Gewoon maar weer doorgaan na Corona?

Jezus en Maria op de bruiloft van Kana

Op de tweede zon­dag door het jaar (C) wordt het evan­ge­lie van de bruiloft van Kana gelezen (Jo. 2, 1-12). Ik was voor de Eucha­ris­tie­vie­ring in Schagen, in de St. Christoforus­kerk. Te kana was een grote bruiloft, veel mensen, maar ook daar moest de bar dicht: er was geen wijn meer... Wat nu? Het evan­ge­lie was aan­lei­ding om de vraag te stellen: Wat ga je mee­ne­men uit deze Corona-periode, als die voorbij is?

De Eucha­ris­tie­vie­ring

Deken Ivan Garcia con­ce­le­breerde en diaken Piet Steur assis­teerde. In de kerk was ook em. pastoor Jan van der Stol aanwe­zig. Een koor van enkele mannen zong prima een mee­zing­ba­re Neder­landse Mis. Na­tuur­lijk was ook deze Mis met de beper­kingen van de Corona-periode en met meer mensen die via de live-stream verbon­den waren, dan die daad­wer­ke­lijk in de kerk zaten.

Ont­moe­ting

Toch heb ik bij dit pa­ro­chie­be­zoek gelukkig voor en na de nodige mensen kunnen ont­moe­ten; in kleine kring werd nog een kop koffie gedronken met een heer­lijke taart, gemaakt door cate­chiste Monica Wildeboer. Het recept moet U maar aan haar vragen!

Huis­ze­gen

Aan het einde van de Mis heb ik de kaartjes gezegend met de huis­ze­gen en de families en personen gezegend waar deze kaartjes een plaats krijgen. De kaartjes zijn in de Sint Christoforus­kerk af te halen. De Maria­ka­pel van deze kerk is trouwens over­dag altijd open, zodat mensen toch even binnen kunnen lopen voor een gebed of een kaarsje op kunnen steken. Bij het li­tur­gisch pro­gram­ma was een QR-code voor de digitale collecte, zoals ik die nu nop steeds meer plaatsen zie.

YouTube-kanaal

De paorchie beschikt sinds (heel) kort over een eigen live-stream kanaal; de vie­ring van deze zon­dag is daar nog te bekijken: Live­stream R.K. Sint Christoforus­paro­chie Schagen e.o. - YouTube

Op het YouTube kanaal zijn ook ver­schil­lende filmpjes te vin­den over andere on­der­wer­pen, over onder andere Ont­moe­tingen in de pastorie, de heiligen en kerst­ver­halen.

Gasten op een bij­zon­der bruilofts­feest

Homilie

TWEEDE ZONDAG DOOR HET JAAR C

In die tijd...

“In die tijd was er een bruiloft te Kana...”
Het is de gewoonte
dat een evan­ge­lie in de li­tur­gie
altijd zo begint: “In die tijd...”,
maar er staat in de bijbel eigen­lijk:
“Op de derde dag...”:
Op de derde dag "was er een bruiloft in Kana".
Die woor­den “op de derde dag”
moeten ons eigen­lijk al aan het denken zetten,
want we belij­den die woor­den
iedere zon­dag
als we ze in de ge­loofs­be­lij­de­nis zeggen:
“Op de derde dag is Hij verrezen”.
En de ver­rij­ze­nis van Jezus
maakt ons dui­de­lijk
dat God iets nieuws is be­gon­nen:
nieuw leven, een nieuwe toe­komst,
uit­zicht op eeuwig leven ...
Ook voor ons.

Op de golven van het virus

Nieuw leven.
Dat is na­tuur­lijk iets
waar we allemaal wel naar verlangen
in deze moei­lijke tijd
van beper­kingen en lock down;
want het gaat maar op en neer:
dan weer
naar ver­soe­pe­lingen en open­stel­lingen
- zoals nu een beetje -
en dan weer terug,
op de golven van het virus.
Zolang het virus heerst,
blijft het ons bepalen
en veel mensen lij­den eron­der.
Het afgelopen jaar
was het aantal zelfdo­dingen
onder jong­vol­was­se­nen tot der­tig jaar
met 15 % gestegen
en veel mensen, ook veel jon­ge­ren,
kampen met depressies,
twee van drie jon­ge­ren voelen zich een­zaam.

Kaartenhuis

Ook de bruiloft van Kana
dreigde van een vrolijk en gezellig feest met elkaar
te wor­den tot een depressief gebeuren:
er was geen wijn meer
en bij gebrek aan andere drankjes in die tijd,
dreigde dat mooie feest
als een kaartenhuis in elkaar te zakken.

De bar weer open?

Maar de oplos­sing die Jezus dan biedt
op voor­spraak van Zijn moe­der Maria,
is niet zoiets als:
we doen de bar weer open,
ik zorg dat je leven weer door kan gaan,
zoals velen nu vragen
om de restaurants en de cultuur­sec­tor
open te doen.
Hoezeer ik dat ie­der­een ook gun
- en zeker de mensen die werk­zaam zijn
in die sectoren die nu zoveel moeten lij­den -,
dat is niet de oplos­sing die Jezus biedt
als Hij dit enorme wijn­won­der doet
met zes kruiken van twee of drie metreten,
wat neer­komt op bijna zes­hon­derd liter wijn!
Zeker, de bar gaat weer open
op die bruiloft in Kana
en op dat bruilofts­feest
zullen veel mensen niet ver­der hebben gedacht
dan: we kunnen weer!
Maar wie goed keek en zich bezon
en wie probeerde te begrijpen,
kreeg mee dat het Jezus om iets anders ging.

Een teken...

Dit won­der was een teken,
een teken van veel méér:
Jezus open­baarde Zijn heer­lijk­heid,
staat er,
Hij duidde de zin aan van ons men­sen­le­ven,
van ons eigen tekort
en de god­de­lijke overvloed.
Hij liet zien dat God Zijn beloften ging vervullen,
en dat wij allen zijn ge­roe­pen
aan het feestmaal van de Heer;
dat is een ander bruilofts­feest
dat Jezus voor ons heeft bereid
op die derde dag
toen Hij - na gestorven te zijn -
verrees uit het graf...

We zijn allemaal uit­ge­no­digd
op het bruilofts­feest van de hemel
als God ons verlangen naar geluk en vrij­heid
helemaal zal vervullen.

Te gast op de bruiloft

Stel dat U er bij was op dat feest,
op die bruiloft van Kana:
Hoe zitten we erbij?
Zijn we blij omdat we weer los kunnen gaan
en de wijn­voor­raad is aan­ge­vuld
of is dit feest een kans
voor een ont­moe­ting
met Jezus en Maria?
Zullen we de voor­spraak van Maria
en de heer­lijk­heid van Jezus gaan ervaren?

Waarom zoveel depressies?

Som­mi­ge onder­zoeken zeggen
dat de depressivi­teit onder jon­ge­ren
in de Verenigde Staten
nu vijf tot acht keer zo hoog is
als zes­tig jaar gele­den.
Jon­ge­ren zou­den nu
- dat wordt ook over ons land gezegd -
meer dan vroe­ger
gericht zijn op doelen buiten zich­zelf:
iets willen bereiken
zoals een goede baan en een hoog inkomen,
een leuk uiter­lijk
waar­mee je indruk maakt,
waar­de­ring en pro­mo­tie,
en mooi huis
en controle over het leven.

Maar dat zijn allemaal dromen en wensen
waarbij er zeker een kink in de kabel komt.
De dromen over die rijk verdienende baan,
die fan­tas­tische relatie,
over uiter­lijke schoon­heid
en indruk maken op ie­der­een,
die komen na­tuur­lijk niet allemaal uit.
Schoon­heid gaat voorbij
en het leven is geen roze wolk.

Spiegeltje, spiegeltje...

Een pries­ter en klas­ge­noot van het semi­na­rie
heeft in de gang van zijn pastorie
altijd een grote spiegel hangen
met een bordje ernaast, waarop staat:
“Spiegeltje, spiegeltje aan de wand,
wat zeg je van mijn binnen­kant?”

Waar gaat het om?
Wat maakt ons leven mooi en waarde­vol?
Die binnen­kant!
Als we gees­te­lijk kunnen groeien,
als we de zin van ons leven kunnen verstaan,
als we ver­die­pen, ons ont­wik­ke­len,
kunnen genieten van alles
op een dieper niveau.

Gewoon weer door?

Er is dus in Kana dat feest dat weer mag
met de wijn die ervoor zorgt dat de gasten
ver­der kunnen gaan met het feest en hun leven;
de gasten zou­den kunnen doen
alsof er niets was gebeurd;
het probleem is verholpen.
Maar het was een teken, dat won­der
en een open­ba­ring van de heer­lijk­heid van de Heer.
De uit­no­di­ging van dit verhaal
is om met die teken­waarde iets te doen,
zoals wij allemaal zijn uit­ge­no­digd
om uit het leven, uit wat er gebeurt<
zoals dat ons over­komt
iets mee te nemen:
ver­die­ping, een be­zin­ning, een levens­er­va­ring,
nu bij­voor­beeld:
dat we iets eruit hebben geleerd en eruit mee­ne­men
als deze Corona-periode
op een gegeven moment toch weer voorbij is.

Met Maria en Jezus

De Moeder van Jezus was er
en ook Jezus zelf was op die bruiloft uit­ge­no­digd.
Zo zijn zij ook bij ons.
Ik hoop dat voor heel veel mensen,
ook voor veel jonge mensen
en ook voor ons­zelf,
deze tijd zo’n tijd van be­zin­ning zal zijn.