Ontdopen? Niet doen!

Als reactie op de woor­den van de paus (die hij niet heeft gezegd) wer­den mensen opge­roe­pen zich te laten ontdopen. Dat heeft inder­daad nogal wat reacties losgemaakt, hoewel de helft van de ingezon­den for­mu­lie­ren die tot nu toe zijn ver­werkt, afkoms­tig bleek van mensen die niet in de RK Kerk ston­den inge­schre­ven! Trouwens: waarom zou je je laten ontdopen? Als je wilt pro­tes­te­ren tegen de katho­lie­ke kerk kun je dat toch ook op andere manieren doen?

Wat betekent ontdopen? Na­tuur­lijk kun je niet in een tijdmachine stappen, terug gaan naar het moment vlak voor het doop­wa­ter vloeide en recht breien wat naar jouw gevoel ver­keerd is gegaan toen je klein was.

Mensen willen met dat ‘ontdopen’ hun afkeer eens dui­de­lijk uit­spre­ken van een kerk die...

Maar het doopsel is ‘alleen maar’ de mooiste zegen en genade die je kunt ont­van­gen: je bent ‘een nieuwe schep­ping’, een kind van God, niet voor de dood en de hel maar bestemd voor het leven en eeuwig geluk, ge­roe­pen en ge­sterkt om een goed mens te zijn. Waarom zou je zo'n mooi lijntje doorknippen dat je verbindt met God, met Jezus en met de zegen die je ouders je hebben willen mee­ge­ven toen je geboren werd?

Je kunt je concentreren op wat je (vre­se­lijk) ergert of op het goede en mooie dat je in het leven ten deel is gevallen. Je kunt je richten op de ver­derfe­lijk­heid van ver­keerde struc­tu­ren en kwaad wor­den op het onrecht of je kunt je meer richten op wat je kunt doen om de wereld te verbe­te­ren. Het is mooi als je ‘po­si­tie­ve energie’ de over­hand heeft en je dank­baar het goede kunt genieten.

Zo is het ook ongeveer in het katho­lie­ke geloof: je kunt je ergeren aan dingen of je vooral richten op de bele­ving van je eigen relatie met God en ook je eigen zwak­heid zien. Ik zou zeggen: laat je niet ontdopen, maar beleef in vreugde de zegen en genade van je doopsel.

Maar goed, dat is mijn mening...