Waar is God?

Nachtmis in de kahtedraal

De nacht­mis in de ka­the­draal was voor een lege kerk van­wege de maat­regelen door de corona-pandemie. Plebaan mgr. Bart Putter con­ce­le­breerde, samen met kape­laan Johannes van Voorst tot Voorst. De "Sorelle" zongen prach­tig en titulair organist dr. Ton van Eck bespeelde het orgel. En vele mensen waren verbon­den via Ka­the­draal TV. Zalig Kerst­mis!

In de nacht­mis heb ik voor het eerst een kazuifel en mijter gedragen die bij gelegen­heid van m'n aantre­den als bis­schop cadeau zijn gedaan door een Ita­li­aanse pries­ter-vriend.

De kerstengel die door het heilig kerst­mis­gilde is ge­schon­ken was nu voor het eerst prach­tig aangelicht. De nieuwe ver­lich­ting van de ka­the­draal in de zij­ka­pellen was kort voor Kerst gereeed geko­men.

Homilie

Je vindt Hem als je zoekt

Zalig kerst­mis wens ik u allen!

Onzeker­heid

Niemand van ons
had vorig jaar met Kerst­mis kunnen denken
dat we nu in zo’n situatie zou­den zijn.
Al wat we dachten dat zeker was en vast,
blijkt nu op losse schroeven te staan.
Mis­schien dat we nu wel meer begrijpen
wat het voor Jozef en de hoogzwan­gere Maria
moet zijn geweest
om door de kou en de nacht
weg te moeten trekken naar Beth­le­hem
waar geen plaats voor hen was
en zo de onzeker­heid van het bestaan te ervaren,
alles van­wege een volk­stel­ling.

Gebed voor zovelen...

Ik wil van­avond in mijn gebed
bij­zon­der denken aan al die mensen
die nu met kerst­mis extra een­zaam zijn,
aan allen ook die voor onze ge­zond­heid vechten
in zieken­hui­zen en in de zorg,
aan wie ziek zijn,
aan wie een dier­ba­re moesten missen
of in hun bedrijf of beroep hard geraakt zijn.
Dat het kerst­kind
jullie allen zal zegenen en bijstaan!

Hoe kun je het vol­hou­den?

Ja, deze Kerst­mis is anders
dan alle andere...

Soms lijkt het nog onwer­ke­lijk,
alleen een boze droom,
maar laten we in deze nacht
ons hart openen voor de vrede
die uitgaat van het Kind
dat in deze nacht geboren is
om rus­tig en sterk te kunnen blijven,
nu er zoveel van mensen wordt gevraagd.

Een nacht vol traditie...

En al kunnen we niet bij elkaar zijn,
het is toch goed dat we op deze wijze
verbon­den zijn om samen
het kerst­feest te vieren.
Dit is een avond om terug te denken
aan de mooiste kersther­in­ne­ringen
van je leven,
wat heeft je blij gemaakt, vreugde gegeven?
Want dit is een nacht vol traditie,
één van de vaste mooie punten
die we nooit los moeten laten.
Kerst­mis biedt ons een visioen
van een betere wereld
en vrede op aarde.

Harde wereld...

Een on­schul­dig kind is geboren,
arm en klein,
het roept teder­heid en liefde in ons op.
Hij komt om de wereld te red­den
en dat doet Hij al een beetje
gewoon, als lief, klein baby’tje,
door ons hart wat zachter te maken,
want de wereld is vaak hard
en zij maakt ons hard...

Waarom ’s nachts?

Midden in een winter­nacht
gebeurde het
dat Hij ter wereld kwam.
Maar waarom in de nacht?
Midden op de dag,
had ie­der­een het Kind kunnen zien,
dan zou­den meer mensen op pad zijn geweest
die het had­den kunnen begroeten.

Het zijn maar een paar her­ders
die we bij de stal van Beth­le­hem zien,
rondtrekkende rand­fi­gu­ren
zon­der vaste woon- of verblijf­plaats.
En het was een grot of stal
waar het Kind geboren werd,
een plaats voor dieren.
Het was zo afgezon­derd,
zo af­ge­slo­ten van “de grote wereld”.
Dat had God
toch wel anders kunnen doen?

Voor ie­der­een

God wilde dat het zo zou gebeuren.
Ja, Jezus werd geboren
in een uit­hoek van de aarde,
verborgen voor de wereld,
op een tijd en een plaats
die je niet zou ver­wach­ten
en Hij werd geboren in het donker.
Toch was het Zijn bedoeling
dat ieder mens Hem zou leren kennen.
Hij kwam voor ie­der­een,
niemand uit­ge­slo­ten.

Waarom in de nacht en afgelegen?

Waarom dan zo verstopt en afgelegen?
Waarom in het donker van de nacht?

Ik denk dat het er mee te maken heeft
dat alles wat waarde heeft in het leven
een per­soon­lijke zoek­tocht vraagt.
De echte waar­den van het leven vind je pas
door er naar te zoeken
met heel je hart en heel je verstand.
Wat geeft ons leven bete­ke­nis en zin?
Het is be­lang­rijk dat we zoeken
naar wat wer­ke­lijk waarde heeft,
naar wat het waard is
om voor te leven en te sterven.
Dat kan niemand anders voor je doen,
het is ook niet iets
wat je iemand op kunt dringen,
het gaat om een per­soon­lijke over­tui­ging,
een inzicht dat moet rijpen
en dat we zoekend en ont­dek­kend
ons eigen maken.

Degenen die het eerst bij de stal waren,
waren een­vou­dige mensen,
her­ders op het veld,
trekkers, niet vastgebakken,
maar open en altijd op zoek
naar wei­den voor hun dieren,
zij von­den Hem het eerst.

Geen verblin­dend licht

We kunnen Hem vin­den
als we Hem zoeken,
Hij dringt zich niet op,
Hij is geen verblin­dend licht
in ons leven,
maar meestal eer­der
een licht in de duisternis,
een licht­punt,
dat ori­ën­ta­tie geeft
warmte en hoop;
dat is het per­spec­tief
dat je geloof je zal geven:
je bent niet alleen,
je wordt bemind,
dit kind is geboren
om voor jou de hemel te openen.
Je vindt Hem als je zoekt.
Dat vieren we van­nacht.

Aan de kant van de armen

In alles heeft Jezus
voor de arme­lijk­heid
en de ran­den van het bestaan gekozen:
Hij werd een vluch­te­ling,
weggejaagd door een wrede koning Herodes
die het kind wilde doden;
Hij werd veracht, bespot en is gestorven
als een ordinaire crimineel
aan een kruis.
God heeft ons daar­mee laten zien
dat Hij aan de kant van de armen staat,
van de vluch­te­lingen,
van de zon­daars,
van de uit­ge­sto­tenen,
van wie vermalen wor­den
in een ambte­lijk apparaat.
God staat aan de kant
van de armen,
de mensen die met lege han­den staan;
want het is voor een rijke moei­lijk
het hemelrijk binnen te gaan,
je hebt toch alles al?

Dus ga met je armoede, je klein­heid
naar het kind in de stal
leg alles daar neer,
gees­te­lijk, in gebed,
met simpele woor­den
en voel en ervaar
de liefde van God.