Bisdom op bedevaart naar Banneux

Laat je 'ik' wat meer los

In het weekend van 27-28 au­gus­tus was ik in Banneux-Nôtre-Dame waar Maria als Maagd der armen wordt vereerd. Vanuit ons bisdom was er een bede­vaart met speciale zorg voor ouderen en ge­han­di­capten waar veel mensen aan hebben deel­ge­no­men. Een mooie en in­druk­wek­kende erva­ring.

Licht­pro­ces­sie

Vier bussen waren er vanuit ons bisdom naar Banneux gere­den. Daar­naast waren er ook enkele bussen met pelgrims van het bisdom Breda, zodat er een grote groep in Banneux aanwe­zig was om voor het eerst na de moei­lijke Corona-tijd weer op bede­vaart te gaan.

Zater­dag tegen de avond maakte ik eerst de pro­ces­sie naar de bron mee. Na het avondeten was er om 20.30 uur een licht­pro­ces­sie, die even­eens uitmondde bij het beeld van de Maagd der armen bij de bron waar de kaarsjes van de pelgrims bij Maria wer­den geplaatst.Een mooi gezicht al die kaarsen in pro­ces­sie door de invallende nacht. Onderweg was er een “tussenstop” in de Fran­cis­cus­ka­pel waar intenties wer­den voor­ge­le­zen en iemand werd gehul­digd met de gou­den speld die vijf­tien jaar lang als ver­zorgende de bede­vaarten had begeleid. Tege­lijk dachten we daarbij aan haar overle­den man, die wel der­tig keer was meegeweest.

Inzet

Wat opviel is de goede sfeer en de on­der­lin­ge samen­wer­king van de mensen van Breda (waar onze diaken Ryan Keete­laar werk­zaam is, die vice-voor­zit­ter is van het Banneuxcomité en er na­tuur­lijk bij was) en de Haar­lemse groep onder lei­ding van voor­zit­ter deken Jules Dresmé en past. Nico Kerssens. Ook de inzet van de tien­tal­len verpleeg­kun­digen en ver­zorgen­den en de harte­lijk­heid waar­mee zij hun dienst ver­rich­ten vielen op. Het is een mooie groep en hun inzet is wel beloond door de grote opkomst van pelgrims.

Inter­na­tio­nale Mis

De volgende ochtend heb ik de inter­na­tio­nale heilige Mis gevierd met de pelgrims, waarbij de aanwe­zige pries­ters con­ce­le­breer­den en de diakens assis­teer­den. De homilie kunt U hier­on­der nalezen. Daar­on­der volgen een Duitse en een Franse korte versie en een fotoreportage van de licht­pro­ces­sie.

Homilie

Laat je "ik" wat meer los

22e zon­dag door het jaar - Banneux

Broe­ders en zusters, beste pelgrims,

In uw han­den...

Wat fijn en mooi
dat we hier samen kunnen zijn in Banneux,
bij Maria, de Maagd der armen.
Zij sprak tot God de bekende woor­den,
die wij allemaal in ons eigen leven
ook weleens moeten en mogen herhalen:
“Mij geschiede naar uw woord”.
Goede God, ik leg mijn leven in Uw han­den,
zoals Maria dat deed.

Blij met jezelf

Heel veel in onze westerse samen­le­ving
draait om het “ik”:
Ik moet, ik wil, ik vind...
Ik moet mezelf kunnen zijn.

Soms is dat goed en mooi:
zo is het goed als we ons­zelf zijn, bij­voor­beeld,
niet een rol spelen
of ons anders voordoen dan we zijn of denken;
het is goed als we eer­lijk en open naar ons­zelf kijken
en ons­zelf proberen te aan­vaar­den.
Zie de mooie dingen van je eigen persoon.
Zó heeft God je gemaakt
en God zag dat het goed was...
We mogen dus allemaal
met een zekere tevre­den­heid
naar ons­zelf kijken.
Je bent goed zoals je bent!

Na­tuur­lijk zijn er ook dingen die we mis­schien
graag willen ver­an­de­ren in ons leven, dat kan.
Mis­schien willen we verma­geren
of niet zo gauw kwaad wor­den
of niet altijd zo slecht denken
van die of die persoon.
Dat kan en dat is prima, heel goed zelfs.
Maar het aller­eerste, de basis is toch wel:
dat we naar het beeld en de gelijkenis
van God zijn geschapen.
U bent een won­der, je bent goed en mooi!

Was ik maar anders...!?

Als we mis­schien weleens denken:
was ik maar zus of zo,
vergeet dan niet:
de basis is goed,
mijn wezen is prach­tig,
ik ben een unieke mens,
gewild, geliefd, geschapen door God.

Gods keuze

En het is eigen­lijk nog iets sterker
en won­der­lijker in Gods plan,
want God is mens gewor­den,
heeft ons leven gedeeld
en Hij heeft dat gedaan
zon­der op Zijn positie te staan,
zon­der voor zich­zelf
het beste en mooiste te kiezen.
Gods Zoon was de aller­hoog­ste, de allergrootste,
maar van Hem staat ge­schre­ven
dat Hij niet roept en niet schreeuwt
en dat Hij op straat Zijn stem niet verheft (Jes. 42, 1-4).
Jezus heeft heel een­vou­dig geleefd,
zon­der paleizen of grote be­zit­tin­gen
en Hij is gestorven aan een kruis.
Hij werd de minste.
Toch was Jezus zich ten volle bewust
van wie Hij eigen­lijk was:
“Ik ben de Weg, de Waar­heid en het Leven” (Jo. 14, 2).
Maar Hij heeft ervoor gekozen
om een kleine plaats in te nemen
en dat deed Hij uit liefde voor ons.

Hoe was Maria?

En zo is het ook met Maria,
na­tuur­lijk is Maria groot en gewel­dig,
de Moeder van God,
zij werd koningin van hemel en aarde;
maar ook zij koos voor de eenvoud
en voor de dienst­baar­heid.
Daarom wil zij hier in Banneux
“Maagd der armen” wor­den genoemd.
De engel kwam haar de bood­schap brengen
en zij zei een­vou­dig “ja”,
“Zie, de dienst­maagd van de Heer,
mij geschiede naar uw woord”;
zon­der veel te vragen, zon­der voor­waar­den
en het eerste wat zij deed,
was een daad van nabij­heid en dienst­baar­heid:
zij ging op bezoek bij haar nicht Elizabeth,
die ook zwan­ger was gewor­den.

Zo was Maria.
Daarom kon zij hier in Banneux ver­schij­nen
als de Maagd der armen,
als degene die het lij­den komt verlichten.

Banneux

Vorige week was het 73 jaar gele­den
dat de ver­schij­ningen wer­den erkend
door de bis­schop van Luik.
Hoeveel mensen zou­den sindsdien
hier zijn geweest
om de een­vou­dige bood­schap van de ver­schij­ningen
te horen,
om hun han­den in het water te steken,
om in hun lij­den verlicht te wor­den,
om Maria te eren?
En wie hier naar Maria komt,
komt niet op de eerste plaats
om genezen te wor­den,
maar om ver­lich­ting te vin­den.

Ver­lich­ting vin­den

Hoe kunnen wij ver­lich­ting vin­den?

Ik denk dat het voor ons allemaal
een be­lang­rijke hulp kan zijn
als we ons eigen “ik”
toch een beetje los kunnen laten,
als we net als Jezus en Maria
meer aan anderen kunnen denken
en voor hen kunnen bid­den,
als we proberen een­vou­dig en dienst­baar te zijn.

Ik wil...

Vanzelf­spre­kend is dat nooit.
Dat hoor­den we in het evan­ge­lie.
Jezus is daar op een feest in het huis
van een van de voor­naamsten van de Fari­zeeën.
De gasten die binnen komen
zoeken allemaal de beste en voor­naamste plaatsen
voor zich­zelf uit.
Ie­der­een denkt: ik wil de beste plaats.
Zo gaat het bij hen allemaal draaien
om het eigen “ik”.
Maar word je daar gelukkig van?
Zou iemand gelukkig zijn
die steeds het mooiste en het beste
voor zich­zelf wil hebben?
Of ben je toch gelukki­ger als je al blij bent
met een een­vou­dig plekje?
En ver­der blij bent
met de cadeautjes
die je soms in het leven
zomaar toe­val­len?

Laat het los...

Dat is dus de bood­schap
die Jezus en Maria
ons vandaag willen geven:
laten we niet te veel om ons­zelf draaien.
Laten we aan anderen denken,
ons inleven in wat zij meemaken,
laat je “ik” meer los,
want wie geeft wat hij heeft
is waard dat hij leeft;
Denk eens aan anderen
in je gebed, door wat je voor anderen doet,
door aan iemand te denken,
door een belang­stel­lende vraag
en harte­lijke woor­den.

Moge Maria, de Maagd der armen
ons voor­beeld en onze voor­spraak zijn.
H. Maagd Maria, bid voor ons!

Was Jesus uns rät

Unsere Gesellschaft ist oft sehr auf das „Ich“ aus­ge­richtet, aber das gab es auch in der Zeit Jesu. Jesus ist auf ein Festmahl, bei der die Gäste die besten Plätze für sich suchen. Da geht es um das “Ich”. Jesus rät uns, lieber anderen zu helfen, als das Beste für uns selbst zu wollen.

Maria ist dabei unser großes Vorbild und unsere Fürsprecherin, weshalb sie hier in Banneux auch „Jungfrau der Armen“ genannt wird. Sie ist da für die Menschen, die mit leeren Händen und offenem Herzen vor Gott stehen, die dienen wollen, die etwas Gutes und Schönes für andere tun wollen. Das sind die Menschen, die in der Bibel „die Armen Gottes“, die Anawim genannt wer­den.
Sagen wir wie Maria zu Gott: Nicht ich, ich, ich, son­dern: mir geschehe nach deinem Wort!

Concentré sur soi-même

Notre société est souvent très concentrée sur « soi-même », mais cela s'est aussi produit à l'époque de Jésus. Jésus est à une fête où les invités cherchent les meilleurs sièges pour eux-mêmes. Ils sont alors concentré sur leurs mêmes. Jésus nous conseille de plutôt aider les autres que de vouloir le meilleur pour nous-mêmes.

La sainte Vierge Marie est notre grand exemple en cela et notre avocate, c'est pourquoi on l'appelle ici à Banneux : « La vierge des pauvres ». Elle est là pour les gens qui se tiennent devant Dieu les mains vides et le cœur ouvert, qui veulent servir, qui veulent faire quelque chose de bon et de beau pour les autres. Ce sont les gens qui sont appelés « les pauvres de Dieu », les “Anawim” dans la Bible.

“Seigneur, Je veux... Vous me devez donner ce ça...”, a la fin c’est pas une prière chrétienne, cela; mais disons nous comme Marie à Dieu: “Qu'il me soit fait selon ta parole!”