoveel gegeven heeft,
verbind er een mooie intentie mee,
denk aan al die mensen in de wereld
die zo vele duizen­den malen
slechter af zijn dan wij.

Die gees­te­lij­ke hou­ding wil na­tuur­lijk niet zeggen
dat er ver­der niets hoeft te wor­den gedaan
aan onrecht of het kwaad dat iemand doet.
Jezus wijst ons daarvoor een weg in het evan­ge­lie.

Uit­no­di­gend

Dus het aller­eerste is
- als we gekwetst zijn -:
probeer die ander te winnen,
doe wat het die persoon
zo ge­mak­ke­lijk moge­lijk maakt
om in eenvoud op zijn of haar schre­den terug te keren.
En houd het voor­beeld van Jezus Christus voor ogen.

Het voor­deel van bid­den

En geloof in de kracht van het gebed!

Soms moeten we tien­tal­len jaren
voor een intentie bid­den
- en er zijn dan mis­schien anderen
die met ons mee kunnen bid­den -
en dan pas wordt wáár
wat Jezus vandaag in het evan­ge­lie zegt:
“...wanneer twee van u eens­ge­zind
op aarde iets vragen...
zullen zij het ver­krij­gen”

Het voor­deel van bid­den
voor iets of voor iemand
is bovendien
dat de scherpte ervan af gaat,
onze gevoelens wor­den getemperd, mil­der
omdat die persoon is opgeno­men in ons gebed,
zoals Jezus ons allen, wie we ook zijn,
heeft opgeno­men in Zijn gebed tot de Vader
en in Zijn al-verlossend lij­den en sterven.
Als we voor mensen kunnen bid­den,
echt bid­den,
wordt onze ver­hou­ding tot hen anders,
omdat we als het ware kijken
met de ogen van God, van Jezus,
die de zon­daar liefheeft,
ja, speciaal voor die zon­daar
is geko­men.

Om die ander te winnen...

Nogmaals, het betekent niet
dat we het onrecht en het kwaad,
maar moeten laten voort­be­staan
en alles met de man­tel der liefde moeten bedekken,
- Jezus geeft voor binnen de kerk
daar zelfs een soort pro­ce­dure voor aan
in het evan­ge­lie van vandaag -,
maar laat wat we zeggen of doen
erop gericht zijn
om onze broe­der of zuster te winnen.