Hoe weet je of het van de Geest komt?

Pinksteren in de kathedraal

Hoe weten we of iets van de heilige Geest komt? Soms zijn onze emoties heel sterk. In de homilie van het Pinkster­feest ston­den we stil bij de gaven van de Geest en onder­schei­dings­ver­mo­gen. De pilaren/zuilen van de ka­the­draal zijn voor­zien van kera­miek-ban­den met bloemen als teken van de gaven van de heilige Geest die over heel de ge­meen­schap komen. Ook aan het einde van de fees­te­lij­ke hoog­mis met het ka­the­drale koor, dwarrel­den de rozen­blaadjes uit de koepel...

Een bij­zon­der gezicht en een mooi teken van de uitstor­ting van de heilige Geest. Een groep vrij­wil­li­gers was daarvoor na de communie in de koepel geklommen. Dit schijnen ze ook in het Pantheon in Rome te doen. De ka­the­draal zal het daar wel van hebben afgekeken en het past heel mooi in onze ka­the­drale basiliek van Sint Bavo.

Het ka­the­drale koor met als dirigent Fons Ziekman en titulair organist Ton van Eck aan het orgel zong toepas­se­lijk de Mass in honor of the Holy Ghost van Herman Strategier en na­tuur­lijk allerlei mooie Pinkster­mu­ziek, Gre­go­ri­aans en meerstemmig.

Op ka­the­draal TV is de Mis nog na te beleven: Heilige Mis - Zondag 5 juni - Pink­ste­ren - YouTube

Onderaan nog twee foto's die ik mocht ont­van­gen

Homilie

ALS DE GEEST WORDT UITGESTORT...

PINKSTEREN KATHEDRAAL

Van harte een zalig Pink­ste­ren aan U allen;
we hebben de heilige Geest ont­van­gen
bij ons doopsel en ons vormsel;
dat de gaven van die Geest
krach­tig in ons mogen werken,
dat die gaven ons vervullen mogen,
dat wensen we elkaar vandaag van harte toe.

De gaven van de Geest

Als we denken aan de gaven van de heilige Geest,
gaan onze gedachten
naar wijs­heid, naar raad, sterkte, inzicht,
kennis, vroom­heid en eerbied voor God.
En vaak ook wor­den die gaven beti­teld
als “onder­schei­dings­ver­mo­gen”:
dat komt ongeveer op het­zelfde neer,
want onder­schei­dings­ver­mo­gen betekent
dat je het kaf van het koren mag kunnen schei­den,
mag kunnen on­der­schei­den
wat nu wer­ke­lijk be­lang­rijk is
en goed, waar en navolg­baar
en wat niet;
wat de goede keuze is.

Het zijn gaven!

Maar mis­schien wel het be­lang­rijk­ste
aan al die mooie eigen­schappen, die gaven van de Geest,
is dat het gaven zijn,
dat wil zeggen dat ze ons gegeven wor­den,
we hebben die niet uit ons­zelf.

Wat in ons zit

Sterker nog,
vaak zullen we ervaren
dat uit ons­zelf iets anders komt
omdat er iets anders in ons zit,
waar­van we ons moei­lijk los kunnen maken:
bij­voor­beeld emotie, kwaad­heid,
gekwetst­heid, jaloezie.
Als er iets gebeurt dat ons raakt,
ervaren we allemaal wel
dat het niet zo goed is
on­mid­del­lijk te rea­geren.
Wat er dan in ons zit,
is niet altijd het beste.
Je moet eerst afstand nemen.
Vaak denken we op het moment zelf
dat we helemaal gelijk hebben
en het goed zien,
maar zien we later
als we weer meer in evenwicht zijn,
dat het toch niet zo goed was.
Dat is het licht van de heilige Geest.

Wat emotie doet...

De nei­ging van de emotie is
om er veel over te praten met anderen;
de nei­ging van de Geest is
om het in stilte te over­we­gen.

Onze ge­schie­de­nis

Als we geraakt zijn
door iets wat gebeurt of wordt gezegd,
kan het bij­voor­beeld goed zijn
dat er iets meespeelt van vroe­ger
en het kan dan zelfs zijn
dat we ons dat helemaal niet bewust zijn.
Bij­voor­beeld: we wor­den geraakt
door iets wat iemand zegt of doet,
we voelen ons afgewezen, niet erkend.
Maar wat in feite mééspeelt is
onze eigen ge­schie­de­nis van afwij­zing,
van de liefde die we vroe­ger niet hebben gekregen.
En ieder mens verlangt trouwens wel
naar erken­ning en bevesti­ging.

Wat er achter zit...

Als we geraakt zijn
hebben we vaak niet alleen gerea­geerd
op de situatie die zich voordoet,
maar we hebben in feite ook
en mis­schien vooral gerea­geerd
vanuit iets van vroe­ger,
vanuit het verlangen naar bevesti­ging,
vanuit een sterk gevoel dat in ons zit
en wakker wordt ge­roe­pen
door iets wat ons gebeurt.
En hoe dan ook,
als er emotie in het spel is,
zien we alles vaak niet zo goed.
Om goed te rea­geren als zulke gevoelens meespelen,
moet er eerst wat afstand komen
en moet er een ander licht op de situatie schijnen,
dat niet van ons komt.
Dat is het licht van de heilige Geest.

Gegeven...

Het goede komt allemaal niet alleen uit ons­zelf,
het wordt ons gegeven;
je moet juist vaak los komen van jezelf
om dat goede, die wijs­heid, dat inzicht, de liefde
een kans te geven.

Opgesloten

We kunnen ons nu afvragen:
hoe is Poetin tot een oorlog geko­men?
Telden de tien­dui­zen­den slacht­of­fers niet mee?
Is hij mis­schien in een eigen wereldje gaan leven,
in een af­ge­slo­ten cocon,
zon­der zicht op de wer­ke­lijk­heid van een oorlog,
zon­der af te wegen wat voor leed
dat teweeg brengt?

Dat is een gevaar, ook in het klein
dat we op­ge­slo­ten blijven
in een eigen denk­we­reldje,
in onze emoties,
maar we moeten ons openen
om oprecht te zoeken
naar goed­heid en waar­heid, naar liefde en geloof.

Zelf­voldaan­heid is dan een blok­kade;
als je macht hebt, rijkdom of een hoge positie
praten de mensen je meer naar de mond;
wie van uit de kring om hem heen
durft Poetin tegen te spreken?

Het werk van de Geest

We moeten ons openen voor een ander inzicht.
Daar komt het werk van de heilige Geest in beeld!

Het is daarbij reëel en goed
om dank­baar te leven,
omdat je zoveel hebt gekregen.

De be­lang­rijk­ste opdracht van een mens is
zich te openen voor de Geest,
de Geest van God, die ons het licht zal schenken
dat onze weg verlicht,
die ons het inzicht geeft
en het onder­schei­dings­ver­mo­gen
om niet onze eigen gevoelens en emoties te volgen,
maar beslis­singen, keuzes en wat dies meer zij,
met voldoende afstand en inner­lijke ver­lich­ting
te kunnen nemen.

De apos­te­len

Bij de apos­te­len zagen we
hoe de emotie van angst
de over­hand had gekregen.
Zij lieten zich daardoor lei­den
en sloten zich op in de boven­zaal
uit vrees voor de Joden.
Als die men­se­lijke emotie
het toen had gewonnen,
waren wij hier vandaag niet geweest.
Maar toen de heilige Geest over hen was geko­men,
was de situatie buiten die boven­zaal
nog wel precies dezelfde als vlak daarvoor,
maar de leer­lin­gen waren zélf veran­derd
en hun afwe­gingen waren veran­derd.
Niet de angst overheerste meer,
maar de drang
om de goede bood­schap te delen met anderen.
Zo werd hun leven vrucht­baar.

Dat ook ons leven vrucht­baar, goed
en gees­te­lijk rijk mag zijn,
dat we afstand kunnen nemen
om ons te openen
voor de heilige Geest.