Arsacal
button
button
button
button


We herdenken hen die voor onze vrijheid vielen....

Dodenherdenking in Lourdes

Overweging Bezinning - gepubliceerd: woensdag, 4 mei 2022 - 808 woorden

In twee groepen wer­den ook tij­dens de Lourdes­bede­vaart in een korte plech­tig­heid door de Neder­landse pelgrims al de slacht­of­fers her­dacht die voor onze vrij­heid hun leven hebben gegeven. Bij deze her­den­king heb ik de hierna volgende woor­den ge­spro­ken, die ook in ons bisdom­blad Samen Kerk als woord van de bis­schop wor­den ge­pu­bli­ceerd.

De eerste her­den­king was in de kleinere groep van het accueil voor mensen die meer zorg nodig hebben. De tweede her­den­king was in de grote groep van pelgrims: daar zag ik voor het eerst met hoeveel mensen we eigen­lijk wel in Lourdes zijn...

Moedig en principieel...

De her­den­king van de oorlogsslacht­of­fers en vie­ring van de be­vrij­ding kregen dit jaar een bij­zon­der accent. We wer­den binnen Europa opnieuw met oorlog gecon­fron­teerd en hoor­den avond aan avond over de gruwelen daar­van. Op 15 mei vindt de heilig­ver­kla­ring plaats van de Karmeliet Titus Brandsma die zich in de tweede wereld­oor­log heeft on­der­schei­den door moed en verzet tegen de natio­naal-socialis­tische ideo­lo­gie. Wat heeft dit alles ons te zeggen?

Heilige pater Titus

Zonder aarzelen koos Pater Titus in 1940 de kant van de katho­lie­ke lei­ders die zich tegen het Nazisme ver­zet­ten. Hij was hoog­le­raar aan de katho­lie­ke uni­ver­si­teit van Nijmegen. Namens de bis­schop­pen ging hij bij de redacties van de vijf­tien be­lang­rijk­ste katho­lie­ke bla­den langs om die te overtuigen geen adver­tenties van de NSB te plaatsen.

Joden­ver­vol­ging

Titus heeft zich verzet tegen Nazi-rassenleer en tegen de Joden­ver­vol­ging en liet volgens een ge­tui­ge­nis van de directeur van die school Joden onderduiken in de HBS die hij in Oss had opgericht.

Dachau

Begin 1942 werd hij door de Duitsers opgepakt en vast­ge­zet eerst in de ge­van­ge­nis van Scheve­ningen, later in Kamp Amersfoort, Kleef en Dachau. Zijn geest bleef sterk en hij bleef anderen troosten, biecht horen, zon­der te klagen. Erns­tig ziek en uitgemer­geld is hij daar gestorven, moge­lijk door een dode­lijke injectie.

NSB

De Neder­landse bis­schop­pen had­den al in 1934 het natio­naal so­cia­lis­me ver­oor­deeld en in 1936 bepaald dat katho­lie­ken die daar steun aan verleen­den niet tot de sacra­menten kon­den naderen. Na de Duitse bezet­ting van ons land, wer­den de bis­schop­pen onder druk gezet om die bepaling weer in te trekken. Som­mi­ge katho­lie­ken wankel­den; zo werd de katho­lie­ke burge­mees­ter van Castricum enige tijd lid van de NSB.

Het blijft ‘nee’

Maar bis­schop Huibers van Haar­lem bleef net als de andere bis­schop­pen heel beslist. Zo liet hij de pastoor van Overveen weten dat hij NSB-ers niet mocht toelaten, zelfs “al zou de hoogste Duitse instantie dit verzoek onder­steunen, dan moet u nog ‘nee’ zeggen”.

De paus is dank­baar

De latere bis­schop van Haar­lem, mgr. Hans van Dode­waard, stu­deerde toen in Rome. Van paus Pius XII kreeg hij tij­dens een au­diën­tie deze bood­schap mee: “Zeg aan de bis­schop­pen dat de paus dank­baar is voor hun hou­ding”.

Veroor­de­ling van anti­se­mi­tisme

Toen de dis­cri­mi­na­tie van de Joden begon en in 1941 Joodse kin­de­ren van de scholen moesten wor­den weg­ge­stuurd, verbood mgr. Huibers de school­besturen dat te doen. En het jaar daarop toen overal bordjes “Voor Joden verbo­den” verplicht wer­den, verklaarde de bis­schop zon­der omwegen dat dit niet kon: die bordjes zijn “een uiting van principieel anti­se­mi­tisme en dat is onmen­se­lijk en onrecht­vaar­dig”. Pa­ro­chie­hui­zen mochten daar niet aan mee­werken. En zo ging het ver­der...  

Kar­di­naal de Jong

Ook andere bis­schop­pen waren zeer moe­dig: aan kar­di­naal Jan de Jong, de aarts­bis­schop van Utrecht in oorlogs­tijd, zal in sep­tem­ber daarvoor postuum de Yad Vashem onder­schei­ding wor­den uit­gereikt. Hij leidde het gemeen­schap­pe­lijk verzet van de bis­schop­pen tegen het Nazisme en de Joden­ver­vol­ging.

Oekraïne

Ook nu zijn er in oorlogs­tijd moe­dige mensen. Af en toe komen de berichten daarover uit Oekraïne door: lei­ders die op hun post blijven en zich dui­de­lijk uit­spre­ken, mensen die anderen trachten te red­den uit barre omstan­dig­he­den, jour­na­listen die met gevaar voor eigen leven berichten over oorlogs­misda­den, pries­ters en leken die de zwaksten proberen te steunen, enzo­voorts.

Engel of duivel

Het kwaad is monster­lijk sterk, maar ook de zachte kracht van het goede en de dui­de­lijke keuze voor wat waar­heid is en recht laten zich nu zien. In moei­lijke, hef­tige situaties komt niet alleen de duivel in mensen naar boven, maar ook de engel laat zich zien door kracht en goed­heid.

Moedig en principieel

Zullen wij de moed hebben om in moei­lijke situaties goed te spreken en te han­de­len? Zullen we de kracht hebben om niet voor het kwaad te bezwijken, maar moe­dig en principieel te zijn? Zullen we zo sterk zijn dat we niet ons eigen gemak of materieel voor­deel kiezen, maar wat wáár is en goed? Ik hoop het en daar bid ik voor. Want daar waar iemand moe­dige en principiële keuzes maakt, laat hij of zij zien wie hij is en komt de ware schoon­heid van zijn/haar mens-zijn naar voren.

 

+Johannes Hendriks
Bis­schop van Haar­lem-Am­ster­dam

post deze webpagina op: Facebook X / Twitter

Fotoserie

Klik op een foto voor een uitvergroting.
Terug