Wat moeten we leren van The Voice?

Patroonsfeest en onderscheidingen in Ilpendam

Deze zon­dag stond ik na­tuur­lijk ook stil bij het gebeuren dat deze week heel Neder­land schokte: het mis­bruik bij The Voice. In de preek (hier­on­der) en aan het eind van dit bericht ga ik er op in. Zondag 23 januari was ik in Ilpen­dam voor de vie­ring van het Patroons­feest (de heilige Sebastianus wordt op 20 januari gevierd maar een patroons­feest wordt ge­woon­lijk ver­plaatst naar de zon­dag) en voor het uireiken van onder­schei­dingen.

Bovendien heeft de pa­ro­chie het 150-jarig jubileum van het kerk­ge­bouw dat door Corona in het water was gevallen, weer opgepakt. Ver­schil­lende jubileum­acti­vi­teiten zijn naar dit jaar ver­plaatst (als Corona het toelaat) die eigen­lijk al voor 2020 waren voor­zien. Ik hoop van harte dat het gaat lukken!

Fees­te­lijk

Bij de fees­te­lij­ke Eucha­ris­tie­vie­ring assis­teerde diaken Henk Bak die in de pa­ro­chies van Ilpen­dam, Mon­nic­ken­dam en Edam werk­zaam is. Aan het einde van de fees­te­lij­ke Mis mocht ik de onder­schei­dingen uitreiken van de Neder­landse Sint Gregorius­ver­eni­ging aan mw. A. Kunst-van der Gulik (40 jaar lid), de heer S. Schoorl (50 jaar kerkzan­ger in drie kerkkoren) en de de heer W. van der Lee 60 jaar koorzan­ger in de Sint Sebastianus kerk en 50 jaar voor­zit­ter! Terwijl ik de oor­kondes uitreikte, zorg­den fami­lie­le­den voor het opspel­den van het ereteken. Dat zijn na­tuur­lijk heel mooie jubilea en dat laatste jubileum zal zeker ook uniek zijn in het bisdom. Van harte felici­teer ik de jubila­rissen!

The Voice

In de preek hier­on­der sta ik stil bij het gebeuren rond The Voice. Niet zozeer om bepaalde mensen aan te klagen of met mijn vin­ger te wijzen (al vind ik wat nu naar voren komt en wat vrouwen is aan­ge­daan, verwerpe­lijk). Het gaat om een vraag waarover we binnen de katho­lie­ke kerk veel hebben nage­dacht en nog steeds moeten werken: wat kunnen we doen aan preventie, hoe kunnen we "awareness", herken­ning en erken­ning bevor­de­ren om grens­over­schrij­dend gedrag te voor­ko­men of aan te pakken?
Ik ben het eens met wat in deze dagen vaker is gezegd: het begint bij de moraal van mensen. Vandaar dat ik in de preek het belang onderstreep van luis­te­ren naar je geweten, niet baga­telliseren of wegpraten. Ik denk dat een 'losse moraal' die vindt dat het hebben van seksuele contacten, buiten een duurzame relatie, zo normaal is als het geven van een hand (buiten Corona-tijd), niet bevor­der­lijk is voor het voor­ko­men van grens­over­schrij­dend gedrag. Waarom zijn TV per­soon­lijk­he­den hel­den omdat ze met hon­der­den vrouwen seks hebben gehad totdat blijkt dat er mis­schien toch sprake was van af­han­ke­lijk­heid en onvol­ko­men vrij­heid?

Wat moeten we leren van ‘The Voice’?

DERDE ZONDAG DOOR HET JAAR C

ZONDAG VAN HET WOORD VAN GOD

Patroons­feest en (ruim) 150 jaar kerk en feest van H. Sebastianus

Geraakt

Mis­schien is het U ook weleens over­ko­men
dat U geraakt werd door het Woord van God,
gewoon door een bepaald woord of een zin
die U hoorde of las.

Een zieke

Ik was bij een erns­tig zieke
met de heilige communie
en ik las een stukje voor uit het Johannes-evan­ge­lie:
“Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt,
heeft eeuwig leven (...)
Wie dit Brood eet
zal in eeuwig­heid leven”.
Ik had nog gedacht
dat dit stukje evan­ge­lie
mis­schien wat moei­lijk zou zijn,
dat deze woor­den niet goed zou­den over­ko­men,
maar voor de zieke waren dit
precies de woor­den die zij nodig had
en die haar raakten in haar ziel,
ze vervul­den haar met dank­baar­heid.

Sebastianus

Na­tuur­lijk moet zoiets ook
met de heilige Sebastianus zijn gebeurd.
Hij moet wer­ke­lijk geraakt zijn
door een ont­moe­ting met Jezus Christus
want hij was zo vol vuur
dat hij weer terug ging naar de keizer
die hem een eerste keer wreed had laten mar­telen
door pijlen op hem af te laten schieten,
wat hij maar net aan had overleefd.
Sebastianus was vol vuur om mensen in zijn omge­ving
te winnen voor Jezus Christus, het geloof en de Kerk;
dat bepaalde zijn denken en zijn doen.
Wist U trouwens dat Sebastianus
de eeuwen door bij­zon­der werd aan­ge­roe­pen
ten tijde van epidemieën?
Vroe­ger was dat vooral de pest,
maar nu kan een gebed tegen Corona
op voor­spraak van de heilige Sebastianus
beslist geen kwaad!

Een jongeman werd geraakt...

We horen het Woord van God mis­schien hon­derd keer
en toch kan het de keer daarna ons ineens diep raken.
Het was toen op dat moment
precies het goede woord voor ons.

Deze week werd de heilige Antonius Abt her­dacht.
Hij was tegen de twin­tig
toen zijn beide ouders waren gestorven
en hem een aanzien­lijk vermogen toeviel.
Hij kwam in de kerk
en hoorde het evan­ge­lie voorlezen
van de rijke jongeman,
waarin Jezus zegt:
“Als je volmaakt wil zijn,
verkoop dan alles wat je bezit
en geef het aan de armen”.
Die woor­den sloegen bij hem in als een bom,
hij voelde: dat is voor mij,
ik moet dat doen.
En zo gebeurde.

Geraakt... maar dan...

Een ongelo­vi­ge arts en bioloog,
atheïst, een groot weten­schapper,
Nobel-prijswin­naar zelfs, Alexis Carrel,
kwam uit nieuws­gie­rig­heid naar Lourdes
en zag voor zijn ogen een won­der gebeuren:
een doodzieke vrouw genas, onverklaar­baar.
Hij geloofde niet,
zocht in zijn trots allerlei ver­kla­ringen,
maar kon het toch niet loslaten.
Hij keerde naar Lourdes terug
en hoorde in de basiliek
de lofzang van Maria zingen:
“Hoog verheft mijn hart de Heer.,
Van vreugde juicht mijn geest
om God mijn red­der...
Wonder­baar is het wat Hij mij deed”.
Die woor­den hoorde hij
en wat, waarom en hoe,
niemand kon het verklaren,
maar tij­dens het horen van die woor­den,
braken ineens de dijken van zijn ver­de­di­ging door,
de muren van zijn ongeloof zakten in elkaar...

Kost­baar moment

Mis­schien was er ook iets dat U heeft geraakt
in de loop van uw leven...
Het kan een woord zijn geweest uit de bijbel,
of een ander woord of een erva­ring
waarin God of Maria uw ziel heeft aan­geraakt
en dat was dan een heel kost­baar moment!

Het Woord van God, hoe het ook tot ons komt,
kan dus weer­klin­ken in ons hart, in onze ziel
en ons een weg wijzen
waardoor we aanvoelen:
“Dat moest ik maar eens doen,
zo is het goed, dat is voor mij,
zo heb ik Onze Lieve Heer leren kennen,
zo wordt mijn leven mooi en gees­te­lijk rijk”.

De lezingen

Dat is het wat we vandaag
ook in de lezingen zien:
in de eerste lezing en in het evan­ge­lie.
In de eerste lezing
werd het boek van de Wet voor­ge­le­zen.
Dat is een deel van de bijbel, van het Oude Testa­ment
en in die tijd van Ezra en Nehemia
was dat hand ge­schre­ven boek
weer terug gevon­den.
De mensen die het hoor­den
wer­den geraakt
en ze barsten allemaal in tranen uit,
zo ontroerd waren ze
en zoveel spijt had­den ze
over wat ze ver­keerd had­den gedaan.

In het evan­ge­lie was het Jezus zelf
die het woord van God voorlas,
een stukje uit de profeet Jesaja
over de Geest des Heren
die over Hem geko­men was.
En de mensen zijn diep onder de indruk.

Zij voel­den aan dat die woor­den van God kwamen,
dat ze goed waren,
dat ze een weg, een rich­ting wezen
en ze waren onder de indruk.

Zo gaat het vaak:
mensen hebben ten diepste eigen­lijk vaak
een aanvoelen van wat goed is en kwaad,
wat van God komt en wat niet
en welk woord ons rich­ting wijst.

The Voice...

We zijn deze week na­tuur­lijk allemaal
geschokt geweest over het gebeuren
bij the Voice of Holland.
Zoveel jonge vrouwen
die - vaak voor hun leven - bescha­digd zijn.
Na­tuur­lijk hebben de daders
ergens wel geweten
dat het niet goed was wat ze deden,
maar ze zullen die gewetensbezwaren
hebben wegge­praat, gebaga­telliseerd
en anders ingekleurd, met een eigen verhaal
en hebben gedacht dat zij met hun status
dit wel kon­den doen;
lust en beko­ring deden de rest.

Er zijn begeertes en verlangens
die mensen blind kunnen maken en doof.
En hoe ver­der ze gaan op de weg
die deze begeertes wijzen,
hoe moei­lijker het wordt
om terug te keren op hun schre­den,
dan wordt het een ingesleten patroon,
een cultuur, een gif­tige cultuur.
Dat hebben we gezien bij The Voice.

Neem je geweten serieus!

Maar het laat ons zien
dat we heel serieus moeten nemen
wat ons geweten ons zegt,
dat het be­lang­rijk is
om erns­tig op te nemen
dat Woord van God
dat weer­klinkt in onze ziel.

Open voor Gods Woord

Sebastianus heeft dat gedaan.
Hij is zover gegaan
dat hij bewust
zijn leven heeft gegeven
voor de goede zaak van Jezus Christus.
Deze kerk is aan hem gewijd.
150 jaar staat deze kerk open
voor ie­der­een die wil zoeken naar God,
naar wat Zijn Woord aan ons wil zeggen.
Wie ervoor open staat
is o, zo welkom
en we hopen dat ieder die hier komt
geïnspireerd weer weg zal gaan
en dat goede Woord,
die blijde bood­schap
in praktijk gaat brengen.
Dat is de Bood­schap die we hier brengen.
Van harte proficiat
met de afslui­ting van het jubileum­jaar
en met het feest van Sebastianus!