Een droevig bericht...
nergens zoveel euthanasie als in ons bisdom...
Het dagblad "Trouw" bracht deze morgen een treurig bericht: nergens in het land is het euthanasie-cijfer zo hoog als in het gebied van ons bisdom. Almere en Westfriesland Oost spannen de kroon, daarna volgt de regio rond Haarlem met euthanasie-cijfers rond 7%. "In Noord Holland wordt veel euthanasie verleend". Waarom slaan zoveel mensen de hand aan zichzelf?
Menselijkheid
Dat ik het zeer betreur dat de mensen die achter de cijfers schuilgaan voor euthanasie hebben gekozen, moge duidelijk zijn. Een samenleving waarin mensen heer en meester zijn over menselijk leven is haar menselijkheid aan het verliezen. En - het staat daar niet los van - die heeft het geloof verloren in een God die Schepper is en aan wie het alleen toekomt het leven te geven en te voltooien. En heeft het geloof verloren in de Zoon van God, die ons aangeeft dat je het kruis dat je treft niet van je af moet werpen en verachten, maar dat je roeping erin bestaat het te omarmen en te dragen.
Waarom kiezen ze euthanasie?
De belangrijkste redenen om voor euthanasie te kiezen - blijkens het onderzoek van Radboud Universitair Medisch centrum en de Protestantse Theologische Universiteit waaruit de cijfers komen - zijn nog meer treurig makend: mensen met hoge inkomens plegen eerder euthanasie en als mensen het goed hebben ("een betere ervaren gezondheid") kiezen ze eveneens eerder voor euthanasie als er toch iets mis gaat. Rijkdom en welvaart, Jezus zei daar al iets over in het evangelie, welvaart en rijkdom maken het moeilijker om tegenslag te aanvaarden, een kruis te dragen.
De cijfers naar beneden?
En wat helpt om de euthanasie-cijfers naar beneden te krijgen? Ook dat lijkt bijna een open deur: waar mensen meer naar de kerk gaan, is het euthanasie-cijfer lager en waar meer sociale samenhang is, gemeenschapszin dus, is er minder euthanasie. Euthanasie schijnt dus vooral te passen bij de seculiere, individualistische samenleving. Dat lijkt bevestigd te worden door het stemgedrag van de mensen in de gebieden waar meer euthanasie wordt gepleegd...
Menswaardig sterven
Een laatste rol van betekenis speelt mogelijk de mate waarin artsen inspelen op de mogelijheden van palliatieve zorg. Verlichting van pijn, een goede begeleiding van ernstig zieke mensen, een omgeving en verozrging die de menselijke waardigheid van de patiënt respecteert, maakt het meer mogelijk dat mensen menswaardig sterven, dat is zonder de hand aan zichzelf te slaan.
Lijdende mensen...
Dat laatste blijft heel erg belangrijk: mensen die lijden of stervende zijn moeten de steun en nabijheid van hun omgeving ervaren. Zij zijn niet "te veel" want juist door hun lijden krijgen we een beeld van mens-zijn; dat is niet het "perfecte plaatje" dat ons wordt voorgehouden, maar lijden, sterven, gebrokenheid horen erbij. En in de meeste delen horen veel meer vormen van gebrek en tekort bij het menselijk bestaan: armoede, terrorisme, oorlog...Een samenleving is pas menselijk als zij daar haar ogen niet voor sluit, maar een hand uitsteekt om lijdende mensen nabij te zijn.
