Houd Hem vast!

Christe, teneamus Te

2 Februari, Maria Licht­mis, Opdracht van de Heer in de tempel, is een bij­zon­dere dag. Niet alleen door de bij­zon­dere li­tur­gie met de licht­pro­ces­sie, maar ook omdat het de dag is van het (aan God) gewijde leven: reli­gi­euzen en andere God gewij­den waren vandaag bij­zon­der in ons gebed.

Helaas was de ont­moe­ting voor de reli­gi­euzen die we ge­woon­lijk hebben nog niet voor­zien, zo kort na het vrij­ge­ven van de ergste lock down maar nog steeds met grote voorzich­tig­heids­maat­re­ge­len.

In de ka­the­draal was een pontificale avond­mis. Na afloop van de Mis was er aanbid­ding en gelegn­heid om de H. Blasius­ze­gen te ont­van­gen

Deze dag was ook de trouw­dag van mijn ouders en dat was voor mij per­soon­lijk ook bij­zon­der, twee dagen na het over­lij­den van mijn moe­der. Ik heb in de Mis na­tuur­lijk aan mijn beide ouders gedacht.

Homilie

Wanneer tel je mee?

OPDRACHT VAN DE HEER IN DE TEMPEL - MARIA LICHTMIS

Licht

Het licht dat we hebben gedragen
herinnerde ons aan Christus
het Licht van de wereld
dat ook onze schre­den verlicht.
Welke weg moet ik gaan?
Welk pad moet ik op?
Welke stap zal ik zetten?
Het ant­woord ligt
in die uit­no­di­ging van Jezus:
“Volg mij”.

Hem vast­hou­den

De wapen­spreuk van mgr. Van Dode­waard,
een vroe­gere bis­schop van Haar­lem, luidde:
“Christe, teneamus Te”,
Christus, laten we U vast­hou­den.
Dat hebben uitge­beeld
door de kaars die we droegen.
We hou­den U vast, Licht der wereld,
licht van ons leven!
Dat vlammetje is weer uitgeblazen
en de kaars hebben we neer­ge­legd,
maar laat de wer­ke­lijk­heid blijven:
Jezus Christus, U hou­den we vast,
U bent onze leidsman, ons licht.

Doopsel

Jezus werd in de tempel
aan de Heer toege­hei­ligd, toegewijd.
Dit moment doet ons na­tuur­lijk
aan ons doopsel denken
toen wij onder Gods bescher­ming zijn gesteld,
wer­den geheiligd en toegewijd
en voor ons een kaars werd ontstoken,
mis­schien toen nog vastge­hou­den,
in onze naam,
door onze peter of meter.

"Denk aan je doopsel"

Ik moet nog vaker denken
aan de h. paus Johannes Paulus II,
bij de grote slot­mis in het open veld
aan het einde van de wereld­jon­ge­ren­da­gen in Toronto.
Toen het zachtjes begon te regenen,
riep hij over het veld:
“Denk aan je doopsel!”
Dat is een prach­tige uit­no­di­ging:
denk bij de weg die je kiest,
ook bij wat je over­komt,
het pad dat je gaat,
aan je doopsel,
aan je waar­dig­heid als gedoopte,
aan het feit dat je een christen bent.
Na­tuur­lijk, we zijn allemaal zwakke mensen,
maar die waar­dig­heid is onze roe­ping
en die geeft ons de kracht
om ons telkens weer op te richten,
op te staan en ver­der te gaan:
“Volg Mij”.

Een andere, diepere kijk

Jezus en Zijn ouders
ont­moe­ten in de tempel
twee mensen
die dat hun leven lang hebben gedaan:
Simeon en Hanna.
Zij leven met God,
een toegewijd, toege­hei­ligd leven.
Altijd zijn ze trouw ge­ble­ven,
al ging de wereld rond hen
ook z’n eigen gang.
En het is eigen­lijk dui­de­lijk uit dit evan­ge­lie:
zij hebben een veel diepere kijk
op de wereld en de dingen van het leven gekregen.
We wor­den allemaal gevormd door de weg
die we gaan
en als het een weg is met God,
dan zal dat je ook vormen en rich­ting geven.

Zien wat écht gebeurt

Stel U voor, die drukke tempel,
ie­der­een loopt er heen en weer;
som­mi­gen zijn bezig met handel:
de verkoop van offerdieren
en geldwissel
voor het speciale tempel­geld
waar­mee de offerdieren wer­den gekocht.
Ie­der­een is druk
en loopt maar heen en weer,
maar twee mensen zijn er
temid­den van die vele mensen
die zien wat daar écht gebeurt:
het heil voor de volkeren,
het licht van de wereld
wordt de tempel binnen­ge­dragen!

Zo tel je mee

Mis­schien hebben velen gedacht:
Ach, die twee,
die tellen niet mee,
ze zijn geen handelaren,
ze zijn niet aanzien­lijk, geen notabelen,
maar ze zijn toegewijd en toege­hei­ligd.
Bij hen moet je zijn!
Wil je mee­tellen,
ga dan met hen mee
en volg hen na...!

Maria

Geen ander heeft dat zo gedaan
als Jezus’ moe­der Maria.
We danken God voor haar toe­wij­ding,
voor haar moe­der­lijke zorg,
haar liefde voor ons allen.

Dat zij ons mag helpen
om mee te tellen
niet voor het oog van de wereld,
maar voor Gods aanschijn,
bij die ontel­ba­re menigte
willen we horen!

Toegewijd leven

En bid­den we voor alle mensen
die zich hebben toegewijd aan God,
mis­schien ook op een bij­zon­dere manier
in het kloosterleven
of door een andere vorm van toe­wij­ding,
dat zij die roe­ping mogen leven
en in die toe­wij­ding
gelukkig zijn.

Maar we doen allemaal mee:
Denk aan je doopsel!