Palmzondag: de afrekencultuur in actie....

Als mensen keihard oordelen...

Op Palm­zon­dag gedenken we de intocht van Jezus in Jeru­za­lem, hoogte­punt van Zijn populari­teit; enkele dagen later echter begon Zijn lij­den, Zijn verwer­ping en mar­tel­dood... In de ka­the­draal was ik voor de li­tur­gie van Palm­zon­dag, waar deze ge­schie­de­nis van lof toezwaaien tot "kruisig Hem" na­tuur­lijk aan de orde kwam. Het is nog steeds aan de orde van de dag, ook nu, vandaag, deze week...

Homilie

Als je ge­oor­deeld wordt...

Ik denk dat we allemaal
weleens hebben mee­ge­maakt
dat we vals beschul­digd wer­den,
niet wer­den begrepen,
dat mensen ons lieten vallen.
Wat doe je dan?

Hoog gestegen, diep gevallen...

Laten we naar Jezus kijken.
De li­tur­gie van deze dag
wordt ge­ken­merkt door een enorme overgang,
die voor ons allen heel herken­baar is,
want dit gebeurt nog iedere dag:
Jezus is op het ene moment heel populair,
hij wordt toegezwaaid met palm­tak­ken
en met Hosanna-geroep
als koning binnen­ge­haald.
Maar het volgende moment
- daarover ver­telde ons het lij­dens­ver­haal -
wordt die­zelfde Jezus
door ie­der­een in de steek gelaten,
bespot, ver­wor­pen, verra­den en verloochend.
Ook Zijn beste vrien­den laten Hem vallen,
er is geen plaats voor Hem.

Het gebeurt ook nu...

Bejubelde mensen die diep kunnen vallen,
dat komen we dage­lijks tegen:
Bilal Wahib, Kajsa Ollongren
waren afgelopen week aan de beurt;
politici maken het vaak mee:
dan weer zijn ze de held en winnen ze,
dan weer wor­den ze verguisd
en moeten ze aftre­den
en ze zijn voorwerp van jaloezie en geklets.
Vele hel­den, zoge­naamde heiligen
en andere beroemd­he­den
ston­den op sokkels
en zijn weer ter aarde gestort.

Afreken­cul­tuur

Na­tuur­lijk is er een groot verschil
tussen Jezus en die mensen:
bij mensen komt die val
ook vaak op eigen reke­ning
of minstens ten dele
omdat ze niet handel­den en leef­den
zoals van hen mocht wor­den verwacht;
soms wer­den mensen ontmaskerd,
maar soms wordt er wel heel hard ge­oor­deeld,
in een afreken­cul­tuur
zon­der liefde en begrip;
en soms wor­den mensen
vol­ko­men vals beschul­digd,
onte­recht ver­oor­deeld,
niet in hun waarde gelaten.

Ter­ro­ris­tische aan­slag

Dat over­komt nu nog steeds
tal­loze on­schul­dige mensen,
ook mensen die uit­druk­ke­lijk
in het voetspoor van Jezus lopen:
zo vele voor ons onbekende mede­ge­lo­vigen
wor­den ver­volgd
alleen omdat ze christen zijn.

Op deze Palm­zon­dag werd
bij een ter­ro­ris­tische aan­slag
op de ka­the­draal van Makassar
gelukkig het ergste voor­ko­men
door waak­zaam­heid van mede­wer­kers
van de ka­the­draal;
toch zijn er nog twee doden
en veer­tien gewon­den te betreuren...
We denken aan hen, we bid­den voor hen.

Urk en het wekken van haat

Een afkeer van gelo­vi­ge mensen
zien we ook in onze maat­schap­pij
wel naar voren te komen.
Je durft soms bijna niet te zeggen
dat je gelovig bent en katho­liek.
Wat een enorm verschil
met vroe­ger tij­den
toen er veel waar­de­ring was
voor wat chris­te­nen beteken­den
voor mens en maat­schap­pij!

Op de radio hoorde ik deze week
het berichtje over Urk:
een pro­tes­tants kerk­ge­noot­schap
had besloten
de corona-regels
aan zijn laars te gaan lappen
en in grote aantallen bijeen te komen.
Zeker, dat was niet ver­stan­dig,
ik begrijp dat ze al weer wat
op hun schre­den zijn terug gekeerd.
Maar het radio­pro­gramma wat ik hoorde
vond dat aan­lei­ding
eerst voor een naar com­men­taar
op alle gelo­vi­ge mensen
en daarna werd een lied gedraaid
dat ieder geloof in scherpe be­woor­din­gen
belache­lijk maakte.
Het had met Urk niets meer te maken,
alles kwam voorbij;
Het bericht werd aan­lei­ding
om een sfeer van haat te creëren.

Maar zo bouw je geen samen­le­ving op.

Stem­ming kweken

Niet veel anders ging het in de tijd van Jezus.
En Hij had nog niet eens
iets ver­keerd gedaan.
Maar er was jaloezie, zoals zo vaak;
ze kon­den niet hebben
dat Hij populair was,
er werd haat gecreëerd.
Net zo lang tot ie­der­een riep:
“Kruisig Hem”.

Wat deed Jezus?

Hoe rea­geerde Jezus,
hoe ging Hij met die situatie om?
Daar kunnen we van leren.

Jezus heeft best veel gezwegen;
op bepaalde momenten
heeft Hij wel iets gezegd, waar­dig, rus­tig.
Hij heeft gebe­den, Hij heeft ver­ge­ven
en bovenal heeft Hij dit alles
- de spot, de mar­teling, Zijn geweld­da­dige dood -
aan de Vader aan­ge­bo­den:
“Abba, Vader, voor U is alles moge­lijk,
laat deze beker aan Mij voorbij gaan.
Maar toch, niet wat ik wil, maar wat Gij wilt”.
Zo werd wat Hem werd aan­ge­daan
omge­vormd tot verlossende liefde.
Iets heel nega­tiefs
werd iets super posi­tiefs.

Biedt het aan!

Eigen­lijk is dat de weg
die Jezus ook ons wijst:
beleef de afwij­zing die je onder­vindt
met Mij;
biedt je kruis aan de Vader,
verbind er een intentie aan;
probeer de hard­heid van anderen
uit Gods han­den aan te nemen,
omdat Hij het toelaat
en je erop ver­trouwt
dat Hij uit dit kwaad
iets moois, iets goeds zal trekken
en het niet voor niets was.
Ja, laten we in deze week
die vandaag be­gon­nen is
- de goede week -
ons eigen Golgotha
beleven met Jezus
die ons langs de weg van het lij­den
heeft verlost.