Afgebrande Kerk van Limmen weer in gebruik genomen

Eerste H. Mis

Zondag 20 sep­tem­ber werd de H. Cornelis­kerk in Limmen weer voorlopig in gebruik geno­men. De kerk die op 3 mei 2018 aan een hevige brand ten prooi viel, is helemaal her­steld en ziet er weer als nieuw uit. Er moeten nog werk­zaam­he­den gebeuren, maar de kerk is al bruik­baar en daarvoor is van­mor­gen het altaar gezegend in afwach­ting van de kerk­wij­ding.

Dank­baar­heid

Tebbe Tebbens heeft het schil­derij van paus Cornelius helemaal opnieuw gechil­derd, daar zitten meer dan zes­hon­derd manuren in, maar het re­sul­taat mag erzijn. Het hangt fraai boven het paus Corneliusaltaar (zie foto). Johan Olling (zie foto), die sinds vele jaren de zeer ge­waar­deerde pas­to­rale zorg uitoefent in de pa­ro­chie - "hij is een echte her­der", zei­den me ook van­mor­gen de mensen - kan met tevre­den­heid en dank­baar­heid terug­kij­ken op een lange periode van res­tau­ra­tie, met inzet van velen. De man die het ta­ber­na­kel en veel koper­werk, waar­on­der de kroon, heeft her­steld, was er, evenals de architect en veel vrij­wil­li­gers.

Live-stream

Zo'n hon­derd­der­tig mensen kon­den een plaatsje krijgen in het kerk­ge­bouw. Anderen moesten de vie­ring via live-stream volgen. Voor het klaarmaken van het altaar heb ik het altaar gezegend. De nieuwe pastoor van de pa­ro­chie Bron van levend Water, Paul Bindels, con­ce­le­breerde en in de kerk waren oud-pastoors Helsloot en Veldt aanwe­zig.

Voorlopig

Het is allemaal nog voorlopig zodat de kerk gebruikt kan wor­den. De banken zijn er nog niet en achter in de kerk wordt een ont­moe­tings­ruim­te ge­rea­li­seerd, afge­schei­den van de kerk­ruim­te. Ook de ver­lich­ting moet nog wor­den aan­ge­bracht en zo zullen er zeker nog andere zaken zijn. Maar nu al is te zien dat het re­sul­taat heel mooi is gewor­den. Er is hard gewerkt.

Aan het eind van de vie­ring kregen de kerk­gan­gers een flesje Corneliusbier en was er koffie met gebak bij het tegen­over de kerk gelegen De Heeren van Limmen (zie foto).

Homilie

Doe mee!

Niet eer­lijk?

Het kan goed zijn dat U
bij het horen van dit evan­ge­lie
ook dat gevoel had:
Het is niet eer­lijk!
Mensen die de hele dag hard hebben gezwoegd,
in de bran­dende hitte,
krijgen het­zelfde als de mensen
die maar een uur hebben gewerkt
en die harde werkers
die de hele dag bezig zijn geweest
krijgen ook nog eens later uitbe­taald dan de anderen!
Is dit niet heel oneer­lijk?

Dagloon

Maar er zit meer achter.
Die arbei­ders krijgen allemaal
een denarie uitbe­taald.
Dat was het normale dagloon
en het geld dat iemand in de tijd van Jezus nodig had
om gewoon te kunnen leven.
Het betekent dus dat die landeige­naar
ie­der­een een normaal en goed bestaan gunt.
Ie­der­een krijgt wat hij nodig heeft.

Gymles

Maar dan: dat die mensen
die maar een uurtje hebben gewerkt,
het eerst krijgen uitbe­taald!
Is dat dan niet gek?

Die arbei­ders had­den ‘s morgens allemaal
op de markt gezeten,
wachtend op iemand
die hen voor die dag zou inhuren.
En ik weet niet of U nog weet
hoe dat vroe­ger bij de gymles ging:
de besten en sterksten komen het eerst aan de beurt
om uitgekozen te wor­den.
Die werkers van het laatste uur
zijn dus de mensen die vaak buiten de boot vallen,
niet mee­tellen, niet zo goed mee kunnen komen.
De voorrang die zij krijgen
betekent dus een aan­dacht van de landeige­naar
voor de zwakken, de armen,
de mensen die in de ogen van anderen,
niet zo mee­tellen.

Zo goed als God

U hebt vast al begrepen
dat Jezus met die landeige­naar
eigen­lijk God bedoelt,
die in Jezus tot ons is geko­men.
Hij geeft ieder wat Hij nodig heeft,
Hij wil niet dat iemand tekort komt
en Hij heeft aan­dacht vooral
voor de zwakken, de armen, de kleinen.

En dat betekent na­tuur­lijk ook
dat dit de uit­no­di­ging is aan ons,
dat het onze missie is
zo goed als God te zijn:
dat we ieder het zijne gunnen,
ons ervoor inzetten dat iemand tekort komt,
dat we bij­zon­dere aan­dacht hebben
voor de zwakken, de armen, de kleinen,
de mensen aan wie al zo vaak voorbij wordt gegaan.
Dan bouw je mee aan het rijk der hemelen,
dan laat je de heer­schap­pij van God
neerdalen op de aarde.

Proficiat

Maar na­tuur­lijk vandaag aan u allen
heel bij­zon­der
een felici­ta­tie van­wege de nieuwe kerk.
“In de brand, uit de brand” wordt soms gezegd,
maar hier in Limmen had niemand gewild
dat dit - deze ver­nie­ti­gende brand -
zou gaan gebeuren.
Toch heeft die brand ook iets posi­tiefs teweeg gebracht:
ge­meen­schapszin, ge­za­men­lijke inzet,
ver­bon­den­heid met elkaar en met dit kerk­ge­bouw.
En de kerk staat er nu bijna weer helemaal tiptop bij.
Maar dit is nog niet alles!

Uitvaart voor de kerk?

“Ik zie geen toe­komst meer voor onze pa­ro­chie”,
schreef ergens een pastoor in het pa­ro­chie­blad,
“maar ik wil nog één ding proberen.
Kom aanstaande zon­dag
naar de uit­vaart voor onze kerk”.
Die zon­dag zat de kerk vol,
dat was lang niet gebeurd.
Vooraan in het mid­denpad
stond een open doodskist.
“U kunt één voor één naar voren komen”,
werd af­ge­kon­digd
“om afscheid te nemen,
voordat de pa­ro­chie zal wor­den begraven.
Daarna kunt U in stilte de kerk verlaten
door de zij-ingang.
Mocht U toch anders besluiten,
kunt U door de hoofd­in­gang
weer naar binnen komen,
dan is er een vie­ring uit dank­baar­heid”.
Ie­der­een was na­tuur­lijk benieuwd
wie of wat er in die kist zou liggen.
Ie­der­een keek in de kist
en... zag zich­zelf
in de spiegel die erin lag.
(W. Hoffsümmer, Kurzgeschichten, 1)

Meer dan stenen

Dat wil zeggen:
van harte gefe­li­ci­teerd
met jullie prach­tige, nieuwe kerk,
maar dit gebouw,
hoe mooi het ook is,
is niet meer dan een hoop stenen
als dit gebouw niet gaat leven
door een actieve en gelo­vi­ge ge­meen­schap
die erin samen komt.

Hij is hier

Dit gebouw is geen cultureel centrum,
geen club- of buurthuis, geen sporthal,
maar een gebouw gewijd
aan de ere­dienst aan God
waarin wij wor­den opge­bouwd
tot levende stenen, ledematen
van het Lichaam van Christus, de Kerk.
En de Heer is hier,
Hij woont in het ta­ber­na­kel,
Hij is onder ons als wij samen­zijn
en Zijn naam aan­roe­pen.
Doe je mee?

Leegloop?

Mensen zeggen:
de kerken lopen leeg,
het gaat slecht met de kerk.
Maar de kerk dat zijn wij.
Kijk in de spiegel:
Met wie gaat het slecht?
En is het de kerk die leeg loopt
of is het leven van veel mensen
leger gewor­den,
zon­der God en zon­der geloof?

Inzet

Dit mooie gebouw,
dat als een feniks uit de as is herrezen,
is een uit­no­di­ging aan ons
om te bouwen aan een ge­meen­schap
die de Heer leert kennen,
die samen­komt
om Hem te eren,
geïnspireerd te wor­den
en zich inzet,
niet alleen om die gewel­dige werkers
in het zonnetje te zetten
die alles voor elkaar hebben gekregen
- we zijn dank­baar voor de inzet van zo velen -
maar die zich ook inzet
voor de armsten,
voor de treuren­den, de zieken,
de mensen in nood
en voor de mensen die lang aan de kant zijn ge­ble­ven,
om ook hen erbij te betrekken
en hen uit te nodigen
samen te komen,
mee te komen werken
in die wijn­gaard van de Heer.

Dus: Doe mee!