Feest van Onze Lieve Vrouw ter Nood, gevierd in Heiloo

Feest bij 't Putje: 'Neem mijn plaats even in...'

Zater­dag 28 mei is de feest­dag van Onze Lieve Vrouw ter Nood in het bisdom Haar­lem-Am­ster­dam. Die dag wordt na­tuur­lijk groots gevierd in het hei­lig­dom in Heiloo. Ik was er voor de Mis en pro­ces­sie, de dag erna is mgr. Punt er voor de heilige Mis en pro­ces­sie om 19.00 uur. En deze zater­dag was er bovendien van 14.00 tot 16.00 uur een benefiet­con­cert voor Oekraïne.

Veel te doen

Er zijn veel ac­ti­vi­teiten in het hei­lig­dom: dit weekend is er een Cursillo-weekend en de ko­men­de week toe­wij­ding aan Maria. Een over­zicht van de ac­ti­vi­teiten vindt U op de web­si­te van het hei­lig­dom van O.L. Vrouw ter Nood. Aan het benefiet­con­cert nemen ver­schil­lende koren deel en er zijn veel Oekraïense mensen bij aanwe­zig.

Aan­stel­ling

Tijdens de Mis van 10.30 uur, die ik heb in con­ce­le­bra­tie met de jarige rector Jeroen de Wit heb gece­le­breerd, wer­den de heer en mevrouw Carolijn en Joris van Voorst tot Voorst aan­ge­steld tot bui­ten­ge­woon be­die­naar van de heilige communie. Zij hebben de cursus gevolgd die daarvoor wordt gegeven door pastoor-deken Floris Bun­scho­ten en zijn in en rond het Hei­lig­dom actief, onder meer voor de aanbid­ding. Nu mogen zij het Sacra­ment uitstellen als er geen pries­ter of diaken is en ook de heilige communie naar de zieken brengen.

Zang

De se­mi­na­risten zongen bij deze Mis onder lei­ding van pastoor Álvaro Rodriguez Lucque vn de pa­ro­chies van de Water­kant, tevens muziek­do­cent aan het semi­na­rie. Onder meer werd het nieuwe lied ter ere van Onze Lieve vrouw ter Nood gezongen. Na de Mis was er een licht­pro­ces­sie door het park van het Hei­lig­dom naar de genade­ka­pel.

• De H. Mis is nog te volgen op het YouTube­ka­naal

Homilie

Onze Lieve Vrouw ter Nood Heiloo, 28 mei 2022

Waar de hemel de aarde raakt

Het is goed dat u geko­men bent
om samen dit feest te vieren.
Al meer dan zes­hon­derd jaren
komen mensen naar deze plaats
om Maria als Onze lieve Vrouw ter Nood te eren,
sinds hier in 1409 een kapel werd gebouwd
en de Runx­putte is waar­schijn­lijk nog veel ouder
en heeft moge­lijk te maken
met een Noorman die christen werd.
We zijn hier dus op een plaats
waar de hemel al vele eeuwen
de aarde raakt
en waar vele mensen gebedsverho­ringen,
troost en kracht hebben gevon­den.

Noveen­kaarsen voor zoveel noden

De vele noveen­kaarsen in de genade­ka­pel
getuigen ervan
dat velen Maria
op deze mooie en bij­zon­dere plaats
weten te vin­den.
Daar ben ik dank­baar voor,
want mis­schien dat we soms denken
dat het allemaal goed gaat in ons land,
maar we wor­den gecon­fron­teerd
met oorlog in de wereld en allerlei nood­si­tua­ties,
met nu al hon­derd miljoen vluch­te­lingen
in de hele wereld;
vele mensen hebben schul­den, om maar iets te noemen
en in ons land missen velen de vei­lig­heid
en geborgen­heid van een goed gezin,
het is steeds moei­lijker gewor­den voor mensen
om duurzame relaties aan te gaan
en een vaste huwe­lijks­band.
Toch is het dat wat we ieder kind zou­den gunnen:
een goed en veilig gezin,
een fijne thuisbasis,
een lief­heb­bende vader en moe­der.
Er is veel onmacht op het gebied van relaties
en ik zou U willen vragen
om ook de ge­zin­nen, de families
bij­zon­der in uw gebed te gedenken
en om de genade te vragen
van chris­te­lijke, sacra­men­tele hu­we­lij­ken
en hulp voor relaties in crisis.

Moeder voor allen

Maar Maria is een moe­der voor allen,
wie je ook bent en wat er mis­schien in je leven
ook niet liep volgens het ideale plaatje.
God houdt van jou, van U, van ons zoals we zijn,
Maria zorgt voor ons met moe­der­lijke liefde,
wie we ook zijn
en wat je ook achter de rug hebt,
niemand is voor haar te min.

Zo is zij voor ons

We hebben net het evan­ge­lie gehoord
van Maria die naar Elizabeth gaat
om haar bij te staan
en die daar haar grote dank­lied,
het Mag­ni­fi­cat zingt:
haar eigen klein­heid en Gods groot­heid,
bezingt zij daar.
Zo is Maria ook voor ons:
zij verlangt ernaar ons bij te komen staan,
zoals zij eens naar Elizabeth ging;
en zij verlangt ernaar samen met ons
een lied van lof en dank­baar­heid te zingen,
een lied van onze eigen klein­heid en gebrekkig­heid,
van ons on­ver­mo­gen ook
en tege­lijk van Gods groot­heid
en Zijn welda­den.

Ging het fout?

Is er mis­schien veel fout gegaan in je leven?
Heb je veel zon­den gedaan?
Had je dingen anders moeten doen?
God houdt juist extra veel van jou,
Maria heeft een extra groot hart voor jou,
want haar Zoon, Gods Zoon
is geko­men voor de zon­daars, voor de kleinen.

God houdt in feite meer van jou
als je ziet dat je een zon­daar bent,
een mens met fouten en tekorten,
meer dan wanneer je denkt dat je perfect bent
en dat alles goed is wat jij doet.
Denken dat je het perfecte plaatje biedt
is gewoon niet chris­te­lijk.
God houdt van kleine mensen,
van mensen die hun eigen wer­ke­lijk­heid aan­ne­men:
het is goed zoals ik ben,
ik mag er zijn met mijn min­pun­ten,
ik ben als deze mens ge­roe­pen
om Jezus te volgen en christen te zijn.

Beatrijs

Mis­schien kent U het verhaal van Beatrijs wel,
het is een verhaal, een oude legende
die ik en vele andere scholieren
hebben gelezen tij­dens de Neder­landse les op school.
Het is een Middelne­derlands verhaal
uit de veer­tien­de eeuw,
dat ook in andere talen en andere versies bestaat.
Het gaat dus over Beatrijs.
Beatrijs was een beeldschone
jonge kloosterzuster en kosteres
die een jeugd­liefde niet uit haar hoofd kon zetten.
Op een dag stuurde zij die jongen op wie zij verliefd was
vanuit het klooster een briefje
en samen vluchtten zij weg,
nadat Beatrijs haar habijt
aan de voeten van het Maria­beeld had neer­ge­legd.
Vele jaren leef­den zij in zonde,
zon­der God of gebod
en toen haar vriend haar verliet
ging zij in de pros­ti­tutie
om toch wat geld te verdienen voor haar kin­de­ren.
Zij was arm en vaak radeloos en beschaamd,
maar wel bad Beatrijs iedere dag even tot Maria.
Dat had zij vast gehou­den,
het was niet veel, maar toch...

Niet gemist

Na vele jaren komt zij
in de buurt van haar oude klooster
en hoort daar de hei­lig­heid roemen
van de zuster-kosteres:
een voor­beel­dige zuster,
maar met haar klooster­naam.
In een droom wordt zij ver­vol­gens aangespoord
om haar plaats in het klooster weer in te nemen
en dan blijkt dat zij alles vindt
zoals zij het had achter gelaten;
zij vindt haar habijt bij het Maria­beeld;
niemand had gemerkt dat zij weg was;
Maria had haar plaats in het klooster ingeno­men.
Beatrijs spreekt haar biecht,
voor haar kin­de­ren wordt goed gezorgd
en zij zet haar leven als zuster weer voort.
Zij mag opnieuw beginnen.

Neem mijn plaats in!

Het is een oud, bekend verhaal;
het nodigt ons uit
om met al onze klein­heid en zon­den
te ver­trouwen op de moe­der­lijke hulp van Maria.
God heeft haar aan ons gegeven
als begeleidster en liefde­volle Moeder.
Als we niet ons goede zelf zijn
mogen we dat rus­tig vragen:
Maria, Onze Lieve Vrouw ter Nood,
neem mijn plaats a.u.b. even in.

Sta ons bij!

Laat Maria naar je toe­ko­men,
zoals zij eens naar Elizabeth ging
en zing met haar, met Maria, het lied
van je eigen klein­heid en van Gods groot­heid
en van de liefde waar­mee Hij
ook op ieder van ons neerziet.
Onze Lieve Vrouw ter Nood,
bid voor ons
en sta ons bij!