Bedevaart naar Loreto met de Neocatechumenale gemeenschappen

Hoe is het huis van Nazareth in Loreto gekomen?

Zondag­avond kwam ik in Rome aan om iets mee te maken van de bede­vaart van Neo­ca­te­chu­me­nale Ge­meen­schappen vanuit Neder­land.

Passage

Voor onder meer de ge­meen­schap van Haar­lem was er een be­lang­rijke ‘passage’, een speciaal moment op deze weg die een catechumenaat is na het doopsel, om het christen-zijn te ver­die­pen. Ook van andere ge­meen­schappen uit ons bisdom waren er mensen en een flink aantal pries­ters was mee. Deze passage vond plaats in Rome en Loreto, ik ben bij het gedeelte in Loreto geweest. In Rome waren het de catacomben, de Sint Paulus buiten de muren en de Sint Pieter met het zon­dagse Regina Caeli (Angelus) die waren bezocht met vie­rin­gen, catecheses en medi­ta­ties.

Loreto

Op zon­dag was de groep ver­trok­ken naar Porto San Giorgio en Loreto. Het was mooi om het centrum in Porto San Giorgio te zien; ik was er nooit eer­der geweest, maar van­daar vin­den vanuit de Neo­ca­te­chu­me­nale Weg de toe­wij­zing van Se­mi­na­risten plaats en vaak de uitzen­ding van missie­ge­zinnen. Daar heb ik de maan­dag mee­ge­maakt met een catechese en de Lauden in porto San Giorgio en het bezoek aan de basiliek in Loreto waar het huis van Nazareth wordt bewaard in de basiliek. In dat huis brachten alle pelgrims een pelgrims­be­zoek (en er sloten nog ver­schil­lende Ita­li­aanse groepen aan) en met schrift­le­zingen en gebed kregen zij allen daar door mij de rozen­krans overhan­digd. Een mooi moment waarop ieder werd uit­ge­no­digd Maria gees­te­lijk op te nemen in zijn of haar leven.

Weerklank

De bede­vaart was een sterk moment op de geloofsweg van de deel­ne­mers. Dat kwam tot uiting in de erva­ringen die men tij­dens een "weerklank" kon delen voor­af­gaand aan de homilie die ik hield in de Eucha­ris­tie­vie­ring van die avond. Het was goed op deze wijze verbon­den te zijn met de pries­ters en de pelgrims, broe­ders en zusters van de ge­meen­schappen, waar­on­der die uit ons bisdom. Op een van de foto's sta ik met het verant­woor­de­lijke team voor Duits­land, Neder­land en omliggende lan­den.

Een on­ver­wacht college

Daarna dronken we thee (of iets anders) op een terras, waar een oude gedenksteen was aan­ge­bracht (zie foto) omdat dit de plaats was waar het huis van Nazareth was aangeko,en, voordat het terecht kwam op de hui­dige lokatie. Daar kwam toevallig (wat is toeval?) prof. Giorgio Nicolini aanlopen die zich in ver­schil­lende publi­ca­ties heeft uit­ge­la­ten over de ge­schie­de­nis van de over­bren­ging van het huis van Nazareth naar Loreto. Vanouds werd geloofd dat er sprake was geweest van een won­der­ba­re translatie van dit huis door engelen verricht, maar de laatste jaren is een andere ver­kla­ring opge­ko­men, name­lijk dat de over­bren­ging is gebeurd door een familie die Angeli heet. Voor deze optie zou­den er ook his­to­rische aan­wij­zingen bestaan, zoals door onder meer Michael Hesemann is verde­digd. Nicolini is het daar niet mee eens en meent dat die nieuwe hypothese ‘absurd’ is, waarvoor hij allerlei redenen aangeeft. Ik kan dat na­tuur­lijk niet goed beoor­de­len, maar het was bij­zon­der om op het terras een klein college te aan­ho­ren en zijn boeken overhan­digd te krijgen. En ik geloof zeker dat won­de­ren gebeuren...