‘Walk for Homs’

Pater Frans van der Lugt en zijn werk herdacht

Dins­dag­och­tend 5 april vond in de Obrecht­kerk (O.L. Vrouw van de aller­hei­ligste rozen­krans) in Am­ster­dam een gebeds­vie­ring plaats als start van de ‘Walk for Homs’ een meer­daag­se pelgrims­tocht te ge­dach­te­nis aan de in 2014 in Homs (Syrië) vermoorde Jezuïet, pater Frans van der Lugt. Zijn nichtje Anne-Claire had het ini­tia­tief geno­men en er is veel belang­stel­ling voor, ook van media.

De kerk

Omdat er flink gewandeld moest wor­den (28 km), begon de dag al op tijd: om 9.00 uur waren ruim zeven­tig mensen in de kerk bijeen geko­men om pater Frans van der Lugt te gedenken. Waarom daar? Dit was de kerk van hem en zijn familie in een deel van zijn jeugd. Achter in de kerk hangt een portret van Van der Lugt met een tekst die zijn leven en werk gedenkt.

Mede­wer­kers aan de vie­ring

Tijdens de vie­ring, voor­be­reid door Geert van Dartel, spraken Anne-Claire en broer Henri over hun erva­ringen met Frans van der Lugt (foto onder). Nita van Bergen ontstak de kaarsen als teken van bede om licht in de duisternis van het geweld en de oorlog die Syrië (en andere delen van de wereld) al zo lang kwellen. Mark Beumer vezorgde de muziek, Conny van Uden-Bossink las een medi­ta­tie van pater Frans over het Zacheüs-evan­ge­lie en Geert van Dartel sprak voor­beden uit.

Aan het einde van de gebeds­vie­ring verlieten we ge­za­men­lijk de kerk om voor de deur een groeps­foto te maken met degenen die gingen wan­de­len (naast mij staat Anne-Claire van der Lugt).

Onder­steu­ning

De pelgrimage wil een onder­steu­ning zijn ook voor het werk van pater Frans van der Lugt en een aantal projecten steunen die hij heeft opgezet of die ter ere van hem zijn opgezet, zoals Frans van der Lugt Centre, Homs, Al Ard (‘Het land­goed’) in Al-Qusayr en Education for All, in de omge­ving van Damascus.

Hier­on­der het ope­nings­woord, een gebed (met teksten deels ontleend aan werk van pater Frans) en een over­we­ging die ik tij­dens de vie­ring heb uit­ge­spro­ken. De over­we­ging werd gehou­den naar aan­lei­ding van het evan­ge­lie over Zacheüs (Lc. 19, 1-10) en de in­ter­pre­ta­tie daar­van van pater Frans van der Lugt.

"Laten we voort­gaan (Ila-Al-Amam)"

(woor­den van pater Frans van der Lugt, 1938-2014)

GEBEDSVIERING TER GEDACHTENIS AAN PATER FRANS VAN DER LUGT S.J.

Opening

Harte­lijk welkom aan de deel­ne­mers aan de Walk for Homs, aan Anne Claire van der Lugt, die het ini­tia­tief geno­men heeft, familie Van der Lugt en U allen in deze kerk die zozeer verbon­den is met het leven van pater Frans van der Lugt, die aan het Ignatius­col­lege in deze stad zijn middel­ba­re school voltooide.
We staan stil bij het leven van Abouna Frans en het leven van de mensen voor wie hij zich inzette, bij de vluch­te­lingen en alle mensen in Syrië en het werk dat Frans van der Lugt heeft geïnitieerd. Ik spreek graag de hoop en de ver­wach­ting uit dat deze pelgrims­tocht daar een mooie bijdrage aan zal geven.

Gebed

(geïnspireerd door de woor­den van pater Frans van der Lugt)

Hemelse Vader,

Sta uw mensen bij opdat zij zich niet laten overwel­digen door droef­heid en wanhoop, al zullen deze gevoelens steeds om het hoekje loeren als we de toestand voor ogen hebben waar de wereld op zoveel plaatsen, waar Syrië zich in bevindt. Door­heen alle moei­lijk­he­den klampen wij ons vast aan de hoop.

Geef dat allen die delen in het lij­den en allen die het lij­den zien elkaar helpen om die tij­den door te komen en solidair te zijn. Geef ons het licht van het geloof en het ver­trouwen dat ons zal helpen om aan nieuwe horizonten de hoop te ontwaren.

Hemelse Vader, wij berei­den ons voor op het feest van Pasen, feest van Jezus’ opstan­ding uit de dood, van de overgang van de dood naar het leven. Het leven ontsp­ringt uit een donkere afgrond en zij die in het duister zijn zien een schit­te­rend licht. Mogen allen die in oorlog, armoede en verdruk­king leven nu dit nieuwe leven ervaren, ook hier al en nu in hun bestaan. Mogen Syrië, Oekraïne opstaan tot nieuw leven en vrede, vrij­heid, broe­der­schap kennen.
We vragen het U door Christus onze Heer.

Amen

Je bent bemind

Onvoor­waar­de­lijk

Het evan­ge­lie over Zacheüs
en de woor­den die we zojuist hoor­den
van pater Frans van der Lugt,
maken dui­de­lijk
wat er kan gebeuren
als een mens mag ervaren
dat hij of zij geliefd is.
De erva­ring te wor­den bemind
met een zelve­loze liefde,
onvoor­waar­de­lijk,
niet uit motieven
die toch ergens weer egocentrisch zijn:
die erva­ring van be­lan­ge­loze liefde
is fun­da­men­teel voor een mens,
voor de maat­schap­pij, voor de vrede, voor de wereld.
Als je je bemind weet,
zul je vrede in jezelf kunnen ervaren.
De erva­ring van die zelve­loze liefde
zal normaal ge­spro­ken in­spi­re­ren
om zelf zo te leven en lief te hebben.
Haat, oorlog en geweld
komen niet zel­den voort uit een erva­ring
van niet bemind te zijn.

Christen-zijn

De basis-erva­ring van christen zijn
is precies dát:
je bent bemind,
je bent aanvaard.
Iemand is voor jou ter wereld geko­men
om Zijn leven voor je te geven uit liefde
om jou gelukkig te maken
en vrede te geven:
Jezus Christus.

Geen wapen dan de liefde

We gedenken dat juist in deze weken van de lij­dens­tijd.
Om Jezus heen staan mensen die macht willen hebben,
die een positie claimen,
hun “ik” willen laten zegevieren.
En Jezus staat daar, weerloos,
geen ander wapen dan de liefde,
maar Hij gaat door, loopt niet weg,
volhardt in de gave van Hemzelf ten einde toe.
Niet omdat de mensen die Hij liefheeft
Zijn liefde door hun pres­ta­ties hebben ver­diend,
maar omdat Hij goed is.

Alleen de liefde zal alles ver­an­de­ren,
omdat alleen door de liefde
het hart van de mens
ten goede wordt veran­derd.
Dat is het verhaal van Zacheüs.

De idealen van pater Frans

Dat is ook het verhaal van het leven
van Frans van der Lugt.
Ik heb hem nooit per­soon­lijk gekend,
maar toch enigszins een aparte band met hem
doordat we een tijd
dezelfde gees­te­lijk leidsman hebben gehad.

Het werken van pater Frans van der Lugt
werd ge­ken­merkt door het beleven
van die onvoor­waar­de­lijke liefde.
Die bracht hij tot uitdruk­king op het eind van zijn leven
door niet geëvacueerd te willen wor­den
maar te blijven voor zijn mensen,
de zieken en hon­ge­ren­den
in de bele­gerde stad Homs,
door er voor ie­der­een te zijn,
chris­te­nen en moslims,
onderling begrip te kweken
tussen mensen van ver­schil­lende religies,
door er te zijn op de eerste plaats voor de mensen
van wie hij geen voor­de­len kon ver­wach­ten,
die het niet kon­den vergoe­den,
mensen met een beper­king,
zwakkeren, gees­te­lijk of licha­me­lijk.
Eerst de ander, dan jezelf.

Als de liefde moet zwijgen...

Over­mor­gen is het acht jaar gele­den
dat hij werd vermoord,
vlak voor zijn ver­jaar­dag.
Wie, waarom?
Veel is ondui­de­lijk,
maar één ding is zonneklaar:
Als onvoor­waar­de­lijke liefde
het zwijgen krijgt opgelegd,
leeft zij toch door;
die zal eer­der krachti­ger door­gaan
omdat het geweld­da­dige einde
dat zo in tegen­spraak was
met de geest die hij heeft geleefd,
juist inspireert om die geest vast te hou­den,
die niet los te laten
en juist met extra inzet te beleven.

Walk for Homs

Dat komt tot uiting
in het mooie ini­tia­tief “Walk for Homs”,
dat de geest en het ge­dach­te­goed
van pater Frans van der Lugt
wil vast­hou­den
en zijn werk
voor jon­ge­ren,
mensen met een beper­king,
vluch­te­lingen
en voor het weder­zijds begrip
van mensen uit alle religies
wil laten door­gaan.
Laten we bid­den
dat Gods zegen
daarop mag rusten
en be­lan­ge­loze, zelve­loze liefde
de ver­hou­dingen in deze wereld
steeds meer mogen gaan bepalen.
Geen agressie, geen geweld, geen oorlog,
weet dat je bemind bent
en ge­roe­pen
om lief te hebben.