Zalig Kerstmis!

Overal lui­den de kerk­klok­ken, die roepen en ons willen trekken... Ik hoop dat in deze nacht velen - na de moei­lijke Corona-tijd waarin dit allemaal niet moge­lijk was - de roep van die klokken zullen verstaan en binnen­gaan in de wereld van de Kerk waar de bood­schap van vrede en naasten­liefde klinkt , de bood­schap dat voor ons allen een Redder is geboren!

Van harte wens ik U allen een zalig en gezegend kerst­feest toe!

Hierover ont­ving ik van een lezer dit gedicht:

Kom dan

Een koude dag, het vriest bij nachte;
het is een tijd van stil ver­wach­ten.
Het konijn blijft in zijn hokje;
"Kom dan, kom dan," luidt het klokje.

En hij denkt: "Ik mag verrekken,
want ik loop hier blauw te bekken!"
Gauw de kroeg in voor een slokje...
"Kom dan, kom dan," luidt het klokje.

Even later, toch weer buiten,
ziet hij ijs­bloemen op de ruiten.
Naar het casino, voor een gokje;
"Kom dan, kom dan," luidt het klokje.

“Het sneeuwt,” consta­teert hij daarna nukkig.
Ook het casino maakt niet gelukkig.
Dan maar naar huis, er valt weer een vlokje.
"Kom dan, kom dan," luidt het klokje.

Hij aarzelt wat, loopt eerst nog vlug,
dan langzamer, staat stil, keert terug.
“Ik hoor een klokje, keer op keer!
Kerst­avond, ach, bent U dat, Heer?

Het is, Heer, al zo lang gele­den;
‘k kan zo toch niet voor Uw aanschijn tre­den?!”
Maar de Heer spreidt Zijn armen uit;
“Kom dan,” luidt het klokje luid.

Antonio