Wat voor roeping heb jij?

Roepingenzondag, zondag van de goede herder

Op zon­dag 25 april, zon­dag van de Goede Herder, wordt in heel de katho­lie­ke kerk roe­pingen­zon­dag gevierd met gebed om roe­pingen voor het pries­ter­schap en het kloosterleven. In de ka­the­draal was pries­ter­stu­dent Richard Numan aanwe­zig om daarover een ge­tui­ge­nis te geven. We hebben ook voor de overle­den oud-vica­ris-generaal mgr. Martin de Groot gebe­den...

Hier­on­der vindt U de teksten van de homilie en van het gebed van de gelo­vi­gen (voor­bede).

Homilie

Waar ben je toe ge­roe­pen?

Als het er niet is...

Een van de dingen die ons het meeste raken
is als iemand van wie je verwacht
en mag ver­wach­ten
dat die zorg, aan­dacht en liefde voor je heeft,
die aan­dacht en zorg niet toont
of als we die in ieder geval niet ervaren.
Alle mensen verlangen naar liefde
en naar trouw in de liefde,
naar zorg;
en waar die ont­bre­ken
of stoppen,
raken mensen ge­mak­ke­lijk bescha­digd,
met vaak grote gevolgen
voor hun ver­dere leven.

Echte liefde?

Echte liefde uit zich niet zozeer
in gepassio­neerde gevoelens,
maar in wat we voor elkaar over hebben.
Als iemand mag ervaren
dat we ons­zelf en onze eigen belangen
opzij zetten
om er voor iemand anders te kunnen zijn,
dan ervaart die persoon liefde,
een liefde die een band schept.
Duizend liefde­volle woor­den
kunnen door één daad zon­der liefde
teniet wor­den gedaan.
Één daad van liefde
- ook zon­der woor­den -
kan soms al dui­de­lijk maken
dat we er echt
voor iemand willen zijn.

Doe het!

“Walk your talk”,
doe wat je zegt,
ook hier is dat be­lang­rijk.

Daar ligt ook de kern van ons chris­te­lijk geloof.
Het hart van onze gods­dienst is de liefde
en de grootste liefde heeft
wie zijn leven geeft.
Dat zegt Jezus zelf
en zo heeft Jezus het ons voor­ge­daan:
Liefde in trouw tot de dood.
Jezelf geven, daar ligt onze roe­ping.

Als het stuk loopt

Na­tuur­lijk zijn er situaties
waarin dat helaas
niet haal­baar is gebleken
door omstan­dig­he­den buiten iemands macht.
Daarin ervaren we de beperkt­heid
en de gebroken­heid van ons bestaan.
Ook dan kunnen we de liefde beleven
bij­voor­beeld door voor die persoon
te blijven bid­den.

Helemaal...

Dat geldt na­tuur­lijk bij­zon­der voor gehuw­den.
Het huwe­lijk is alleen al daarom
zo mooi en waarde­vol
omdat man en vrouw zich helemaal
aan elkaar geven,
niet een beetje,
niet met achterdeurtjes en vlucht­rou­tes.
Dat “helemaal” is het kenmerk van de liefde,
dat je je helemaal wilt geven,
teleur­stel­lingen en tegen­val­lers
wil over­win­nen,
wilt zoeken naar verbin­ding,
naar ver­die­ping en herstel,
dat is essentieel;
als dat er niet is,
wordt alles anders
en is de liefde die liefde niet meer.

Pries­terroe­ping

Dit alles geldt ook
voor de roe­ping om pries­ter te wor­den.
Pries­ter wor­den is geen contract met kleine lettertjes,
het is volle­dig en totaal,
het is beschik­baar­heid en dienst­baar­heid,
het is je leven geven,
zoals de goede her­der doet
en niet die huurling,
die wegloopt als het moei­lijk wordt.
De goede her­der blijft, juist dan.
Je wordt geen pries­ter voor de eer
of om aanzien te krijgen,
het is de vervulling van een verlangen
om het woord van God te ver­kon­di­gen
en om de aanwe­zig­heid van God de Heer,
in de sacra­menten te geven
en door naasten­liefde en dienst­baar­heid,
vooral voor zwakken en armen.

Stap in het duister?

Ook een pries­ter is ge­roe­pen
te beleven en te tonen
dat hij zijn leven geeft.
Dat is ergens altijd een stap in het duister,
omdat noch een man en vrouw,
noch een pries­ter de toe­komst kent,
maar eigen­lijk kunnen we beter zeggen
dat het een stap in ver­trouwen is.
En niet angst,
niet het zoeken van zeker­he­den
(waar die eigen­lijk niet te vin­den zijn),
niet controle
zou­den ons leven moeten bepalen,
maar juist loslaten, over­ge­ven en ver­trouwen
en eerst na­tuur­lijk goed on­der­schei­den,
over­we­gen en bid­den
voor je een be­lang­rijke stap zet

Roepingen­zon­dag

We vieren vandaag roe­pingen­zon­dag.
Na­tuur­lijk hebben we allemaal
onze roe­ping in dit leven
en die roe­ping is uit­ein­delijk
altijd de liefde.
Dat is de kern,
dat is de roe­ping van ons allemaal.
Vandaag is de roe­pingen­zon­dag
vooral aan het gebed
om pries­terroe­pingen gewijd,
ik ben daarom blij
met het ge­tui­ge­nis van Richard.

Laten we vandaag bid­den
om goede her­ders voor de kerk
en in het alge­meen:
laten we bid­den om mensen,
die totaal zijn in hun gave,
op wie je kunt bouwen,
standvas­tig in de liefde.
Hun stabili­teit
is weer een grote hulp
en een in­spi­ra­tie­bron
voor andere mensen

Laten wij bid­den
dat wij zelf zulke mensen zullen zijn.

Voor­bede (gebed van de gelo­vi­gen)

Laten wij bid­den tot God onze vader en tot Jezus Christus, de Goede Herder

Om roe­pingen

1. Laten we op deze gebeds­dag bid­den om roe­pingen tot het pries­ter­schap en het diaconaat, voor ons bisdom en voor heel de kerk, bid­den we om goede her­ders naar Gods hart. Laat ons bid­den

2. Ook om roe­pingen voor het God gewijde leven bid­den we vandaag: om mensen - mannen en vrouwen - die door de gave van hun leven een teken stellen in deze wereld van Gods liefde en van wat blijvende waarde heeft. Laat ons bid­den.

Voor mensen in nood

3. Laten we denken aan alle mensen die in nood verkeren. Bidden we om een spoe­dig en voorspoe­dig einde van de Corona-pandemie en om een eer­lijke ver­de­ling van de vaccins en van de wel­vaart, zodat ook de armen in deze wereld geholpen wor­den om een gezond en mens­waar­dig bestaan op te kunnen bouwen. Laat ons bid­den

Per­soon­lijke intenties

4. Bidden we voor al onze per­soon­lijke intenties. Laten we bid­den dat de Heer ons zal helpen om trouw te blijven aan de ware liefde; dat het voor­beeld van Jezus Christus ons daarbij zal in­spi­re­ren. Laat ons bid­den

Mgr. M. De Groot

5. Bidden we voor de zielerust van mgr. Martin - Matthaeus Johannes - de Groot, die ons bisdom bijna vijf­tig jaar heeft gediend als se­cre­ta­ris, officiaal, vica­ris en ere­kanun­nik van deze ka­the­draal en die nu van ons is heen­ge­gaan. Dat hij in de vrede van Gods ko­nink­rijk voor eeuwig gelukkig zal zijn. Laat ons bid­den.

Slot­ge­bed

Hemelse Vader, aan U leggen wij onze gebe­den voor, in het ver­trouwen dat U ons wilt bezielen met de liefde die Jezus Uw enig­ge­bo­ren Zoon heeft ge­ken­merkt en waardoor Hij Zijn leven voor ons heeft gegeven. Dat vragen we U door die­zelfde Christus onze Heer.