Ben je Martha of Maria?

Aanstelling vijftien bedienaren van de heilige communie

Zondag 17 juli was opnieuw een fees­te­lij­ke dag in de ka­the­draal: vijf­tien kan­di­da­ten ont­vingen de aan­stel­ling tot bui­ten­ge­woon be­die­naar van de heilige communie. Volgende week volgen er nog twee en in ok­to­ber de laatste groep. Zij hebben allen de cursus daarvoor af­ge­slo­ten die aan het Sint Boni­fa­tius­in­sti­tuut van ons bisdom daarvoor wordt gegeven. Wie wil je zijn in het leven? Martha of Maria? Of zou je die twee willen combineren? Dat zou nog wel het mooiste zijn. Maar hoe dan? Daar ston­den we bij stil in de preek.

De H. Mis is nog te volgen op Ka­the­draal TV: Heilige Mis - Zondag 17 juli - 16e Zondag door het Jaar - YouTube

Bui­ten­ge­woon be­die­naar en cate­chist

De nieuwe bui­ten­ge­wone be­die­naren zullen in hun pa­ro­chies de heilige communie uitreiken en de communie naar de zieken brengen en zij mogen het heilig Sacra­ment uitstellen. Zij zijn bui­ten­ge­wone be­die­naren omdat de eersten die voor deze taken in aanmer­king komen de pries­ter en de diaken zijn. De nieuwe be­die­naren hebben de zen­ding van de bis­schop dan ook ont­van­gen op verzoek van hun pastoor of de pas­to­raal verant­woor­de­lijke van de in­stel­ling waar zij werken (bijv. een ver­pleeg­huis). Het is dan ook ge­woon­lijk de pastoor die de kan­di­da­ten heeft gevraagd voor deze taak. Ver­schil­lende be­die­naren hebben de aan­stel­ling ont­van­gen op weg naar hun aan­stel­ling als cate­chist, waarvoor paus Fran­cis­cus onlangs een nieuwe aan­stel­lingsritus heeft gegeven omdat hij het ambt van cate­chist meer op de voor­grond wil plaatsen.

Zang

Het ka­the­drale koor had de vorige week het seizoen af­ge­slo­ten met de in­stal­la­tie van de nieuwe koor­schoolle­den. Dat betekende helaas dat het koor op vakantie was en we waren aangewezen op samenzang. Dat ging gelukkig goed, mede door de onder­steu­ning van de titulair organist dr. Ton van Eck, die ook enkele fraaie orgel­werken speelde. Deze avond, 17 juli om 20.15 uur is er een orgel­con­cert in de ka­the­draal.

De eerste lezing was uit het boek Genesis (18, 1-10a), het evan­ge­lie was volgens Lucas 10, 38-42. De tweede lezing uit de brief aan de Kolos­sen­zen komt niet terug in de homilie

Homilie

Hoe kan Martha ook Maria wor­den?

ZESTIENDE ZONDAG DOOR HET JAAR C Ka­the­draal

Kruis

Het leven is voor veel mensen niet ge­mak­ke­lijk.
Ik kwam daar achter
toen ik als jonge pries­ter
heel veel huis­be­zoeken deed.
Ieder huisje heeft zijn kruisje
en vaak is dat kruisje een kruis.

Strijd

Het leven is een strijd,
zelfs het ‘gewone’ leven al,
zon­der de grote kruisen.
De apostel Paulus heeft het er bij­voor­beeld over
dat we de goede strijd moeten strij­den.
Die goede strijd bestaat na­tuur­lijk
uit wat je moet doen
om een goed mens te kunnen zijn,
maar dat begint al
met de drukte waarin wij mensen vaak leven.

Zo veel...

De hele dag hard werken,
dan aan­dacht voor het gezin, de kin­de­ren,
zorg voor het huis­hou­den,
sporten, aan­dacht voor ouders, familie en vrien­den
en andere sociale contacten.
Mensen moeten vaak veel, heel veel
en lopen soms hijgend van het een naar het ander.

Waarvoor?

Niet voor niets hebben we het over
“Dat we ergens bij stil staan”
als we willen aan­ge­ven
dat we ons ergens op willen be­zin­nen,
want normaal ontbreekt die tijd
voor veel mensen.
Toch is het be­lang­rijk “stil te staan”,
want waar leven we voor?
Wat is echt be­lang­rijk in ons leven,
waar liggen onze waar­den,
en waar­van zou­den we op ons sterf­bed willen
dat we er goede aan­dacht
voor zou­den hebben gehad?

Terug­blik

“Aan dit of dat
had ik meer aan­dacht moeten schenken”.
Als mensen dat in een terug­blik zeggen,
gaat het bijna altijd om de waar­den
die het leven liefde­voller en diep­gaan­der maken
met meer aan­dacht en tijd
voor dier­ba­re mensen om hen heen.
Het ant­woord op die vraag:
“Waar leef ik voor?”,
maakt ook de kruisen anders,
die op onze weg komen.

Max Verstappen

We zijn vaak als Max Verstappen
op het race­cir­cuit:
we zijn op weg naar een doel,
iets wat we moeten halen of bereiken
binnen een tijdslimiet.
We leven met deadlines;
voor velen gaat dat zo:
ze zijn op weg naar iets
wat ze snel moeten hàlen
maar zien niet wat zich onderweg
langs de weg bevindt.
De drukte en de snel­heid
maken op­per­vlak­kiger.

God herkennen

Toch gaat het er in ons leven uit­ein­delijk om
of we weten te leven
vanuit inner­lijke, mooie, verrijkende waar­den
en daarin kunnen groeien.

Die waar­den voe­den eigen­lijk iedere keer
wanneer we Gods aanwe­zig­heid
kunnen herkennen
in wat ons over­komt.

Bete­ke­nis­vol

Dát maakt al dat het bij­voor­beeld goed en waarde­vol is
om mooie, bete­ke­nis­volle plekken
op te zoeken,
want die helpen ons daarbij;
zo’n plek waar de hemel de aarde raakt,
met een mooie gees­te­lij­ke bete­ke­nis,
zal verbon­den zijn
met ver­won­dering, vreugde en be­zin­ning;
ook al ben je er mis­schien met andere mensen,
toch geeft die bete­ke­nis­volle plek
je ook een inner­lijke ver­die­ping,
we wor­den geraakt op een dieper niveau.

Als de ziel luistert...

Dat is heel be­lang­rijk.
Uit­ein­de­lijk telt voor de mooie waar­den niet
of we het allemaal gered hebben,
of het gelukt is om alles af te krijgen,
of we gepres­teerd hebben
en geslaagd zijn,
maar of we met onze ziel hebben kunnen luis­te­ren.
Als we te snel gaan, te druk en gehaast,
lukt dat niet meer.
Waar onze ziel niet meer luistert,
wor­den we kwets­baar­der
voor de beko­ringen
van een op­per­vlak­kig leven.

Drie in één

In de eerste lezing van deze dag
ont­vangt Abraham drie mannen,
die hij naar het Oosters gast­vrij­heid-gebruik
royaal te eten geeft.
Het zal U mis­schien niet opge­val­len zijn,
maar in die lezing spreekt Abraham hen toe
alsof er maar één persoon voor hem staat:
“Wees zo welwillend, heer,
uw die­naar niet voorbij te gaan”.
Volgende week zullen we het nog dui­de­lijker horen,
want dan gaat deze lezing ver­der:
Abraham ontmoet in deze drie mannen
God zelf, de Heer.
Hij herkent Gods aanwe­zig­heid
en uit­ein­delijk zal dat zijn red­ding blijken,
want hierna zullen die mannen hem
de ver­nie­ti­ging aankon­digen
van Sodom en Gomorra,
waar de zonde heerst.

Als Abraham

De uit­no­di­ging van deze dag is dus:
Wees als Abraham,
die alles verliet en naar een ver land trok,
toen God hem dat had gevraagd.
Hij leefde en handelde
vanuit een erva­ring van Gods aanwe­zig­heid.

Martha en Maria

Het evan­ge­lie sloot hierbij aan.
Martha en Maria ontmoetten we daar.
We zijn geneigd
om aan Marta de voor­keur te geven:
die doet tenminste iets!
Zij regelt alles perfect,
is druk met de dingen
die gedaan moeten wor­den,
terwijl haar zus Maria
geen vin­ger uitsteekt
en lekker blijft zitten.
Dat is toch erger­lijk?

Maar Jezus wijst er dan weer op
dat het aller­be­langrijkste is
te luis­te­ren naar onze ziel,
naar de inner­lijke waar­den,
naar wat Gods aanwe­zig­heid
ons te zeggen en te bedui­den heeft.
Zoals Maria die zat aan de voeten van de Heer.

Ware rijkdom

Wij zijn mis­schien vaak geneigd om te denken
dat we goed zijn door onze pres­ta­ties,
dat we pas mee­tellen
als we iets hebben gedaan,
dat we daarom hard moeten werken en pres­te­ren;
maar de ware rijkdom komt
uit de inner­lijke waar­den die we beleven,
door de schoon­heid van onze ziel,
door de Geest van God die in ons leeft
en door alle erva­ringen
die het besef daar­van
kunnen ver­ster­ken en ver­die­pen.

Luis­te­ren...

Als je kunt zitten en luis­te­ren,
luis­te­ren op een dieper niveau, tijd neemt...
Dan heb je het beste deel gekozen.