Waarom hoogmoed erger is dan een zonde die je hebt gedaan
Sint Jansprocessie met installatie van nieuwe pastoor
Voor het eerst sinds de Corona-pandemie begon, kon de Sint Jansprocessie in Laren weer in de traditionele luister worden gehouden. Bij die gelegenheid werd tevens de nieuwe pastoor - Nico van der Peet - geïnstalleerd en de nu emeritus-pastoor Jan Vriend werd ere-kanunnik. Het thema van de processie was: "Op de weg van de vrede", met gebed voor Oekraïne en voor de boeren.
Onderaan dit bericht vindt U meer foto's
Vrede
Hieronder, in de homilie is na te lezen wat ik heb gezegd over onder meer de situatie in Oekraïne en de boeren. Daar vindt U ook een uitwerking van het thema van de Sint Jansprocessie "Op de weg naar de vrede", want dat gaat over vrede in het groot tussen landen en over vrede in onszelf en tussen mensen.
Volle glorie
De Sint Jansprocessie was er inderdaad weer in volle glorie, met veel deelname van de mensen. Ik hoorde dat zowel de Mis van 7.00 uur ’s morgens als de Mis van 9.00 uur in de basiliek goed bezocht waren en dat gold ook voor de viering op het kerkhof.
Bij de processie en de viering waren onder meer de deken en pastoor-moderator Carlos Fabril aanwezig, vicaris en proost van het kapittel Gerard Bruggink, deken Eugene Jongerden, pastoor Eric Fennis, buurtpastoor deken Jules Dresmé, de kapelaans van het samenwerkingsverband Andrea Geria en Mikel Palic, pater Wijnand van Wegen en diaken Henk Veldhuis aanwezig en vele anderen...
Installatie
Vanuit de basiliek van Sint Jan vertrok de processie om 11.00 uur richting het kerkhof waar de heilige Mis om 12.00 uur begon. Tijdens deze Eucharistieviering vond de installatie plaats van de nieuwe pastoor (zie de foto's) nadat pastoor drs. Eric Fennis, die als ceremoniarius optrad, de benoemingsbrief had voorgelezen. Pastoor Nico van der Peet is benoemd tot pastoor in solidumin het samenwerkingsverband van de parochies van de H. Vitus te Blaricum, de R.K. Parochiegemeenschap Huizen en de parochiegemeenschap Sint Jan - de Goede Herder te Laren en tevens tot rector van de sint Jansbasiliek. Na de installatie kreeg hij een luid applaus van de gelovigen en werd een herdersschopje uitgereikt als teken van zijn pastoorsschap.
Ere-kanunnik
De terugweg naar de basiliek is een Sacramentsprocessie en in de basiliek aangekomen werd het Te Deum gezongen en na het Tantum Ergo de zegen gegeven met het Allerheiligste. Na de zegen heb ik allen bedankt die zich voor de Sint Jansprocessie inzetten, met name de Broederschap van Sint Jan en de comité's die de erebogen opzetten en versieren, de fanfares, misdienaars, bruidjes, kosters en alle vrijwilligers. Vervolgens heb ik een woord van dank gesproken aan pastoor Jan Vriend, die met emeritaat gaat en zijn functies als pastoor, rector en lid van het kapittel verliest. Ik mocht hem meedelen dat hij tot ere-kanunnik van het kathedraal kapittel van ons bisdom was benoemd en de daarbij behorende oorkonde overhandigen.
Rector van de basiliek
In de basiliek was het bovendien de juiste plaats om enige aandacht te geven aan het feit dat pastoor Van der Peet tevens rector van de basiliek is geworden door hem de mozetta, het schoudermanteltje, om te hangen. Het was niet protocollair, zo over het kazuifel heen, maar wel een mooie markering.
Pastoor Van der Peet is hiervoor vele jaren pastoor geweest in Amsterdam Noord waar hij de verschillende parochies bij elkaar heeft gebracht als gemeenschappen en verenigd in een nieuwe kerk.
Burgemeester en wethouders
Ook de burgemeester van Laren en wethouders waren bij de processie aanwezig en dat wordt natuurlijk zeer op prijs gesteld. Ook was er een goede afvaardiging van de Maltezer Orde en van de Ridders van het H. Graf.
Serenade
Na de plechtigheid gaf de showband (foto's) nog een serenade voor de basiliek en werd de nieuwe pastoor gefeliciteerd.
Homilie
Wat is de weg naar de vrede?
SINT JANSFEEST LAREN Installatie pastoor N. vd Peet, afscheid pastoor J. Vriend
“Op de weg van de vrede”
Bijzonder
Broeders en zusters,
Dit is een bijzondere sint Jan.
Niet alleen omdat we vandaag
na een lange Corona-periode
weer in de mogelijkheid zijn
om het Sint Jansfeest
op de traditionele manier te vieren,
maar ook omdat we vandaag
een tijdperk afsluiten van meer dan veertig jaar
en een nieuwe toekomst openen.
Afscheid en welkom!
Want we nemen afscheid van pastoor Jan Vriend
die sinds 1981 de gemeenschap
als priester heeft gediend.
en we mogen
pastoor Nico van der Peet verwelkomen
als nieuwe herder voor Laren
en pastoor in solidum
in het samenwerkingsverband
met Huizen en Blaricum.
Een bijzonder welkom daarom ook
aan pastoor-deken Carlos Fabril,
tevens moderator van deze regio.
Ik spreek graag mijn bijzondere dank uit
aan pastoor Vriend.
Van harte wens ik de nieuwe herder
pastoor Nico van der Peet
een goede en gezegende tijd
in Uw midden toe.
U zult in hem een hartelijke
en meelevende priester
ontmoeten, die graag zal willen delen
in uw geloof, in uw zorgen
en in uw vreugden
en met U het licht van het evangelie wil delen.
Ik wens U allen volgende week
een mooie Eucharistieviering
en receptie toe,
waarmee afscheid en nieuw begin
gemarkeerd zullen worden.
Op de weg van de vrede
“Op de weg van de vrede”
luidt het thema van Sint Jan dit jaar.
Het is genomen uit de lofzang
die Zacharias sprak
bij de geboorte van zijn zoon Johannes.
Johannes zou de voeten van de mensen richten
op de weg van de vrede.
Vrede een illusie?
Nu verlangen alle mensen naar vrede.
Wie wil er nu niet
in vrede kunnen leven?
Maar tegelijk: wat is dat vaak moeilijk!
Het is vaak al moeilijk
om in vrede te leven met je man of vrouw
en met je eigen gezin.
Om nog maar niet te spreken
van verdere familie, buren of zakenpartners.
Conflicten liggen altijd op de loer
en we weten
dat we die niet altijd kunnen vermijden.
Oekraïne
Natuurlijk doet dit thema ons nu
bijzonder denken
aan de situatie in Oekraïne.
Zoveel mensen die moeten lijden,
zoveel onschuldige slachtoffers,
zoveel zinloos geweld,
veroorzaakt door een invasie
en door de agressie
die daarmee is verbonden.
Wat wil die agressor ermee bereiken?
Aan het einde van iedere oorlog
zijn er eigenlijk alleen maar verliezers,
al was het maar
omdat de menselijkheid dan heeft verloren.
Laten we wensen en bidden
dat de weg naar de vrede voor Oekraïne
zal worden gevonden!
Vrede in jezelf en met anderen
Die weg naar de vrede
willen we natuurlijk ook vinden
in ons eigen leven:
Hoe kun je vrede hebben met jezelf,
met God, met de mensen om je heen,
met je situatie?
Boeren
Zo mogen we vandaag tevens denken
aan alle boeren die geen vrede hebben,
omdat zij in onzekerheid verkeren
over de toekomst van hun bedrijf,
dat vaak al generaties lang
in hun familie is doorgegeven.
Wat gaat de toekomst brengen?
Een moeilijke situatie voor vele families.
Ik leef met hen mee.
Herkenbaar
Wat de boeren overkomt,
wat zoveel mensen overkomt,
is eigenlijk voor ieder van ons wel herkenbaar.
Als we een slecht bericht krijgen van de artsen,
of als we slecht behandeld worden,
in een kwaad daglicht worden gesteld,
als we een dierbaar iemand moeten missen:
dan wordt onze wereld op z’n kop gezet.
Dan is het moeilijk de vrede te bewaren.
Is er een weg?
Toch zijn we geroepen
om die weg van de vrede te gaan,
die Johannes de Doper ons kwam wijzen.
Kunnen we in situaties van pijn en verdriet
zo’n weg naar vrede vinden?
De kern van zijn boodschap
Ik denk dat we voor het antwoord
allereerst mogen luisteren naar de oproep
die Johannes deed
toen hij eenmaal volwassen was geworden
en als boeteprediker optrad.
Johannes zei aan de mensen:
“Breng vruchten voort
die passen bij bekering
en zeg niet bij jezelf:
‘Wij hebben Abraham als vader’”.
Het is een oproep
die de kern van zijn boodschap samenvat.
Dat woord van Johannes wil zeggen
dat het begin van de weg van de vrede is:
dat we niet hoogmoedig zijn en van onszelf vervuld
- “wij hebben Abraham als vader”,
wij zijn zo goed en geweldig -,
maar dat het noodzakelijk is te reflecteren
om die weg van de vrede te vinden
en dat te doen met openheid en het verlangen
om tot inzichten te komen:
“Leer mij, Heer, uw wegen kennen”.
Klamp je niet vast aan je eigen gelijk.
Open je hart om de weg van God te kunnen bereiden.
Dat was de boodschap van Johannes de Doper.
Wat is erger?
Vredelievendheid begint er dus mee
de minste, de kleinste te kunnen zijn.
Nederigheid is voor een christen essentieel,
veel meer dan de vraag
of we misschien een zonde hebben gedaan.
Wie iets kwaads doet
kan zich verbeteren,
voor iemand die hoogmoedig is,
is dat bijna onmogelijk.
Het begin van de weg
Een kern van het antwoord zal dus zijn:
wie kan er buigen? Wie bezit de ware nederigheid?
Wie is niet te hoogmoedig en zelf-vervuld
Wie heeft het vermogen om tot inkeer te komen?
We kunnen op vele manieren
de vrede verliezen.
Er is maar één startpunt
voor de weg van de vrede
en dat is innerlijke eenvoud, nederigheid.
Johannes in de cel
Johannes de Doper was een geweldige
en inspirerende man:
volksmenigten trokken naar hem uit.
Maar het einde van zijn leven was triest:
opsluiting in een gevangenis en onthoofding.
Was alles voor niks geweest?
Toen was het voor hem moeilijk
de vrede te bewaren.
Allerlei vragen kwamen op.
Zijn enige houvast in het duister van zijn kerker
was bijna blind te vertrouwen
dat God ook met deze situatie
raad zou weten.
Duizend stapjes
De weg van de vrede, de weg naar vrede
is niet gemakkelijk,
zeker niet als het tegenzit,
en die bestaat uit duizend kleine stapjes;
maar de richting is duidelijk:
we hebben een basis nodig van vertrouwen,
van aanvaarding en overgave.
Daar ligt onze vrede.
En de kern van die overgave is uiteindelijk
de diepere overtuiging
dat je niet aan je eigen lot bent over gelaten:
Je bent in Gods handen,
ons leven is geborgen in God.
Vaak zien we het niet,
soms begrijpen we het niet,
maar Gods liefde voor ons is niet weg,
we moeten alleen
opnieuw een weg naar de vrede gaan.
Er zal vrede zijn
Uiteindelijk komt het goed,
er wordt voor ons gezorgd,
het laatste woord zal “vrede” zijn.
Letterlijk ook,
want dat is wat ze zeggen bij de uitvaart:
rust in vrede!
Mogen wij allen
in het klein en in het groot
de weg van de vrede gaan.
