Zalig Pasen!
Een Paaswens met twee gedichten
Van harte wens ik U allen een zalig en gezegend Paasfeest! De steen op het graf en de dood en duisternis daarbinnen zijn ook een teken van de steen op het hart en het gebrek aan perspectief van wie geen hoop hebben. Het stralend licht van de opgestane Heer vervult ons met nieuwe hoop en vreugde. Moge de Paaswens van de Verrezene "Vrede zij u" meer werkelijkheid worden in de wereld, in ons leven en in ons hart. Twee gedichten van Antonio (pseudoniem), die ik ontving mogen deze wens onderstrepen.
Het tweede sluit in feite aan bij de woorden van de overweging die ik op Goede Vrijdag heb gehouden. Dank aan de dichter!
Geve God
Geve God dat alle oorlog
aan een einde komen mag.
Geve God steeds in het kielzog
van de nacht een nieuwe dag.
Moge God ons steeds weer treffen
met vernieuwde levenskracht.
Geve God dat wij beseffen
dat we Thuis worden verwacht.
Geve God alwie in Hèm leeft
een goedgunstig levenslot.
Geve God dat niet slechts Híj geeft,
maar ook wij; dat geve God.
Antonio
Nú kiezen!
Wat hangt Gij daar, al aan dat kruis,
bewegingloos te lijden?
Ik loop snel door en ga naar huis,
want het zijn drukke tijden.
Vergeef het mij, het is zo druk,
ik kan nu echt niet komen.
Economie, ik werk me stuk
en heb geen tijd voor dromen.
Pas als ik vast loop en ik strand,
niet verder meer wil leven,
dan zoek ik pas weer naar Uw hand
en vraag mij te vergeven.
U vraagt mij nu reeds hoe het staat:
volg ik U op Uw paden?
Hopelijk is het niet te laat;
Uw komst laat zich niet raden.
Antonio
