Actueel afscheidscollege prof. Bart Koet

'Het woord als wapen'

Vrij­dag­mid­dag 30 sep­tem­ber - de feest­dag van de bijbel­ge­leer­de en kerk­va­der Hiëronymus - nam prof. dr. Bart Koet afscheid als hoog­le­raar aan de Tilburg School of catholic Theology met een rede die actuele trekjes had.

Hoog­le­raar

Prof dr. Bart J. Koet was gewoon hoog­le­raar Nieuwe Testa­ment en bui­ten­ge­woon hoog­le­raar vroegchris­te­lijke letterkunde en diaken van ons bisdom Haar­lem-Am­ster­dam. Hij is ook docent aan het groot­semi­narie van ons bisdom en dat blijft hij gelukkig. Ik wilde na­tuur­lijk niet ont­bre­ken bij deze bij­zon­dere bij­een­komst.

Acade­mische zit­ting

In het auditorium van de uni­ver­si­teit in Tilburg was op deze dag een symposium ter ere van de ver­trek­kende hoog­le­raar en een acade­mische zit­ting waarin Bart Koet zijn afscheidsrede uitsprak voor een gehoor van fami­lie­le­den, bis­schop­pen en hoog­le­ra­ren, stu­den­ten en oud-stu­den­ten en andere belang­stel­len­den.

Gasten

Zo waren er de nodige bis­schop­pen geko­men: mgr. Ron van den Hout, mgr. Everard de Jong, mgr. Gerard de Korte, mgr. Herman Woorts. Ook de provinciaal van de Jezuïeten was er evenals enkele andere Jezuïeten, pries­ters en een flink cortège van hoog­le­ra­ren onder wie oud decaan Adelbert Denaux en Marcel Poorthuis. Waar­ne­mend decaan Henk Witte opende de zit­ting en sloot die af, met een kort gebed en harte­lijke woor­den aan een goede collega.

Een goede collega

Een bij­zon­der goede samen­wer­king was er met prof. dr. Archibald van Wie­rin­gen, pries­ter van ons bisdom, die een laudatio van de ver­trek­kende hoog­le­raar uitsprak en de pre­sen­ta­tie inleidde van een nieuwe weten­schap­pe­lijke publi­ca­tie waaraan Bart Koet had mee­ge­werkt en waar­van hem een eerste exemplaar werd overhan­digd.

De afscheidsrede

De rede had als titel: "Het woord als wapen? Vier stemmen uit de oud­heid beluisterd: Cicero, Tacitus, Jezus en rabbi Eliëzer". Cicero, zelf omge­ko­men door geweld, zag de retorica als een methode om anderen te overtuigen zon­der geweld te gebruiken, waarbij hij echter bele­digende taal (oratio invectiva) niet schuwde. Tacitus maakte dui­de­lijk hoe de Germanen hun beslis­singen namen. Daar kon een maal­tijd met veel drank aan te pas komen, waarbij een en ander de volgende morgen - ontnuchterd - werd vast­ge­legd. Jezus dialo­geerde vaker met Zijn leer­lin­gen op een manier die als een samen-zoeken kan wor­den getypeerd, waarbij Hij graag een vraag, een tegen­vraag of een verhaal gebruikte. Ook rabbi Eliëzer gaat in op het nemen van beslis­singen door mensen. Het is een gave van God dat zij die zelf kunnen nemen en de rabbi geeft aan hoe dit goed en respect­vol kan gebeuren. De inte­res­sante en toe­gan­ke­lijke rede is uitge­ge­ven door de Uni­ver­si­teit en beslaat een 45 tal pagina's.
Decaan Henk Witte legde tot besluit een link met de hui­dige wer­ke­lijk­heid; wellicht dat het nut­tig zou zijn voor som­mi­ge parle­mentsle­den en voor presi­dent Poetin om deze rede nog eens rus­tig na te lezen...